Callirrhoe (księżyc) – Wikipedia, wolna encyklopedia
Calirrhoe widziana przez ziemski teleskop. Kółko wskazuje położenie księżyca. | |
Planeta | |
---|---|
Odkrywca | Spacewatch – Jim V. Scotti, Timothy Spahr, Robert McMillan, Jeff A. Larsen, Joe Montani, Arianna Gleason i Tom Gehrels[1] |
Data odkrycia | 19 października 1999[1] |
Tymczasowe oznaczenie | S/1999 J 1 |
Charakterystyka orbity | |
Półoś wielka | 24 099 000 km[2] |
Mimośród | 0,2796[2] |
Okres obiegu | 758,82 d[2] |
Nachylenie do ekliptyki | 147,080°[2] |
Długość węzła wstępującego | 283,104°[2] |
Argument perycentrum | 23,909°[2] |
Anomalia średnia | 107,962°[2] |
Własności fizyczne | |
Średnica równikowa | 7 km[3] |
Masa | ~8,7 x 1014 kg |
Średnia gęstość | 2,6 g/cm³ |
Przyspieszenie grawitacyjne na powierzchni | ~0,0031 m/s² |
Albedo | 0,04 |
Jasność absolutna | |
Jasność obserwowana (z Ziemi) |
Callirrhoe (Jowisz XVII) – niewielki zewnętrzny księżyc Jowisza.
Odkrycie
[edytuj | edytuj kod]Został odkryty w programie Spacewatch na serii zdjęć wykonanych od 6 października do 4 listopada 1999 roku[4][5]. Pierwotnie uznany został za planetoidę i oznaczony symbolem 1999 UX18. Dopiero Tim Spahr 18 lipca 2000 roku zauważył, że krąży ona wokół Jowisza[4].
Nazwa
[edytuj | edytuj kod]Nazwa satelity pochodzi od mitycznej Callirrhoe, matki Ganimedesa.
Charakterystyka fizyczna
[edytuj | edytuj kod]Callirrhoe ma około 8,6 km średnicy. Średnia gęstość tego ciała to ok. 2,6 g/cm3, a składa się przeważnie z krzemianów. Albedo satelity wynosi około 0,04. Z Ziemi można go zaobserwować jako obiekt o jasności wizualnej co najwyżej 20,8 magnitudo.
Callirrhoe obiega Jowisza ruchem wstecznym, czyli w kierunku przeciwnym do obrotu planety wokół własnej osi. Satelita należy do grupy Pazyfae.
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]- chronologiczny wykaz odkryć planet, planet karłowatych i ich księżyców w Układzie Słonecznym
- księżyce Jowisza
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Callirhoe. [w:] Solar System Exploration [on-line]. NASA. [dostęp 2018-12-15]. (ang.).
- ↑ a b c d e f g Planetary Satellite Mean Orbital Parameters. Jet Propulsion Laboratory, 2013-08-23. [dostęp 2016-02-19]. (ang.).
- ↑ a b c Scott Sheppard , Moons of Jupiter [online], Carnegie Science [dostęp 2020-03-14] (ang.).
- ↑ a b New Outer Satellite of Jupiter Discovered. [w:] Minor Planet Center [on-line]. 2000. [dostęp 2016-02-19]. (ang.).
- ↑ IAUC 7460. [w:] IAU Central Bureau for Astronomical Telegrams [on-line]. 2000-07-20. [dostęp 2016-02-19]. (ang.).
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Callirrhoe. [w:] Księżyce Układu Słonecznego [on-line]. [dostęp 2009-11-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-10-24)].
- Callirhoe. [w:] Solar System Exploration [on-line]. NASA. [dostęp 2018-12-15]. (ang.).