Iwan Biakow – Wikipedia, wolna encyklopedia

Iwan Biakow
Иван Бяков
Data i miejsce urodzenia

21 września 1944
Isakowcy

Data i miejsce śmierci

4 listopada 2009
Kijów

Klub

Trud Kirowo-Czepieck

Wzrost

173 cm

Dorobek medalowy
}
Reprezentacja  ZSRR
Igrzyska olimpijskie
złoto Sapporo 1972 biathlon
(sztafeta)
złoto Innsbruck 1976 biathlon
(sztafeta)
Odznaczenia
Order „Znak Honoru” Medal „Za pracowniczą dzielność” (ZSRR) Zasłużony Mistrz Sportu ZSRR

Iwan Iwanowicz Biakow (ros. Иван Иванович Бяков, ur. 21 września 1944 w Isakowcach, zm. 4 listopada 2009 w Kijowie) – radziecki biathlonista, dwukrotny mistrz olimpijski.

Kariera

[edytuj | edytuj kod]

Pierwszy sukces w karierze osiągnął w 1972 roku, kiedy razem z Aleksandrem Tichonowem, Rinatem Safinem i Wiktorem Mamatowem zdobył złoty medal w sztafecie na igrzyskach olimpijskich w Sapporo. W biegu indywidualnym rywalizację ukończył na dwunastej pozycji. Na rozgrywanych cztery lata później igrzyskach w Innsbrucku wystąpił tylko w sztafecie, w której reprezentacja ZSRR w składzie: Aleksandr Jelizarow, Iwan Biakow, Nikołaj Krugłow i Aleksandr Tichonow zdobyła kolejny złoty medal.

W międzyczasie wystąpił na mistrzostwach świata w Mińsku w 1974 roku, gdzie zajął siódme miejsce w biegu indywidualnym i czterdzieste w sprincie. Był też trzynasty w biegu indywidualnym podczas mistrzostw świata w Anterselvie rok później. W 1973 roku był mistrzem ZSRR w biegu indywidualnym.

Po zakończeniu kariery pracował jako trener, prowadził między innymi reprezentację Ukrainy. W latach 1992–1998 był pierwszym prezydentem Ukraińskiej Federacji Biathlonu. Był też członkiem Ukraińskiego Komitetu Olimpijskiego.

Osiągnięcia

[edytuj | edytuj kod]
Rok Miejscowość Konkurencje
IN SP PU MS RL MR SR
1972 Sapporo 12. nd. nd. nd. 1. nd.
1976 Innsbruck nd. nd. nd. 1. nd.
Rok Miejscowość Konkurencje
IN SP PU MS RL MR SR
1974 Mińsk 7. 40. nd. nd. nd.
1975 Anterselva 13. nd. nd. nd.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]