French
DeutschChrysler TV-8 – Wikipedia, wolna encyklopedia
| Dane podstawowe | |
| Państwo | |
|---|---|
| Producent | Chrysler |
| Typ pojazdu | czołg średni |
| Trakcja | gąsienicowa |
| Załoga | 4 |
| Dane techniczne | |
| Silnik | silnik wysokoprężny Chrysler V-8 (300 KM) |
| Długość | 8,9 m |
| Szerokość | 3,4 m |
| Wysokość | 2,9 m |
| Masa | 25 000 kg |
| Dane operacyjne | |
| Uzbrojenie | |
| armata 90 mm T208 zdalnie sterowany karabin kalibru 12,7 mm 2 x sprzężone z lufą armaty karabiny maszynowe kalibru 7,62 mm | |
| Użytkownicy | |
| Stany Zjednoczone | |
Chrysler TV-8 – niezrealizowany projekt amerykańskiego czołgu średniego przeznaczonego do działań podczas wojny atomowej, amfibii, zdolnego do transportu drogą powietrzną. Docelowo w pojazdach seryjnych czołg miał być napędzany miniaturowym reaktorem jądrowym.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Projekt czołgu powstał w pierwszej połowie lat 50. XX wieku kiedy to wizja kolejnej wojny, z masowym użyciem broni jądrowej wydawała się bardzo realna. W tym okresie w koncernie Chrysler powstało kilka projektów oraz makiet czołgów koncepcyjnych określanych wspólnym skrótem TV. Miały być to pojazdy z jednej strony zdolne do przetrwania na polu walki, na którym użycie broni jądrowej byłoby normą a z drugiej strony zdolne do podjęcia efektywnej walki. Koncepcja czołgu średniego TV-8 rozwijana była w latach 1950–1956. TV-8 charakteryzował się bardzo niezwykłą konstrukcją. Cała czteroosobowa załoga, uzbrojenie wraz z amunicją i napęd miały być umieszczone w ogromnej, dwuwarstwowej wieży o bardzo obłych kształtach. Kształt wieży z jednej strony miał ułatwić rykoszetowanie pocisków a z drugiej strony tworzyć jak najbardziej opływowy kształt, dający szanse na przetrwanie podmuchu powietrza wywołanego eksplozją jądrową. Dodatkowo ogromna wieża zapewniała maszynie pełną pływalność czołgu a jego niska masa zdolność do transportu drogą powietrzną. Demonstrator technologii miał być napędzany wysokoprężnym silnikiem Chrysler V-8 o mocy 300 KM umieszczonym w wieży, będącym generatorem prądu dla silników elektrycznych zainstalowanych w przedniej części gąsienicowego podwozia. W przypadku powstania wersji seryjnej, silnik wysokoprężny zostałby zastąpiony miniaturowym reaktorem jądrowym dostarczającym prąd silnikom elektrycznym. Projekt został w całości anulowany 23 kwietnia 1956 roku na etapie wybudowania pełnowymiarowej makiety.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Bartłomiej Kucharski, Wiek nietypowych czołgów 2, „Historia Wojsko i Technika”, nr specjalny 2 (2017), s. 52–70, ISSN 2450-3495.