M103 (czołg) – Wikipedia, wolna encyklopedia

M103
Ilustracja
M103 w Muzeum Wojsk Pancernych w Bovington, Wielka Brytania
Dane podstawowe
Państwo

 Stany Zjednoczone

Producent

Detroit Tank Arsenal

Typ pojazdu

czołg ciężki

Trakcja

gasienicowa

Załoga

5 osób

Historia
Prototypy

1957

Produkcja

1957–1964

Wycofanie

1974

Egzemplarze

772

Dane techniczne
Silnik

silnik benzynowy, 12 cylindrowy Continental AV1790-5B o mocy 810 KM (604 kW)

Transmisja

hydromechaniczna

Pancerz

spawany z płyt walcowanych i elementów odlewanych, 25 – 254 mm

Długość

11,39 m
6,99 m (kadłuba)

Szerokość

3,63 m

Wysokość

3,55 m

Prześwit

0,40 m

Masa

53 t (własna)
56,7 t (bojowa)

Moc jedn.

13 KM/t

Nacisk jedn.

0,89 kg/cm²

Osiągi
Prędkość

34 km/h

Zasięg pojazdu

128 km

Pokonywanie przeszkód
Brody (głęb.)

1,2 m

Rowy (szer.)

2,2 m

Ściany (wys.)

0,9 m

Kąt podjazdu

60%

Dane operacyjne
Uzbrojenie
1 x armata czołgowa M58 kal. 120 mm
1 x wkm Browning M2 kal. 12,7 mm
2 karabiny maszynowe Browning M1919 lub M37 kal. 7,62 mm
Użytkownicy
US Army, US Marine Corps

M103 – amerykański czołg ciężki z okresu po II wojnie światowej.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Był on najcięższym czołgiem w uzbrojeniu United States Army i US Marines. Pojazd był produkowany w fabryce czołgów w Detroit (ang. Detroit tank arsenal). Pierwsze egzemplarze weszły do służby w roku 1957. Ostatnie wycofano w 1974 roku. Wyprodukowano zaledwie kilkaset sztuk.

Razem z brytyjskim czołgiem ciężkim Conqueror, M103 został zaprojektowany jako przeciwwaga dla radzieckich czołgów ciężkich z serii IS a zwłaszcza IS-8 (T-10). Nigdy nie zostały wykorzystane w walce.

Kolejne wersje M103 były w dużym stopniu zunifikowane ze znacznie lżejszymi czołgami podstawowymi M47, M48 i M60. Gąsienice, rolki podtrzymujące i elementy zawieszenia były takie same, z niewielkimi modyfikacjami wprowadzonymi ze względu na większą masę czołgu. Nigdy nie zmodyfikowano silnika ani układu przenoszenia mocy. Powodowało to poważne problemy nadwyrężając wrażliwy i relatywnie słaby zespół napędowy M103.

Wieża czołgu M103 była znacznie większa niż wieże czołgów M48 i M60 aby mogła pomieścić duże, 120 mm działo i dwóch przydzielonych do niego ładowniczych oraz celowniczego i dowódcę. Kierowca zajmował miejsce poniżej wieży, w kadłubie czołgu. Kąt podniesienia luf armaty wynosił: od -8 do +15 (stopni).

Pozostał przynajmniej jeden nie zezłomowany egzemplarz czołgu M103. Znajduje się on w muzeum na poligonie w Aberdeen, w stanie Maryland, USA. M103 do dziś widnieje w symbolu US Army Armor Corps, składającym się z dwóch skrzyżowanych szabli z centralnie umieszczonym czołgiem zwróconym ku widzowi. Czołgiem, który posłużył jako model był M103.

Wersje

[edytuj | edytuj kod]
  • M103 rozpoczęto produkcję w roku 1957, zbudowano 400 sztuk.
  • M103A1 rozpoczęto produkcję w roku 1959, zbudowano lub przebudowano 219 sztuk. Wyposażenie zostało wzbogacone o nowy celownik (Steroskopowy T52) i komputer balistyczny T33 kosztem jednego sprzężonego karabinu maszynowego. Wprowadzono kosz wieży i nowy elektryczny system jej obrotu.
  • M103A2 rozpoczęto produkcję w roku 1964, zbudowano lub przebudowano 153 sztuk. Zastosowano nowy silnik Diesla o mocy 750 KM (559 kilowatów) z czołgu M60. Zwiększyło to zasięg do 480 km (po drodze) i prędkość maksymalną do 37 km/h. Wprowadzono nowy celownik XM2A.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]