Aleksandr Popow (biathlonista) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Aleksandr Popow
Александр Попов
Data i miejsce urodzenia

22 lutego 1965
Tobolsk

Klub

Dynamo Mińsk

Wzrost

176 cm

Debiut w PŚ

18.01 1986, Anterselva
(18. miejsce – sprint)

Pierwsze punkty w PŚ

18.01 1986, Anterselva
(18. miejsce – sprint)

Pierwsze podium w PŚ

17.12 1986, Obertilliach (3. miejsce – b.indywidualny)

Dorobek medalowy
} }
do 1992
Reprezentacja  ZSRR
1992
Reprezentacja  WNP
1992-1998
Reprezentacja  Białoruś
Igrzyska olimpijskie
złoto Calgary 1988 biathlon
(sztafeta)
srebro Albertville 1992 biathlon
(sztafeta)
Mistrzostwa świata
złoto Feistritz 1989 b.drużynowy
złoto Nowosybirsk 1992 b.drużynowy
złoto Ruhpolding 1996 b.drużynowy
złoto Osrblie 1997 b.drużynowy
srebro Lake Placid 1987 sztafeta
srebro Feistritz 1989 sztafeta
srebro Lahti 1991 b.indywidualny
srebro Lahti 1991 sztafeta
brąz Anterselva 1995 sztafeta
brąz Ruhpolding 1996 sztafeta
Mistrzostwa Europy
złoto Grand-Bornand 1995 sztafeta
srebro Grand-Bornand 1995 b.indywidualny
srebro Ridnaun 1996 sztafeta
srebro Mińsk 1998 sprint
brąz Ridnaun 1996 b.indywidualny
Mistrzostwa świata juniorów
srebro Egg 1985 sprint
Puchar Świata
2. miejsce
1988/1989
Puchar Świata (b.indywidualny)
Mała Kryształowa Kula
1988/1989
Odznaczenia
Order „Znak Honoru” Zasłużony Mistrz Sportu ZSRR

Aleksandr Władimirowicz Popow (ros. Александр Владимирович Попов; błr. Аляксандр Папоў, ur. 22 lutego 1965 w Tobolsku) – rosyjski biathlonista startujący w barwach ZSRR, Wspólnoty Niepodległych Państw oraz Białorusi, dwukrotny medalista olimpijski i wielokrotny medalista mistrzostw świata. Od 1999 roku jest trenerem białoruskiej kadry narodowej.

Kariera

[edytuj | edytuj kod]

Pierwszy sukces osiągnął w 1984 roku, zdobywając srebrny medal w sprincie podczas mistrzostw świata juniorów w Egg. W Pucharze Świata zadebiutował 18 stycznia 1986 roku w Anterselvie, zajmując 18. miejsce w sprincie. Tym samym już w swoim debiucie zdobył pierwsze punkty. Na podium zawodów tego cyklu pierwszy raz stanął 17 grudnia 1986 roku w Obertilliach, kończąc rywalizację w biegu indywidualnym na trzeciej pozycji. Wyprzedzili go tam jedynie jego rodak Walerij Miedwiedcew i František Chládek z Czechosłowacji. W kolejnych startach jeszcze 16 razy stawał na podium, odnosząc przy tym sześć zwycięstw: 2 marca 1989 roku w Hämeenlinna i 24 stycznia 1991 roku w Anterselvie wygrywał bieg indywidualny, a 17 stycznia 1986 roku w Anterselvie, 21 lutego 1987 roku w Canmore, 21 grudnia 1991 roku w Hochfilzen i 25 stycznia 1992 roku w Anterselvie był najlepszy w sprincie. Najlepsze wyniki osiągał w sezonie 1988/1989, kiedy zajął drugie miejsce w klasyfikacji generalnej, rozdzielając Eirika Kvalfossa z Norwegii i kolejnego reprezentanta ZSRR - Siergieja Czepikowa. W tym samym sezonie zwyciężył w klasyfikacji biegu indywidualnego.

W 1987 roku wystąpił na mistrzostwach świata w Lake Placid, zdobywając wspólnie z Dmitrijem Wasiljewem, Jurijem Kaszkarowem i Walerijem Miedwiedcewem srebrny medal w sztafecie. Wynik ten sztafeta ZSRR z Popowem w składzie powtórzyła na mistrzostwach świata w Feistritz w 1989 roku i mistrzostwach świata w Lahti dwa lata później. Na drugiej z tych imprez wywalczył też srebrny medal w biegu indywidualnym, plasując się za Niemcem Markiem Kirchnerem a przed Eirikiem Kvalfossem.

Następnie wspólnie z Jewgienijem Ried´kinem, Aleksandrem Tropnikowem i Anatolijem Żdanowiczem zwyciężył w biegu drużynowym podczas mistrzostw świata w Nowosybirsku. W tej samej konkurencji złote medale wraz z reprezentacją Białorusi zdobył także na mistrzostwach świata w Ruhpolding w 1996 roku i mistrzostwach świata w Osrblie rok później. W obu przypadkach reprezentanci Białorusi pobiegli w składzie: Wadim Saszurin, Oleg Ryżenkow, Aleksandr Popow i Piotr Iwaszka. W tym czasie zdobył ponadto brązowe medale w sztafecie podczas mistrzostw świata w Anterselvie (1995) i mistrzostw świata w Ruhpolding (1996).

Na igrzyskach olimpijskich w Calgary w 1988 roku wspólnie z Wasiljewem, Czepikowem i Miedwiedcewem wywalczył ostatni złoty medal w sztafecie dla ZSRR. Zajął tam również dwunaste miejsce w biegu indywidualnym. Cztery lata później, podczas igrzysk w Albertville jako reprezentant Wspólnoty Niepodległych Państw razem z Miedwiedcewem, Czepikowem i Walerijem Kirijenko zajął drugie miejsce w sztafecie. Poza tym był osiemnasty w sprincie i czwarty w biegu indywidualnym, przegrywając walkę o medal z Mikaelem Löfgrenem ze Szwecji o 3,5 sekundy. Czwarte miejsce w tej konkurencji zajął również na igrzyskach olimpijskich w Lillehammer w 1994 roku, tym razem w walce o podium ulegając Niemcowi Svenowi Fischerowi o ponad 10 sekund. Ponadto zajął czwarte miejsce w sztafecie oraz dziesiąte w sprincie. Brał też udział w igrzyskach w Nagano cztery lata później, gdzie był czwarty w sztafecie, w biegu indywidualnym zajął 29. pozycję, a rywalizację w sprincie ukończył na 29. pozycji.

Odznaczony Orderem „Znak Honoru” i tytułem Zasłużonego Mistrza Sportu ZSRR[1].

Po zakończeniu kariery rozpoczął pracę jako trener z reprezentacją Białorusi.

Osiągnięcia

[edytuj | edytuj kod]
Rok Miejscowość Konkurencje
IN SP PU MS RL MR SR
1988 Calgary 12. nd. nd. 1. nd.
1992 Albertville 4. 18. nd. nd. 2. nd.
1994 Lillehammer 4. 10. nd. nd. 4. nd.
1998 Nagano 29. 55. nd. nd. 4. nd.
Rok Miejscowość Konkurencje
IN SP PU MS RL MR SR
1987 Lake Placid 12. DNS nd. nd. 2. nd.
1989 Feistritz 18. 8. nd. nd. 2. nd.
1991 Lahti 2. nd. nd. 2. nd.
1993 Borowec 14. 18. nd. nd. 4. nd.
1995 Anterselva 13. 6. nd. nd. 3. nd.
1996 Ruhpolding 7. 21. nd. nd. 3. nd.
1997 Osrblie 18. 27. nd. 4. nd.
1998 Pokljuka/Hochfilzen nd. nd. 18. nd. nd. nd.

Miejsca w klasyfikacji generalnej

[edytuj | edytuj kod]
Sezon Miejsce
1985/1986 30.
1986/1987 5.
1987/1988 32.
1988/1989 2.
1990/1991 21.
1991/1992 7.
1992/1993 21.
1993/1994 23.
1994/1995 24.
1995/1996 16.
1996/1997 35.
1997/1998 42.

Miejsca na podium chronologicznie

[edytuj | edytuj kod]
Lp. Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Lokata Pudła Czas biegu Strata Zwycięzca
1. 17 grudnia 1986 Austria Obertilliach Bieg indywidualny na 20 km 3. 0+1+0+0 1:10:04,0 +3:15,4 Walerij Miedwiedcew
2. 15 stycznia 1987 Włochy Anterselva Bieg indywidualny na 20 km 2. 1+1+0+0 1:02:57,5 +40,1 Frank-Peter Roetsch
3. 17 stycznia 1986 Włochy Anterselva Sprint na 10 km 1. 0+0 28:49,3
4. 21 lutego 1987 Kanada Canmore Sprint na 10 km 1. 0+0 26:27,7
5. 17 grudnia 1987 Austria Hochfilzen Bieg indywidualny na 20 km 2. 0+0+0+0 1:07:36,2 +6,8 Fritz Fischer
6. 15 grudnia 1988 Francja Les Saisies Bieg indywidualny na 20 km 2. 1+0+0+1 1:04:12,4 +28,7 Birk Anders
7. 26 stycznia 1989 Ruhpolding Bieg indywidualny na 20 km 2. 1+0+0+0 54:24,5 +22,9 Siergiej Bułygin
8. 28 stycznia 1989 Ruhpolding Sprint na 10 km 3. 0+0 26:44,8 +19,5 Frank-Peter Roetsch
9. 2 marca 1989 Finlandia Hämeenlinna Bieg indywidualny na 20 km 1. 0+0+0+0 1:06:02,0
10. 9 marca 1989 Szwecja Östersund Bieg indywidualny na 20 km 3. 0+1+0+0 54:06,4 +50,1 Siergiej Czepikow
11. 16 marca 1989 Norwegia Steinkjer Bieg indywidualny na 20 km 2. 1+0+0+0 53:05,0 +35,0 Fritz Fischer
12. 24 stycznia 1991 Włochy Anterselva Bieg indywidualny na 20 km 1. 0+1+0+0 59:03,6
13. 24 lutego 1991 Finlandia Lahti Bieg indywidualny na 20 km 2. 0+0+1+0 1:03:05,7 +27,6 Mark Kirchner
14. 21 grudnia 1991 Austria Hochfilzen Sprint na 10 km 1. 1+0 31:50,8
15. 25 stycznia 1992 Włochy Anterselva Sprint na 10 km 1. 0+0 27:04,3
16. 13 marca 1993 Szwecja Östersund Sprint na 10 km 2. 0+0 30:16,9 +42,3 Jon Åge Tyldum
17. 18 grudnia 1993 Słowenia Pokljuka Sprint na 10 km 3. 0+0 27:42,0 +40,6 Wiktor Majgurow

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]