French
DeutschFabio Baggio – Wikipedia, wolna encyklopedia
| Kardynał diakon | |||
 Fabio Baggio (2019) | |||
| |||
| Kraj działania | |||
|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 15 stycznia 1965 | ||
| Podsekretarz Dykasterii ds. Integralnego Rozwoju Człowieka | |||
| Okres sprawowania | od 2017 | ||
| Wyznanie | |||
| Kościół | |||
| Inkardynacja | |||
| Śluby zakonne | 1991 | ||
| Prezbiterat | 11 lipca 1992 | ||
| Nominacja biskupia | 31 października 2024 | ||
| Sakra biskupia | 11 stycznia 2025 | ||
| Kreacja kardynalska | 7 grudnia 2024 | ||
| Kościół tytularny | San Filippo Neri in Eurosia | ||
| Data konsekracji | 11 stycznia 2025 |
|---|---|
| Miejscowość | |
| Miejsce | |
| Konsekrator | |
| Współkonsekratorzy |
Fabio Baggio CS (ur. 15 stycznia 1965 w Bassano del Grappa) – włoski duchowny rzymskokatolicki, skalabrynianin, doktor nauk humanistycznych specjalizujący się w historii Kościoła, arcybiskup, podsekretarz Dykasterii ds. Integralnego Rozwoju Człowieka od 2017, kardynał diakon od 2024.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]W 1992 otrzymał święcenia kapłańskie w zgromadzeniu Misjonarzy Świętego Karola Boromeusza. Pracował jako misjonarz w Chile, Argentynie, Brazylii i na Filipinach. Od 2000 był też wykładowcą zakonnego instytutu w Rzymie, a w 2013 został jego przewodniczącym[1].
14 grudnia 2016 papież Franciszek mianował go podsekretarzem Dykasterii ds. Integralnego Rozwoju Człowieka[1]. Urząd objął 1 stycznia 2017, natomiast 23 kwietnia 2022 ponownie otrzymał od papieża nominację na ten urząd[2].
6 października 2024 podczas modlitwy Anioł Pański papież Franciszek zapowiedział włączenie go do Kolegium Kardynałów[3], a 7 grudnia 2024 w trakcie konsystorza w bazylice św. Piotra[4] kreował go kardynałem diakonem, a jako kościół tytularny nadał mu kościoła św. Filipa Neri na Eurosia[5][6]. Jako swoje zawołanie przyjął słowa „Notas mihi facies vias vitae” (Daj mi poznać ścieżki życia).
31 października 2024 papież Franciszek przydzielił mu stolicę tytularną Urusi wraz z godnością arcybiskupa[7]. Święcenia biskupie otrzymał 11 stycznia 2025 w kaplicy Centrum Misyjnego Scalabrini w Bassano del Grappa. Głównym konsekratorem był kardynał Michael Czerny, prefekt Dykasterii ds. Integralnego Rozwoju Człowieka, a współkonsekratorami kardynał Silvano Tomasi, delegat specjalny przy Zakonie Maltańskim, i Giuliano Brugnotto, biskup diecezjalny Vicenzy. Jako dewizę biskupią utrzymał kardynalskie zawołanie „Notas mihi facies vias vitae”.
11 stycznia 2025 papież Franciszek mianował go członkiem Dykasterii ds. Świeckich, Rodziny i Życia[8].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Nomina di Sotto-Segretari del Dicastero per il Servizio dello Sviluppo Umano Integrale. vatican.va, 2016-12-14. [dostęp 2022-06-08]. (wł.).
- ↑ Nomina del Prefetto, del Segretario e del Sotto-Segretario del Dicastero per il Servizio dello Sviluppo Umano Integrale. Sala Stampa della Santa Sede, 2022-04-23. [dostęp 2022-04-23]. (wł.).
- ↑ Papież mianował dziś 21 nowych kardynałów. Vatican News. [dostęp 2024-10-06]. [zarchiwizowane z tego adresu]. (pol.).
- ↑ Watykan: Kościół katolicki ma 21 nowych kardynałów. onet.pl. [dostęp 2024-12-07].
- ↑ Concistoro Ordinario Pubblico: Assegnazione dei Titoli e delle Diaconie ai nuovi Cardinali, 07.12.2024. press.vatican.va. [dostęp 2024-12-08].
- ↑ Nowi kardynałowie otrzymali kościoły tytularne. ekai.pl. [dostęp 2024-12-08].
- ↑ Nomina dell’Arcivescovo titolare di Urusi. press.vatican.va, 2024-10-31. [dostęp 2024-11-01]. (wł.).
- ↑ Nomina di Membri di Istituzioni Curiali (nel Dicastero per i Laici, la Famiglia e la Vita il Cardinale Fabio Baggio, C.S., Sotto-Segretario del Dicastero per il Servizio dello Sviluppo Umano Integrale). press.vatican.va, 2025-01-11. [dostęp 2025-01-11]. (wł.).
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Nota biograficzna Fabio Baggio na stronie Dykasterii ds. Integralnego Rozwoju Człowieka. [dostęp 2024-01-06]. (wł.).
- Fabio Baggio [online], catholic-hierarchy.org [dostęp 2022-04-23] (ang.).
