Bitwa pod Amiens – Wikipedia, wolna encyklopedia

Bitwa pod Amiens

I wojna światowa, front zachodni
Czas	8–13 sierpnia 1918
Miejsce	okolice miasta Amiens
Terytorium	Francja
Wynik	kluczowe zwycięstwo aliantów
Strony konfliktu
Wielka Brytania  Australia  Kanada  Francja  Stany Zjednoczone  Cesarstwo Niemieckie
Dowódcy
John Monash Ferdinand Foch Douglas Haig Arthur Currie John Pershing Georg von der Marwitz Erich Ludendorff
Siły
33 dywizje 3 000 armat 500 czołgów 29 dywizji
Straty
22 tys. 74 tys.
Położenie na mapie Francji miejsce bitwy
49°53′38″N 2°17′39″E/49,893914 2,294250
Multimedia w Wikimedia Commons

Bitwa pod Amiens – bitwa stoczona w dniach 8–13 sierpnia 1918 roku na froncie zachodnim pomiędzy oddziałami niemieckimi, a połączonymi siłami francuskimi, brytyjskimi, kanadyjskimi, australijskimi i amerykańskimi. Bitwa o decydującym znaczeniu dla przełamania frontu, powodzenia Ententy i w konsekwencji klęski Niemiec w wojnie.

8 sierpnia pod Amiens, a wcześniej 17 lipca w bitwie pod Soissons (1918) wielkie zgrupowanie czołgów (604 brytyjskich i 490 francuskich) nie tylko powtórzyły zaledwie jednodniowy sukces 478 czołgów brytyjskich pod Cambrai sprzed 10 miesięcy, ale przekuły go w zdecydowane zwycięstwo nad niemiecką armią i jej doktryną wojenną^[1].

Dzień 8 sierpnia, ze względu na rozmiar strat, został nazwany przez dowodzącego siłami niemieckimi gen. Ericha Ludendorffa „Czarnym Dniem Armii Niemieckiej”. Bitwa uznawana za koniec wojny pozycyjnej na froncie zachodnim (postęp alianckiej ofensywy o kilkanaście kilometrów pierwszego dnia bitwy).

• Krzysztof Plewako: Cambrai 1917. Warszawa: Bellona 2014, Wstęp s. 5-7. ISBN 978-83-11-13156-9
• Janusz Pajewski: Pierwsza wojna światowa 1914–1918. Warszawa: PWN SA, 2005, s. 694–704. ISBN 83-01-14162-X.