Vincent Nichols – Wikipedia, wolna encyklopedia

Vincent Gerard Nichols

Kardynał prezbiter
Fortis ut mors dilectio Miłość silniejsza niż śmierć
Kraj działania	Anglia
Data i miejsce urodzenia	8 listopada 1945 Crosby
Arcybiskup Westminster
Okres sprawowania	od 2009
Prymas Anglii i Walii
Okres sprawowania	od 2009
Wyznanie	katolicyzm
Kościół	rzymskokatolicki
Prezbiterat	21 grudnia 1969
Nominacja biskupia	5 listopada 1991
Sakra biskupia	24 stycznia 1992
Kreacja kardynalska	22 lutego 2014 Franciszek
Kościół tytularny	Santissimo Redentore e Sant'Alfonso in via Merulana
Multimedia w Wikimedia Commons

Vincent Gerald Nichols (ur. 8 listopada 1945 w Crosby) – angielski duchowny katolicki, kardynał, arcybiskup Westminster. Prymas Anglii i Walii, wiceprzewodniczący Rady Konferencji Episkopatów Europy od 2016.

Kształcił się na kapłana w Rzymie w latach 1963–1970. Uzyskał licencjat z filozofii i teologii na Uniwersytecie Gregoriańskim. 21 grudnia 1969 otrzymał święcenia kapłańskie i został skierowany do rodzinnej archidiecezji Liverpool. Dalsze studia podjął m.in. w Manchesterze i Chicago. W 1980 został dyrektorem Upholland Northem Institute. Od 1984 był sekretarzem Konferencji Biskupów Anglii i Walii.

5 listopada 1991 otrzymał nominację na biskupa pomocniczego Westminster ze stolicą tytularną Othona. Sakrę otrzymał 24 stycznia 1992 z rąk ówczesnego arcybiskupa Westminster kardynała Basila Hume. Pełnił wiele funkcji w konferencji episkopatu m.in. ds. szkół średnich i katolickiej edukacji.

15 lutego 2000 został przeniesiony na funkcję arcybiskupa Birmingham. Posługę pełnił tam do 3 kwietnia 2009 kiedy to został nowym arcybiskupem Westminster i prymasem Anglii i Walii po przejściu na emeryturę kardynała Murphego O’Connora. Ingres odbył się 21 maja 2009. Został mianowany kardynałem w dniu 22 lutego 2014. W 2016 został wybrany wiceprzewodniczącym Rady Konferencji Biskupów Europy^[1].

W ramach śledztwa dotyczącego nadużyć seksualnych w archidiecezji Birmingham, postanowił nie ujawniać skarg dotyczących podległego mu księdza Johna Tolkiena, syna J.R.R. Tolkiena, który w latach 50. i 60. XX wieku miał molestować co najmniej pięcioro nieletnich. Kard. Vincent Nichols wystosował przeprosiny, za to że „dobro Kościoła” stawiał wyżej niż dochodzenie praw ofiar księdza Tolkiena^[2].

W listopadzie 2020 w niezależnym raporcie na temat seksualnego wykorzystywania dzieci przez duchownych w latach 1970–2015 został ostro skrytykowany jako przywódca Kościoła katolickiego Anglii i Walii za brak osobistej odpowiedzialności, nieokazywanie współczucia wobec ofiar oraz właściwego przywództwa gdy wyżej stawiał reputację Kościoła ponad dobro ofiar. Zarzuty przedstawione w raporcie obciążyły łącznie ponad 900 osób (księży, zakonników i wolontariuszy). W okresie tym wszczęto 177 postępowań sądowych, w których zapadły 133 wyroki skazujące, a wiele innych zgłaszanych spraw „zamiatano pod dywan”^[3].

• Sylwetka w słowniku biograficznym kardynałów Salvadora Mirandy [dostęp 2014-01-13]
• Catholic-Hierarchy
• Biografia w języku angielskim