Bogdan III – Wikipedia, wolna encyklopedia

Bogdan III
	hospodar Mołdawii
Okres	od 1504; do 1517
Poprzednik	Stefan III Wielki
Następca	Stefan IV Młody
	Dane biograficzne
Dynastia	Muszatowicze
Data urodzenia	1478
Data śmierci	1517
Ojciec	Stefan III Wielki
	Multimedia w Wikimedia Commons

Bogdan III Ślepy, zwany też Jednookim (rum. Bogdan cel Chior; ur. 1478, zm. 1517) – hospodar mołdawski w latach 1504–1517 z dynastii Muszatowiczów.

Był synem i następcą hospodara Stefana Wielkiego. Już za życia ojca otrzymał od niego w zarząd południową część kraju z ośrodkiem w Bakowie. Po śmierci Stefana Wielkiego i objęciu tronu hospodarskiego próbował kontynuować politykę ojca utrzymywania niezależności i integralności kraju.

Wojny z Polską

Początkowo wsparcia w zamiarze uniezależnienia się do Imperium Osmańskiego szukał w Polsce, w 1505 ustępując z zajętego przez ojca kilka lat wcześniej Pokucia i planując małżeństwo z Elżbietą Jagiellonką. Gdy jednak do małżeństwa tego nie doszło z powodu zerwania przez Polaków zawartego układu, stosunki polsko-mołdawskie pogorszyły się gwałtownie i w następnych latach, gdy Bogdan związał się z Turcją, doszło do licznych najazdów i utarczek, a ostatecznie jego wojsko zostało rozbite pod Chocimiem przez hetmana Mikołaja Kamienieckiego^[1].

Jego wojna z Polską została opisana przez Kazimierza Pułaskiego. W czasie oblężenia Lwowa w roku 1509 wojska Bogdana spaliły kościół i klasztor bernardynów^[2], bezskutecznie oblegał Kamieniec Podolski^[3]. Konflikt zakończyło podpisanie 23 stycznia 1510 roku traktatu pokojowego w Kamieńcu Podolskim, mocą którego Bogdan zrezygnował ze starania się o rękę Elżbiety a sporna sprawa Pokucia została oddana do rozstrzygnięcia Władysławowi węgierskiemu^[4].

Zależność od Turcji

W późniejszym okresie kraj Bogdana dotknęło kilka najazdów tatarskich, walczył również z Wołoszczyzną. W 1513 musiał potwierdzić zwierzchnictwo tureckie nad Mołdawią, z czym wiązało się dwukrotne podwyższenie płaconego haraczu.

Następcą Bogdana został jego nieślubny syn Stefan Młody zwany Ștefăniță, na tronie mołdawskim zasiadał też potem inny z jego nieślubnych potomków, Aleksander Lăpușneanu.

Przypisy

↑ Marek Plewczyński: Wojny i wojskowość polska w XVI wieku. T. I: Lata 1500-1548. Zabrze: Inforteditions, 2011, s. 156. ISBN 978-83-89943-64-4.
↑ Lwów, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. V: Kutowa Wola – Malczyce, Warszawa 1884, s. 516 .
↑ sander Rasszczupkin, „Kamieniec Podolski. Antemurale Christianorum”, Kamieniec Podolski 2006
↑ Katarzyna Niemczyk, Problem Pokucia, spornego terytorium polsko-mołdawskiego w końcu XV i początku XVI wieku, w: Studia Historyczne, R. LVII (2014), s. 173.

Bibliografia

J. Demel, Historia Rumunii, Wrocław 1970.

[MP-1] Marek Plewczyński: Wojny i wojskowość polska w XVI wieku. T. I: Lata 1500-1548. Zabrze: Inforteditions, 2011, s. 156. ISBN 978-83-89943-64-4.

[2] Lwów, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. V: Kutowa Wola – Malczyce, Warszawa 1884, s. 516 .

[3] sander Rasszczupkin, „Kamieniec Podolski. Antemurale Christianorum”, Kamieniec Podolski 2006

[4] Katarzyna Niemczyk, Problem Pokucia, spornego terytorium polsko-mołdawskiego w końcu XV i początku XVI wieku, w: Studia Historyczne, R. LVII (2014), s. 173.

[1]

[2]

[3]

[4]