Chris Sarandon – Wikipedia, wolna encyklopedia

Chris Sarandon
Ilustracja
Chris Sarandon (2017)
Imię i nazwisko

Christopher Sarandon

Data i miejsce urodzenia

24 lipca 1942
Beckley, Wirginia Zachodnia

Zawód

aktor, producent filmowy

Współmałżonek

Susan Sarandon
(1967–1979; rozwód)
Lisa Ann Cooper
(1980–1989; rozwód)
Joanna Gleason
(od 1994)

Lata aktywności

od 1965

Christopher Sarandon (ur. 24 lipca 1942 w Beckley) – amerykański aktor i producent filmowy.

Odtwórca roli zdenerwowanego transseksualnego kochanka nowojorskiego rabusia (Al Pacino) w opartym na autentycznych wydarzeniach dramacie sensacyjnym Sidneya Lumeta Pieskie popołudnie (Dog Day Afternoon, 1975), za którą zdobył nominację do Oscara dla najlepszego aktora drugoplanowego[1], Złotego Globu dla najlepszego debiutu roku i Nagrody Stowarzyszenia Nowojorskich Krytyków Filmowych dla najlepszego aktora drugoplanowego.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Wczesne lata

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w Beckley w stanie Wirginia Zachodnia jako syn greckich imigrantów restauratorów – Cliffie Marii (z domu Cardullias)[2] i Christophera „Chrisa” Sarandona[3]. Jego ojciec, którego pierwotnie nazwisko brzmiało Sarondonedes, urodził się w greckiej rodzinie w Stambule w Turcji[4]. Jego matka opiekowała się dziećmi Natalie Wood, muzyka Herba Alperta i podupadającą Ritą Hayworth[2]. Dorastał w Beckley, w stanie Wirginia Zachodnia. W wieku dorastania grał na bębnach i śpiewał z lokalnym zespołem The Teen Tones, podróżując z legendami muzycznymi takimi jak Bobby Darin i Gene Vincent. W 1960 ukończył Woodrow Wilson High School w Beckley. W 1964 został absolwentem Uniwersytetu Wirginii Zachodniej z wynikiem magna cum laude. Następnie podjął studia teatralne na Catholic University of America w Waszyngtonie, gdzie poznał swoją przyszłą żonę aktorkę Susan Sarandon[5].

Kariera

[edytuj | edytuj kod]

W 1965 zadebiutował na scenie regionalnego teatru Long Wharf Theatre Company w New Haven w Connecticut w roli Jacka Huntera w sztuce Tennessee Williamsa Tatuowana róża (The Rose Tattoo)[6]. W 1968 przeprowadził się do Nowego Jorku i po raz pierwszy pojawił się na małym ekranie w roli doktora Toma Halversona w operze mydlanej CBS Guiding Light (1969–1973)[7]. Po udziale w dwóch telefilmach – horrorze Szatańskie morderstwa (The Satan Murders, 1974) i komedii ABC Czwartkowa gra (Thursday’s Game, 1974) u boku Boba Newharta i Gene’a Wildera, w dreszczowcu Dziewczyna z reklamy (Lipstick, 1976) wcielił się w postać nauczyciela muzyki, który za brutalny gwałt modelki (Margaux Hemingway) zostaje ostatecznie uniewinniony[8].

Mimo odnoszonych sukcesów ekranowych, Sarandon skupił się bardziej na pracy scenicznej, występując na Broadwayu w musicalu Rothchildowie (The Rothchilds, 1970–1972)[9] z Jill Clayburgh. Potem zastąpił Raúla Julię w komedii autorstwa Williama Shakespeare’a Dwaj panowie z Werony (The Two Gentlemen of Verona, 1971–1973). Sarandon kontynuował pracę w teatrze w przedstawieniach: Ocenzurowane sceny King Konga (Censored Scenes From King Kong, 1980)[9], Nick i Nora (Nick & Nora, 1991)[9], Światło na werandzie (The Light in the Piazza, 2005–2006)[9] jako Signor Naccarelli przy Lincoln Center na Manhattanie oraz festiwalach szekspirowskich i George’a Bernarda Shaw w Stanach Zjednoczonych i Kanadzie. W 1977 wystąpił w roli Toma Wintermoutha w produkcji off-Broadwayowskiej Marco Polo Sings a Solo[10] z Madeline Kahn, Joelem Greyem i Sigourney Weaver. W 2016 występ jako Anton Czechow, Piotr Czajkowski, Lew Tołstoj, Mikołaj II Romanow, Aleksandr Głazunow i Mistrz w spektaklu Preludia przyniósł mu nominację do nagrody Lucille Lortel dla wybitnego aktora drugoplanowego w musicalu[10]. W 2007 powrócił na Broadway w roli Comte de Guiche w komedii Cyrano de Bergerac[9] z Jennifer Garner i Kevinem Kline.

Na małym ekranie był wiarygodny jako Jezus Chrystus w telewizyjnym dramacie CBS Dzień, w którym umarł Chrystus (The Day Christ Died, 1980)[11]. Doskonale sprawdził się w roli w wampira z sąsiedztwa, hipnotyzującego urzekającym mistycznym urokiem w klasycznym horrorze Postrach nocy (Fright Night, 1985), za którą zdobył nominację do nagrody Saturna dla najlepszego aktora. W baśni Roba Reinera Narzeczona dla księcia (The Princess Bride, 1987) został obsadzony w roli księcia Humperdincka. Jego kreacja odnoszącego sukcesy aktora telewizyjnego Bena Kline’a wcielającego się w ocalałego z Holokaustu Radnótiego Miklósa w historycznym dramacie wojennym Wymuszony marzec (Forced March, 1990) została zauważona przez krytyków[5]. Pojawił się w teledysku do utworu „Hands Clean” (2002) w wykonaniu piosenkarki Alanis Morissette.

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

16 września 1967 zawarł związek małżeński z aktorką Susan Sarandon. W 1979 doszło do rozwodu[12]. 4 października 1980 poślubił modelkę Lisę Ann Cooper[6], z którą ma syna Michaela oraz dwie córki – Stephanie i Alexis (ur. 1984)[13]. W 1989 rozwiódł się. W 1994 ożenił się po raz trzeci z Joanną Gleason[6].

Filmografia

[edytuj | edytuj kod]

Filmy kinowe

[edytuj | edytuj kod]
  • 1975: Pieskie popołudnie (Dog Day Afternoon) jako Leon
  • 1976: Dziewczyna z reklamy (Lipstick) jako Gordon Stuart
  • 1977: Bractwo strażników ciemności (The Sentinel) jako Michael Lerman
  • 1979: Kuba (Cuba) jako Juan Pulido
  • 1983: Weekend Ostermana (The Osterman Weekend) jako John Cardone
  • 1984: Protokół (Protocol) jako Michael Ransome
  • 1985: Postrach nocy (Fright Night) jako Jerry Dandrige
  • 1987: Narzeczona dla księcia (The Princess Bride) jako książę Humperdinck
  • 1988: Laleczka Chucky (Child's Play) jako Mike Norris
  • 1989: Forced March jako Ben Kline/Miklos Radnoti
  • 1989: Niewolnicy Nowego Jorku (Slaves of New York) jako Victor Okrent
  • 1989: Żółta gorączka (Collision Course) jako Philip Madras
  • 1989: Szepty (Whispers) jako Tony
  • 1992: Wskrzeszony (The Ressurected) jako Charles Dexter Ward/Joseph Curwen
  • 1993: Ciemna fala (Dark Tide) jako Tim
  • 1994: Kusicielka (Temptress) jako Matt Christianson
  • 1995: Strażnik wirtualnej rzeczywistości (Terminal Justice) jako Reginald Matthews
  • 1995: W słusznej sprawie (Just Cause) jako Lyle Morgan
  • 1996: Opowieści z krypty – orgia krwi (Bordello of Blood) jako ksiądz 'J.C.' Current
  • 1996: Wampiryczne wojny (The Vampyre Wars)
  • 1996: Edie i Pen (Edie & Pen) jako Max
  • 1997: Ślepy zaułek (Road Ends) jako Esteban Maceda
  • 1997: American Perfekt jako Sammy
  • 1997: Mali mężczyźni (Little Men) jako Fritz Bhaer
  • 2000: Żniwiarz (Reaper) jako Luke Sinclair
  • 2001: Perfume jako Gary Packer
  • 2005: Loggerheads jako Robert
  • 2005: Nausicaä z Doliny Wiatru (Kaze no tani no Naushika) jako Kurotowa (głos)
  • 2008: Wielorakie sarkazmy (Multiple Sarcasms) jako Larry
  • 2008: Kłopoty z blondynką (My Sassy Girl) jako dr Roark
  • 2011: Postrach nocy (Fright Night) jako Jay Dee
  • 2012: Protektor (Safe) jako major Danny Tremello

Filmy telewizyjne

[edytuj | edytuj kod]
  • 1974: Szatańskie morderstwa (The Satan Murders) jako George
  • 1974: Czwartkowa gra (Thursday's Game) jako Counselor
  • 1979: Nie możecie iść znów do domu (You Can't Go Home Again) jako George Webber
  • 1980: Opowieść o dwóch miastach (A Tale of Two Cities) jako Sydney Carton/Charles Darnay
  • 1980: Dzień, w którym umarł Chrystus (The Day Christ Died) jako Jezus Chrystus
  • 1981: Złamana obietnica (Broken Promise) jako Bud Griggs
  • 1985: To jest moje dziecko (This Child Is Mine) jako Craig Wilkerson
  • 1986: Liberty jako Jacque Marchant
  • 1987: Frankenstein jako Frankenstein
  • 1987: Mayflower Madam jako Matt Whittington
  • 1988: Do widzenia, Panno 4 lipca (Goodbye, Miss 4th of July) jako George Janus
  • 1989: Tailspin: Behind the Korean Airliner Tragedy jako John Lenczowski
  • 1990: Ten trzeci (The Stranger Within) jako Dan
  • 1990: Shangri-La Plaza
  • 1992: Morderczy romans (A Murderous Affair: The Carolyn Warmus Story) jako Paul Solomon
  • 1992: Siostry (Sisters) jako Harry
  • 1992: Lincoln i wijna wewnętrzna (Lincoln and the War Within) jako Abraham Lincoln
  • 1992: Lincoln i Seward (Lincoln & Seward) jako Abraham Lincoln
  • 1994: Mój syn moje życie (David's Mother) jako Philip
  • 1995: Kiedy te ciemne ludzkie dzwonki (When the Dark Man Calls) jako Lloyd Carson
  • 1996: Głęboka miłość (No Greater Love) jako Sam Horowitz
  • 1997: Przestępczy świat (The Underworld) jako Johnny
  • 1998: Pulp Comics: Julia Sweeney jako Św. Paweł
  • 2000: Wyścig z czasem (Race Against Time) jako dr Anton Stofeles
  • 2004: Medium (Dead Will Tell, The) jako Paul Hamlin
  • 2005: Szaleństwo (Crazy)

Seriale telewizyjne

[edytuj | edytuj kod]
  • 1969–1973: Guiding Light jako dr Tom Halverson
  • 1993: Gdzie diabeł mówi dobranoc (Picket Fences) jako Cole
  • 1994: Star Trek: Stacja kosmiczna (Star Trek: Deep Space Nine) jako Martus Mazur
  • 1994: Łowca Przygód (Fortune Hunter) jako Jackson Roddam
  • 1995: Po tamtej stronie (Outer Limits) jako dr Pallas
  • 1997: Perwersyjne sensacje (Perversions of Science) jako Carson Walls
  • 1998: Trzy (Three) jako Cole
  • 1998: Szpital Dobrej Nadziei (Chicago Hope) jako dr Gordon Mays
  • 1999: Zakręcony (Stark Raving Mad) jako Cesar
  • 1999: Diabeł w czarnym stroju (Let the Devil Wear Black) jako ojciec Jacka
  • 1999: Felicity jako dr Peter McGrath
  • 1998: Kancelaria adwokacka (The Practice) jako dr Jeffrey Winslow
  • 2000–2002: Ostry dyżur (ER) jako dr Burke
  • 2002: Potyczki Amy (Judging Amy) jako sędzia Barry Krumble
  • 2002: Dziedziniec (The Court) jako Justice Voorhees
  • 2003: Czarodziejki (Charmed) jako Nekromanta/Armand
  • 2003: Skin jako major Coolidge
  • 2002–2004: Prawo i porządek (Law & Order) jako Howard Pincham
  • 2004: Dowody zbrodni (Cold Case) jako Adam Clarke
  • 2006: Prawo i bezprawie (Law & Order: Special Victims Unit) jako Wesley Masoner
  • 2010: Świry (Psych) jako Ashton Bonaventure
  • 2010: Żona idealna (The Good Wife) jako sędzia Howard Matchick

Dubbing

[edytuj | edytuj kod]
  • 1984: Nausicaa z Doliny Wiatru (Kaze no tani no Naushika) jako Kurotawa (wersja ang.)
  • 1993: Miasteczko Halloween (A Nightmare Before Christmas) jako Jack Skellington
  • 2002: Kingdom Hearts jako Jack Skellington (wersja ang.)
  • 2002: Griffin i Minor Canon (The Griffin and the Minor Canon) jako Minor Canon
  • 2004: The Nightmare Before Christmas: Oogie's Revenge jako Jack Skellington
  • 2005: Kingdom Hearts II jako Jack Skellington (wersja ang.)
  • 2006: Wybraniec (The Chosen One) jako Zebulon 'Zeb' Kirk
  • 2013: Disney Infinity jako Jack Skellington
  • 2013: Kingdom Hearts HD 1.5 Remix jako Jack Skellington
  • 2014: Kingdom Hearts HD 2.5 Remix jako Jack Skellington
  • 2015: Disney Infinity 3.0 jako Jack Skellington

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Chris Sarandon Awards. AllMovie. (ang.).
  2. a b Andrew Meacham: Cliffie Sarandon, nanny to the stars, dies at 96. Tampa Bay Times, 2013-02-16. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-07)]. (ang.).
  3. Chris Sarandon Biography. „TV Guide”. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-07)]. (ang.).
  4. Chris Sarandon. EthniCelebs.com, 2014-06-08. (ang.).
  5. a b Chris Sarandon Biography. AllMovie. (ang.).
  6. a b c Chris Sarandon Biography (1942-). Film Reference. (ang.).
  7. Chris Sarandon. Rotten Tomatoes. (ang.).
  8. Krazy Kaptions: Pucker Up and Get Ready for Some Lipstick!. Poseidon’s Underworld, 2010-12-01. [dostęp 2023-03-11]. (ang.).
  9. a b c d e Chris Sarandon. Internet Broadway Database. (ang.).
  10. a b Chris Sarandon. Internet Off-Broadway Database. (ang.).
  11. Chris Sarandon Talks 'The Princess Bride,' Playing Jack Skellington And Jesus. Moviefone, 2012-08-03. (ang.).
  12. Daniel Figueroa IV: Decades after divorce, Chris and Susan Sarandon to reunite in CT live show this month. CTInsider, 2023-05-17. (ang.).
  13. Alexis Sarandon w bazie IMDb (ang.)

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]