Birk Anders – Wikipedia, wolna encyklopedia

Birk Anders

Data i miejsce urodzenia	3 listopada 1967 Bad Schlema
Klub	SG Dynamo Zinnwald
Wzrost	185 cm
Debiut w PŚ	17.12.1986, Obertilliach (33. miejsce - b.indywidualny)
Pierwsze punkty w PŚ	20.12.1986, Obertilliach (9. miejsce - sprint)
Pierwsze podium w PŚ	15.12.1988, Les Saisies (1. miejsce - b.indywidualny)
Dorobek medalowy
Reprezentacja  NRD Mistrzostwa świata złoto Feistritz 1989 sztafeta złoto Oslo 1990 b.drużynowy brąz Kontiolahti 1990 sztafeta Mistrzostwa świata juniorów złoto Falun 1986 sprint złoto Falun 1986 sztafeta srebro Falun 1986 b.indywidualny Puchar Świata (sprint) 2. miejsce 1989/1990 3. miejsce 1988/1989

Birk Anders (ur. 3 listopada 1967 w Bad Schlema) – niemiecki biathlonista reprezentujący NRD, trzykrotny medalista mistrzostw świata.

Pierwsze sukcesy w karierze osiągnął w 1986 roku, kiedy zdobył złote medale w sprincie i sztafecie oraz srebrny w biegu indywidualnym na mistrzostwach świata juniorów w Falun. W Pucharze Świata zadebiutował 17 grudnia 1986 roku w Obertilliach, gdzie zajął 33. miejsce w biegu indywidualnym. Pierwsze punkty zdobył trzy dni później, zajmując dziewiąte miejsce w sprincie. Na podium zawodów tego cyklu pierwszy raz stanął 15 grudnia 1988 roku w Les Saisies, wygrywając rywalizację w biegu indywidualnym. W zawodach tych wyprzedził Aleksandra Popowa z ZSRR i swego rodaka - Franka-Petera Roetscha. W kolejnych startach jeszcze pięć razy stawał na podium, odnosząc przy tym trzy zwycięstwa: 21 stycznia 1989 roku w Borowcu i 16 grudnia 1989 roku w Obertilliach wygrywał sprinty, a 1 lutego 1990 roku w Walchsee ponownie zwyciężył w biegu indywidualnym. Najlepsze wyniki osiągnął w sezonie 1985/1986, kiedy zwyciężył w klasyfikacji generalnej. Ponadto w sezonie 1988/1989, kiedy zajął czwarte miejsce w klasyfikacji biegu indywidualnego. W tym samym sezonie był trzeci w klasyfikacji sprintu. Ponadto w sezonie 1989/1990 zajął drugie miejsce w klasyfikacji sprintu, ulegając tylko Jurijowi Kaszkarowowi z ZSRR.

Podczas mistrzostw świata w Feistritz w 1989 roku wspólnie z Frankiem Luckiem, André Sehmischem i Frankiem-Peterem Roetschem zdobył złoty medal w sztafecie. Na rozgrywanych rok później mistrzostwach świata w Mińsku/Oslo/Kontiolahti zdobył dwa medale. W biegu drużynowym razem z Raikiem Dittrichem, Markiem Kirchnerem i Frankiem Luckiem wywalczył złoty medal. Parę dni później reprezentacja NRD w składzie: Frank Luck, André Sehmisch, Mark Kirchner i Birk Anders zajęła trzecie miejsce w sztafecie. Brał też udział w igrzyskach olimpijskich w Calgary w 1988 roku, zajmując czwarte miejsce w sprincie. Walkę o medal przegrał tam z Siergiejem Czepikowem z ZSRR. Był to jego jedyny start olimpijski.

Lp.	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurencja	Lokata	Pudła	Czas biegu	Strata	Zwycięzca
1.	15 grudnia	1988	Les Saisies	Bieg indywidualny na 20 km	1.	1+0+1+1	1:04:12,4	–	–
2.	17 grudnia	1988	Les Saisies	Sprint na 10 km	3.	1+2	30:06,5	+21,7	Frank Luck
3.	21 stycznia	1989	Borowec	Sprint na 10 km	1.	0+0	25:40,8	–	–
4.	16 grudnia	1989	Obertilliach	Sprint na 10 km	1.	0+1	25:32,8	–	–
5.	27 stycznia	1990	Ruhpolding	Sprint na 10 km	2.	0+0	27:28,3	+16,8	Jurij Kaszkarow
6.	1 lutego	1990	Walchsee	Bieg indywidualny na 20 km	1.	1	53:26,9	–	–

• Birk Anders. skisport365.com. [dostęp 2020-09-02]. (ang.).
• Olympedia - Birk Anders. olympedia.org. [dostęp 2020-09-02]. (ang.).