Tennessee Williams – Wikipedia, wolna encyklopedia

Tennessee Williams
Ilustracja
Tennessee Williams (1965)
Imię i nazwisko

Thomas Lanier Williams III

Data i miejsce urodzenia

26 marca 1911
Columbus (Missisipi)

Data i miejsce śmierci

25 lutego 1983
Nowy Jork

Narodowość

amerykańska

Język

angielski

Alma Mater

University of Iowa

Dziedzina sztuki

literatura

Ważne dzieła
Faksymile
Odznaczenia
Prezydencki Medal Wolności (Stany Zjednoczone)
Nagrody
  • Nagroda Pulitzera: 1948 Tramwaj zwany pożądaniem, 1955 Kotka na gorącym blaszanym dachu

Tennessee Williams, właśc. Thomas Lanier Williams III (ur. 26 marca 1911 w Columbus w stanie Missisipi, zm. 25 lutego 1983 w Nowym Jorku)[1]amerykański dramaturg, prozaik i poeta. Jeden z najważniejszych dramatopisarzy XX wieku.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Williams dramaty pisał już w latach 30., jednak sukcesy zaczął odnosić dopiero w połowie następnej dekady. Pierwszą ważną sztuką w jego karierze była Szklana menażeria (1944), jednak prawdziwą sławę przyniósł mu napisany w 1947 i wystawiony w tym samym roku na Broadwayu, Tramwaj zwany pożądaniem. Sztukę wyreżyserował Elia Kazan, w obsadzie znaleźli się: Marlon Brando, Jessica Tandy i Karl Malden – dla wszystkich stała się trampoliną do wielkiej kariery, a Williamsa uhonorowano Nagrodą Pulitzera w 1948. Drugiego Pulitzera otrzymał za Kotkę na gorącym blaszanym dachu w 1955.

Tennessee Williams pochodził z Południa Stanów Zjednoczonych i akcję swoich sztuk umieszczał w dusznej atmosferze swych rodzinnych stron. W najsłynniejszych utworach obrazuje gwałtowne przemiany zachodzące w amerykańskim społeczeństwie na przełomie lat 40. i 50. Bohaterowie jego sztuk są naznaczeni indywidualnym piętnem, nie mają charakteru uniwersalnego czy symbolicznego. Nie potrafią nawiązać stałego kontaktu z otoczeniem, targają nimi wątpliwości i namiętności, często mające swe źródło w przeżyciach seksualnych.

Jego sztuki były wielokrotnie filmowane, autorem scenariusza do niektórych adaptacji był sam Williams. Najbardziej znane filmy nakręcone na podstawie sztuk Williamsa to Tramwaj zwany pożądaniem (z Marlonem Brando i Vivien Leigh), Kotka na gorącym blaszanym dachu (z Paulem Newmanem i Elizabeth Taylor), Słodki ptak młodości oraz Noc iguany (z Richardem Burtonem i Avą Gardner).

 Z tym tematem związana jest kategoria: Filmowe adaptacje utworów Tennessee Williamsa.

Przewodniczył jury konkursu głównego na 29. MFF w Cannes (1976).

Williams był osobą homoseksualną[1].

Wybrane dramaty

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]