French
DeutschChesapeake (zatoka) – Wikipedia, wolna encyklopedia
 Zatoka Chesapeake – fotografia satelitarna Landsat | |
| Państwo | |
|---|---|
| Powierzchnia | 11 600 km² |
| Wymiary | ok. 322 × 48 km |
| Głębokość • maksymalna |
|
| Cieki wodne uchodzące | m.in.: Susquehanna |
 Dorzecze zatoki | |
Położenie na mapie Stanów Zjednoczonych  | |
 36°59′45″N 75°57′34″W/36,995833 -75,959444 | |
Chesapeake (ang. Chesapeake Bay) – zatoka na Oceanie Atlantyckim, największe estuarium w Stanach Zjednoczonych, położone w stanach Wirginia i Maryland. Ma powierzchnię ok. 11 600 km², długość ok. 300 km (od ujścia rzeki Susquehanna na północy do Atlantyku na południu), a jej największa szerokość wynosi ok. 50 km w pobliżu ujścia rzeki Potomak. Jej dorzecze ma powierzchnię ponad 166 tys. km². Od Atlantyku oddziela ją półwysep Delmarva.
W północnej części zatoki, niedaleko miasta Annapolis w stanie Maryland, szerokość zatoki wynosi tylko 6,9 km i w tym miejscu przebiega przez nią most, William Preston Lane Jr. Memorial Bridge, otwarty w 1952 r.
Zatoka łączy się z Atlantykiem wejściem o szerokości 37 km, między południowym końcem półwyspu Delmarva a miastem Norfolk w stanie Wirginia. Przez wejście zbudowano tunel-most autostradowy Chesapeake Bay Bridge-Tunnel, otwarty w 1964 r.
Do zatoki uchodzi około 150 rzek i strumieni. Największe z nich to: Susquehanna, Potomak, James, Appomattox, Rappahannock, Patuxent, Choptank i York.