Temisto (księżyc) – Wikipedia, wolna encyklopedia
Fotomontaż trzech zdjęć wykonanych co 40 minut, na których ponownie odkryto Temisto w 2000 roku | |
Planeta | |
---|---|
Odkrywca | Charles Kowal i Elizabeth Roemer (1975); |
Data odkrycia | 30 września 1975; |
Tymczasowe oznaczenie | S/1975 J 1; |
Charakterystyka orbity | |
Półoś wielka | 7 504 000 km[1] |
Mimośród | 0,2435[1] |
Okres obiegu | 130,02 d[1] |
Nachylenie do ekliptyki | 42,977°[1] |
Długość węzła wstępującego | 192,288°[1] |
Argument perycentrum | 217,147°[1] |
Anomalia średnia | 313,051°[1] |
Własności fizyczne | |
Średnica równikowa | 9 km |
Powierzchnia | ~200 km² |
Objętość | ~270 km³ |
Masa | ~6,89 × 1014 kg |
Średnia gęstość | 2,6 g/cm³ |
Przyspieszenie grawitacyjne na powierzchni | ~0,0029 m/s² |
Prędkość ucieczki | 4,8 m/s |
Albedo | 0,04 |
Jasność absolutna | 14,4m |
Jasność obserwowana (z Ziemi) | 21,0m |
Temperatura powierzchni | ~124 K |
Temisto (Jowisz XVIII) – mały księżyc Jowisza.
Odkrycie
[edytuj | edytuj kod]Został odkryty przez Charlesa Kowala i Elizabeth Roemer w 1975 r. i otrzymał tymczasowe oznaczenie S/1975 J 1. Jednak obserwacje nie wystarczyły do wyznaczenia jego orbity i księżyc został zgubiony. Udało się go ponownie odnaleźć dopiero w 2000 roku. Grupa astronomów z Uniwersytetu Hawajskiego, kierowana przez Scotta Shepparda odkryła nowy księżyc planety i nadała mu oznaczenie S/2000 J 1; wkrótce potwierdziło się, że jest to księżyc zgubiony 25 lat wcześniej.
Nazwa
[edytuj | edytuj kod]W mitologii greckiej Temisto była trzecią i ostatnią żoną Atamasa.
Charakterystyka fizyczna
[edytuj | edytuj kod]Temisto jest jednym z mniejszych księżyców Jowisza, jej średnicę ocenia się na około 9 km. Jej średnia gęstość to ok. 2,6 g/cm3, składa się ona głównie z krzemianów. Powierzchnia księżyca jest bardzo ciemna – jego albedo to zaledwie 0,04. Z Ziemi można go zaobserwować jako obiekt o jasności wizualnej co najwyżej 21 magnitudo.
Orbita
[edytuj | edytuj kod]Temisto obiega Jowisza zgodnie z kierunkiem jego obrotu wokół własnej osi. Jej orbita ma duże nachylenie, około 43° i jest niepodobna do orbit innych satelitów krążących w pobliżu. Temisto krąży pomiędzy orbitami księżyców galileuszowych i grupą Himalii, nie należy do żadnej ze znanych grup i jest uważana za izolowaną w przestrzeni.
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]- Chronologiczny wykaz odkryć planet, planet karłowatych i ich księżyców w Układzie Słonecznym
- Galileuszowe księżyce Jowisza
- Lista naturalnych satelitów Jowisza
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Themisto. [w:] Księżyce Układu Słonecznego [on-line]. [dostęp 2008-10-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-13)].
- Scott Sheppard , Moons of Jupiter [online], Carnegie Science [dostęp 2020-03-14] (ang.).
- Themisto. [w:] Solar System Exploration [on-line]. NASA. [dostęp 2018-12-22]. (ang.).