Bitwa pod Cambrai (1918) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Bitwa pod Cambrai
	I wojna światowa, front zachodni
	; Kanadyjczycy na drodze pod Cambrai. Po lewej czołg Renault FT
Czas	8–10 października 1918
Miejsce	okolice miasta Cambrai
Terytorium	Francja
Przyczyna	ofensywa stu dni
Wynik	zdecydowane zwycięstwo Ententy
Strony konfliktu
Wielka Brytania; Kanada; Nowa Zelandia	Cesarstwo Niemieckie
Dowódcy
Julian Byng	nieznani
Siły
21 dywizji brytyjskich,; 3 dywizje kanadyjskie,; 1 dywizja nowozelandzka	180 tysięcy
Straty
12 tysięcy	10 tysięcy
	Położenie na mapie Francji miejsce bitwy
	50°10′36,1200″N 3°14′08,0160″E/50,176700 3,235560
	Multimedia w Wikimedia Commons

Bitwa pod Cambrai – bitwa stoczona podczas ofensywy stu dni w dniach 8–10 października 1918 roku pomiędzy siłami brytyjskimi, wspartymi oddziałami z Kanady i Nowej Zelandii, a wojskami niemieckimi. Jedna z ostatnich bitew na froncie zachodnim I wojny światowej.

W bitwie na dużą skalę wzięły udział czołgi. Wypróbowano także nowoczesne formy taktyczne, które doprowadziły do szybkiego zwycięstwa nad stroną niemiecką oraz zredukowania liczby ofiar.

Bitwa

Trzy niemieckie linie w okolicach Cambrai w północnej Francji rozciągały się łącznie na długość około 6,5 kilometra. W skład sił niemieckich wchodziły między innymi 20 Dywizja Landwehry i 54 Dywizja Rezerwy. Niemcy posiadali także około 150 dział.

Po przeciwległej stronie ententa posiadała 25 dywizji (w tym 21 dywizji brytyjskich) wspartych 324 czołgami. 8 października Kanadyjczycy rozpoczęli atak, napotykając na lekki i sporadyczny opór ze strony niemieckiej. Zaskoczeni skalą działania oraz użyciem czołgów Niemcy wycofali się z Cambrai, które zostało zdobyte przez oddziały ententy 10 października.

Po bitwie

Zaskakująco szybkie zdobycie miasta przez oddziały ententy spowodowało wzmocnienie obrony niemieckiej na północny wschód od miasta.

Bibliografia

John Keegan: The First World War, UK Ed (Pimlico edition, London, 1999) In the Footsteps of the Canadian Corps.
Pierre Berton: Marching as to War, 2001.