Autonoe (księżyc) – Wikipedia, wolna encyklopedia
Planeta | |
---|---|
Odkrywca | |
Data odkrycia | 10 grudnia 2001 |
Tymczasowe oznaczenie | S/2001 J 1 |
Charakterystyka orbity | |
Półoś wielka | 24 037 000 km[1] |
Mimośród | 0,3152[1] |
Okres obiegu | 761,01 d[1] |
Nachylenie do ekliptyki | 152,364°[1] |
Długość węzła wstępującego | 272,817°[1] |
Argument perycentrum | 54,793°[1] |
Anomalia średnia | 142,035°[1] |
Własności fizyczne | |
Średnica równikowa | 4 km[2] |
Masa | ~9,0 × 1013 kg |
Albedo | 0,04 |
Jasność absolutna | |
Jasność obserwowana (z Ziemi) |
Autonoe (Jowisz XXVIII) – mały zewnętrzny księżyc Jowisza, odkryty 10 grudnia 2001 roku przez grupę astronomów z Uniwersytetu Hawajskiego prowadzoną przez Scotta Shepparda.
Nazwa
[edytuj | edytuj kod]Jego nazwa wywodzi się od mitologicznej Autonoe – matki Akteona, żony Aristajosa, córki Kadmosa i Harmonii.
Charakterystyka fizyczna
[edytuj | edytuj kod]Autonoe jest jednym z najmniejszych księżyców Jowisza, jego średnicę ocenia się na około 4 km. Średnia gęstość tego ciała ma wartość ok. 2,6 g/cm3, a składa się przeważnie z krzemianów. Powierzchnia Autonoe jest bardzo ciemna – jego albedo wynosi zaledwie 0,04. Z Ziemi można go zaobserwować jako obiekt o jasności wizualnej co najwyżej 22 magnitudo.
Autonoe obiega Jowisza ruchem wstecznym, czyli w kierunku przeciwnym do obrotu planety wokół własnej osi. Satelita należy do grupy Pazyfae.
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]- chronologiczny wykaz odkryć planet, planet karłowatych i ich księżyców w Układzie Słonecznym
- księżyce Jowisza
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Autonoe. [w:] Księżyce Układu Słonecznego [on-line]. [dostęp 2008-10-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-10-24)].
- Autonoe. [w:] Solar System Exploration [on-line]. NASA. [dostęp 2018-12-15]. (ang.).