Bill Conti – Wikipedia, wolna encyklopedia

Bill Conti

Prawdziwe imię i nazwisko	William Conti
Data i miejsce urodzenia	13 kwietnia 1942 Providence
Zawód	kompozytor, dyrygent, kompozytor muzyki filmowej, muzyk
Współmałżonek	Shelby Cox Conti
Lata aktywności	od 1969

William „Bill” Conti (ur. 13 kwietnia 1942 w Providence) – amerykański kompozytor i dyrygent, twórca muzyki filmowej.

Urodził się w Providence^[1] w Rhode Island w rodzinie Amerykanów pochodzenia włoskiego jako syn Lucetty i Williama Conti^[2]. Po raz pierwszy zajął się z muzyką w wieku siedmiu lat, kiedy zaczął grać na fortepianie pod batutą ojca^[3]. W 1959 ukończył North Miami High School w North Miami^[4].

W latach 60. jako nastolatek wraz z rodziną przeniósł się do Miami na Florydzie^[3]. Jako 15-latek założył grupę, z którą zaczął grać na lekcjach tańca w Miami^[3]. Był członkiem High School Musical Group and Symphony Orchestra i zdobył nagrodę Silver Knight od Miami Herald za wielki wkład w dziedzinie muzyki^[3]. Otrzymał stypendium na Uniwersytecie Stanu Luizjana (LSU), gdzie specjalizował się w komponowaniu i graniu jazzu^[5]. Podczas studiów zarabiał pieniądze w lokalnych klubach nocnych. W tym czasie poznał swoją przyszłą żonę, Shelby, która była członkiem chóru baletowego i solistką w grupie tańca nowoczesnego. Po ukończeniu LSU został przyjęty do Juilliard School of Music w Nowym Jorku^[3]. Przez piętnaście lat był dyrektorem orkiestry.

W 1969 skomponował swoją pierwszą muzykę filmową do sensacyjnego dramatu kryminalnego produkcji włoskiej Un sudario a la medida^[3] z Johnem Richardsonem, Anitą Ekberg i Fernando Reyem. Był też kompozytorem muzyki do brytyjskiego dramatu Juliette de Sade (1969)^[5]. W 1971 na Festiwalu Filmowym w Wenecji poznał reżysera Paula Mazursky, z którym współpracował i napisał muzykę do jego komediodramatu Zakochany Blume (Blume in Love, 1973)^[5] z George'em Segalem, Krisem Kristoffersonem, Shelley Winters i Marshą Mason. Po powrocie do Stanów Zjednoczonych napisał muzykę do kolejnego filmu Paula Mazursky Harry i Tonto (Harry and Tonto, 1974) z Artem Carneyem, Ellen Burstyn i Larry Hagmanem^[6].

Światową sławę przyniosła mu w 1976 ścieżka dźwiękowa do filmu Rocky^[7], gdzie piosenka „Gonna Fly Now” (1977) zdobyła nominację do Oscara w kategorii najlepsza piosenka oryginalna. Był też twórcą muzyki do piosenki „All Time High” w wykonaniu Rity Coolidge z filmu o przygodach James Bonda Tylko dla twoich oczu (Bone For All Eyes, 1981)^[5] w reżyserii Johna Glena, a piosenka tytułowa „For Your Eyes Only” była także nominowana do Oscara. W 1984 zdobył Oscara w kategorii najlepsza muzyka do filmu Philipa Kaufmana Pierwszy krok w kosmos (The Right Stuff, 1983). Komponował też muzykę do kolejnych części o bokserze Rockym oraz Karate Kid (1984) i Karate Kid II (1986).

Komponował także muzykę do seriali telewizyjnych ABC i CBS, w tym Executive Suite (1976) z Mitchem Ryanem i Sharon Acker. Jednym z jego najbardziej znanych dzieł jest czołówka i muzyka do serialu telewizyjnego Dynastia (1981) i miniserialu Północ-Południe (1985). Skomponował niektóre z najbardziej rozpoznawalnych tematów do transmisji telewizyjnych, m.in. Good Morning America, Nightline, ABC Sports. Tworzył także muzykę do licznych reklam telewizyjnych promujących produkty Honda, Pizza Hut, Sprite i Coca-Cola^[3].

W latach 1983–84 Bill Conti stworzył trwały zapis muzyczny, tworząc jednocześnie kompozycje do pięciu seriali telewizyjnych. Stworzył własną płytę, gdy w latach 1986-87 wzrósł do dziewięciu. Otrzymał trzy nagrody Emmy, do której był nominowany dziesięć razy. Był dyrygentem Juilliard Symphony Orchestra podczas maratonu na żywo z Lincoln Center for the Performing Arts – po raz pierwszy w telewizyjnej transmisji sportowej. W 1991 został także głównym dyrygentem orkiestry Nashville Symphony. W 1995 otrzymał nagrodę Golden Soundtrack od Amerykańskiego Stowarzyszenia Kompozytorów, Autorów i Wydawców (ASCAP) za całokształt wkładu do filmu i telewizji.

• Bill Conti w bazie IMDb (ang.)
• Bill Conti w bazie Filmweb
• Bill Conti w bazie Discogs.com (ang.)