Bogdan III – Wikipedia, wolna encyklopedia

Bogdan III
Ilustracja
ilustracja herbu
hospodar Mołdawii
Okres

od 1504
do 1517

Poprzednik

Stefan III Wielki

Następca

Stefan IV Młody

Dane biograficzne
Dynastia

Muszatowicze

Data urodzenia

1478

Data śmierci

1517

Ojciec

Stefan III Wielki

Bogdan III Ślepy, zwany też Jednookim (rum. Bogdan cel Chior; ur. 1478, zm. 1517) – hospodar mołdawski w latach 1504–1517 z dynastii Muszatowiczów.

Był synem i następcą hospodara Stefana Wielkiego. Już za życia ojca otrzymał od niego w zarząd południową część kraju z ośrodkiem w Bakowie. Po śmierci Stefana Wielkiego i objęciu tronu hospodarskiego próbował kontynuować politykę ojca utrzymywania niezależności i integralności kraju.

Wojny z Polską

[edytuj | edytuj kod]

Początkowo wsparcia w zamiarze uniezależnienia się do Imperium Osmańskiego szukał w Polsce, w 1505 ustępując z zajętego przez ojca kilka lat wcześniej Pokucia i planując małżeństwo z Elżbietą Jagiellonką. Gdy jednak do małżeństwa tego nie doszło z powodu zerwania przez Polaków zawartego układu, stosunki polsko-mołdawskie pogorszyły się gwałtownie i w następnych latach, gdy Bogdan związał się z Turcją, doszło do licznych najazdów i utarczek, a ostatecznie jego wojsko zostało rozbite pod Chocimiem przez hetmana Mikołaja Kamienieckiego[1].

Jego wojna z Polską została opisana przez Kazimierza Pułaskiego. W czasie oblężenia Lwowa w roku 1509 wojska Bogdana spaliły kościół i klasztor bernardynów[2], bezskutecznie oblegał Kamieniec Podolski[3]. Konflikt zakończyło podpisanie 23 stycznia 1510 roku traktatu pokojowego w Kamieńcu Podolskim, mocą którego Bogdan zrezygnował ze starania się o rękę Elżbiety a sporna sprawa Pokucia została oddana do rozstrzygnięcia Władysławowi węgierskiemu[4].

Zależność od Turcji

[edytuj | edytuj kod]

W późniejszym okresie kraj Bogdana dotknęło kilka najazdów tatarskich, walczył również z Wołoszczyzną. W 1513 musiał potwierdzić zwierzchnictwo tureckie nad Mołdawią, z czym wiązało się dwukrotne podwyższenie płaconego haraczu.

Następcą Bogdana został jego nieślubny syn Stefan Młody zwany Ștefăniță, na tronie mołdawskim zasiadał też potem inny z jego nieślubnych potomków, Aleksander Lăpușneanu.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Marek Plewczyński: Wojny i wojskowość polska w XVI wieku. T. I: Lata 1500-1548. Zabrze: Inforteditions, 2011, s. 156. ISBN 978-83-89943-64-4.
  2. Lwów, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. V: Kutowa Wola – Malczyce, Warszawa 1884, s. 516.
  3. sander Rasszczupkin, „Kamieniec Podolski. Antemurale Christianorum”, Kamieniec Podolski 2006
  4. Katarzyna Niemczyk, Problem Pokucia, spornego terytorium polsko-mołdawskiego w końcu XV i początku XVI wieku, w: Studia Historyczne, R. LVII (2014), s. 173.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • J. Demel, Historia Rumunii, Wrocław 1970.