Bianca Andreescu – Wikipedia, wolna encyklopedia

Bianca Andreescu
Ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Bianca Vanessa Andreescu

Państwo

 Kanada

Data i miejsce urodzenia

16 czerwca 2000
Mississauga

Wzrost

170 cm

Gra

praworęczna, oburęczny backhand

Zakończenie kariery

aktywna

Trener

Christophe Lambert

Gra pojedyncza
Wygrane turnieje

3 WTA, 1 WTA 125K, 5 ITF

Najwyżej w rankingu

4 (21 października 2019)

Australian Open

2R (2019, 2021, 2023)

Roland Garros

3R (2023, 2024)

Wimbledon

3R (2023)

US Open

W (2019)

Gra podwójna
Wygrane turnieje

0 WTA, 3 ITF

Najwyżej w rankingu

147 (16 lipca 2018)

US Open

1R (2019)

Bianca Vanessa Andreescu (ur. 16 czerwca 2000 w Mississauga) – kanadyjska tenisistka rumuńskiego pochodzenia[1], mistrzyni US Open 2019 w grze pojedynczej kobiet oraz Australian Open 2017 i French Open 2017 w grze podwójnej dziewcząt, finalistka French Open 2023 w grze mieszanej.

Kariera tenisowa

[edytuj | edytuj kod]

W rozgrywkach zawodowych zadebiutowała w lipcu 2015 roku w turnieju ITF w kanadyjskim Gatineau.

Na swoim koncie ma wygranych pięć turniejów w grze pojedynczej i trzy w grze podwójnej rangi ITF.

W parze z Carson Branstine wygrała Australian Open 2017 w grze podwójnej dziewcząt. We wrześniu Kanadyjki osiągnęły finał deblowych zawodów w Québecu, w którym przegrały z Tímeą Babos i Andreą Hlaváčkovą.

W sezonie 2019 Bianca Andreescu udowodniła, że jest jedną z najlepiej rokujących młodych tenisistek[2]. W styczniu osiągnęła finał rozgrywek kategorii WTA International Series w Auckland oraz wygrała zawody cyklu WTA 125K series w Newport Beach. W marcu okazała się najlepsza w turnieju rangi WTA Premier Mandatory w Indian Wells, gdzie w meczu mistrzowskim zwyciężyła z Angelique Kerber 6:4, 3:6, 6:4. W sierpniu pokonała Serenę Williams w finale rozgrywek rangi WTA Premier 5 w Toronto. Dzięki ponownemu zwycięstwu nad Amerykanką w meczu mistrzowskim podczas US Open niecały miesiąc później, stała się pierwszą w historii kanadyjską tenisistką triumfującą w turnieju wielkoszlemowym i zarazem czwartą debiutantką, której ta sztuka udała się w erze open. Tuż po tym sukcesie burmistrz miasta Toronto, John Tory, ogłosił dzień 16 września Dniem Bianki Andreescu.

W sezonie 2021 awansowała do spotkania o tytuł w rozgrywkach kategorii WTA 1000 w Miami, ale skreczowała przy wyniku 3:6, 0:4 w meczu z Ashleigh Barty.

W 2022 roku osiągnęła finał w Bad Homburg vor der Höhe, w którym uległa Caroline Garcii 7:6(5), 4:6, 4:6.

W czerwcu 2023 roku osiągnęła finał w mikście podczas French Open, partnerując Michaelowi Venusowi, z którym w finale przegrali z parą Miyu KatōTim Pütz 6:4, 4:6, 6–10.

Historia występów wielkoszlemowych

[edytuj | edytuj kod]
Legenda

     W, wygrany turniej

     F, przegrana w finale

     SF, przegrana w półfinale

     QF, przegrana w ćwierćfinale

     xR, przegrana w x rundzie

     A, brak startu

     NH, turniej nie odbył się

Występy w grze pojedynczej

[edytuj | edytuj kod]
Turniej 2015 2016 2017 2018 2019 2020 2021 2022 2023 Tytuły Z–P
Australian Open A A A Q1 2R A 2R A 2R 0 / 3 3 – 3
French Open A A Q1 Q3 2R A 1R 2R 3R 0 / 4 4 – 3
Wimbledon A A 1R Q3 A NH 1R 2R 3R 0 / 4 3 – 4
US Open A A Q1 Q1 W A 4R 3R A 1 / 3 12 – 2
Ranking na koniec roku 633 306 182 178 5 7 46 45 1 / 14 22 – 12

Występy w grze podwójnej

[edytuj | edytuj kod]
Turniej 2015 2016 2017 2018 2019 2020 2021 2022 2023 Tytuły Z–P
Australian Open A A A A A A A A A 0 / 0 0 – 0
French Open A A A A A A A A A 0 / 0 0 – 0
Wimbledon A A A A A NH A A A 0 / 0 0 – 0
US Open A A A A 1R A A A A 0 / 1 0 – 1
Ranking na koniec roku 970 371 159 541 1207 1269 380 0 / 1 0 – 1

Występy w grze mieszanej

[edytuj | edytuj kod]
Turniej 2015 2016 2017 2018 2019 2020 2021 2022 2023 Tytuły Z–P
Australian Open A A A A A A A A A 0 / 0 0 – 0
French Open A A A A A NH A A F 0 / 1 4 – 1
Wimbledon A A A A A NH A A A 0 / 0 0 – 0
US Open A A A A A NH A A A 0 / 0 0 – 0
0 / 1 4 – 1

Występy juniorskie w grze pojedynczej

[edytuj | edytuj kod]
Turniej 2015 2016 2017 2018 Tytuły
Australian Open A 3R SF A 0 / 2
French Open A A QF A 0 / 1
Wimbledon A 3R A A 0 / 1
US Open A SF A A 0 / 1

Występy juniorskie w grze podwójnej

[edytuj | edytuj kod]
Turniej 2015 2016 2017 2018 Tytuły
Australian Open A QF W A 1 / 2
French Open A A W A 1 / 1
Wimbledon A A A A 0 / 0
US Open A QF A A 0 / 1

Finały turniejów WTA

[edytuj | edytuj kod]
Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
WTA Tour Championships
2009

2020
WTA Premier Mandatory
WTA Premier 5
WTA Premier
WTA International Series
WTA 125K series (2012–2020)
od
2021
WTA 1000 (obowiązkowe)
WTA 1000 (nieobowiązkowe)
WTA 500
WTA 250
WTA 125

Gra pojedyncza 7 (3–4)

[edytuj | edytuj kod]
Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Przeciwniczka Wynik finału
Finalistka 1. 6 stycznia 2019 Auckland Twarda Niemcy Julia Görges 6:2, 5:7, 1:6
Zwyciężczyni 1. 17 marca 2019 Indian Wells Twarda Niemcy Angelique Kerber 6:4, 3:6, 6:4
Zwyciężczyni 2. 11 sierpnia 2019 Toronto Twarda Stany Zjednoczone Serena Williams 3:1 krecz
Zwyciężczyni 3. 7 września 2019 US Open Twarda Stany Zjednoczone Serena Williams 6:3, 7:5
Finalistka 2. 3 kwietnia 2021 Miami Twarda Australia Ashleigh Barty 3:6, 0:4 krecz
Finalistka 3. 25 czerwca 2022 Bad Homburg vor der Höhe Trawiasta Francja Caroline Garcia 7:6(5), 4:6, 4:6
Finalistka 4. 16 czerwca 2024 ’s-Hertogenbosch Trawiasta Ludmiła Samsonowa 6:4, 3:6, 5:7

Gra podwójna 1 (0–1)

[edytuj | edytuj kod]
Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partnerka Przeciwniczki Wynik finału
Finalistka 1. 17 września 2017 Québec Dywanowa (hala) Kanada Carson Branstine Węgry Tímea Babos
Czechy Andrea Hlaváčková
3:6, 1:6

Gra mieszana 1 (0–1)

[edytuj | edytuj kod]
Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partner Przeciwnicy Wynik finału
Finalistka 1. 8 czerwca 2023 French Open Ceglana Nowa Zelandia Michael Venus Japonia Miyu Katō
Niemcy Tim Pütz
6:4, 4:6, 6–10

Finały turniejów WTA 125K series

[edytuj | edytuj kod]

Gra pojedyncza 1 (1–0)

[edytuj | edytuj kod]
Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Przeciwniczka Wynik finału
Zwyciężczyni 1. 27 stycznia 2019 Newport Beach Twarda Stany Zjednoczone Jessica Pegula 0:6, 6:4, 6:2

Występy w Turnieju Mistrzyń

[edytuj | edytuj kod]

W grze pojedynczej

[edytuj | edytuj kod]
Rok Rezultat Przeciwniczka Wynik
2019 Faza grupowa Rumunia Simona Halep
Czechy Karolína Plíšková
6:3, 6:7(6), 3:6
3:6, krecz

Wygrane turnieje ITF

[edytuj | edytuj kod]
turnieje z pulą nagród 100 000 $
turnieje z pulą nagród 75/80 000 $
turnieje z pulą nagród 50/60 000 $
turnieje z pulą nagród 25 000 $
turnieje z pulą nagród 15 000 $
turnieje z pulą nagród 10 000 $

Gra pojedyncza

[edytuj | edytuj kod]
Data Turniej ($) Naw. Finalistka Wynik
1. 14/08/2016 Kanada Gatineau 25 000 twarda Stany Zjednoczone Ellie Halbauer 6:2, 7:5
2. 26/02/2017 Stany Zjednoczone Rancho Santa Fe 25 000 twarda Stany Zjednoczone Kayla Day 6:4, 6:1
3. 02/04/2017 Włochy Pula 25 000 ziemna Stany Zjednoczone Bernarda Pera 6:7(8), 6:2, 7:6(8)
4. 21/10/2018 Stany Zjednoczone Florence 25 000 twarda Japonia Mari Osaka 6:4, 2:6, 6:3
5. 18/11/2018 Stany Zjednoczone Norman 25 000 twarda Kolumbia Camila Osorio 6:1, 6:0

Finały juniorskich turniejów wielkoszlemowych

[edytuj | edytuj kod]

Gra podwójna (2)

[edytuj | edytuj kod]
Końcowy wynik Rok Turniej Nawierzchnia Partnerka Przeciwniczki Wynik finału
Zwyciężczyni 2017 Australia Australian Open Twarda Stany Zjednoczone Carson Branstine Polska Maja Chwalińska
Polska Iga Świątek
6:1, 7:6(4)
Zwyciężczyni 2017 Francja French Open Ceglana Kanada Carson Branstine Rosja Olesia Pierwuszyna
Rosja Anastasija Potapowa
6:1, 6:3

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Bianca Andreescu: confident, driven and ready to take flight. tenniscanada.com, 2015-06-05. [dostęp 2018-11-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-09-09)]. (ang.).
  2. Przemek_K, Młode tenisistki 2019 – przyszłe gwiazdy w 2020 WTA? [online], Spryciarz.com, 12 października 2019 [dostęp 2019-12-01] (pol.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]