Willys M38 – Wikipedia, wolna encyklopedia

Willys M38
Ilustracja
M38
Producent

Willys-Overland

Okres produkcji

1950–1952

Miejsce produkcji

 Stany Zjednoczone
 Kanada

Poprzednik

Willys MB

Następca

Willys M38A1

Dane techniczne
Segment

samochód terenowy

Typy nadwozia

otwarte

Silniki

gaźnikowy R4, 60 KM

Napęd

4x4

Długość

3377 mm

Szerokość

1574 mm

Wysokość

1879 mm

Rozstaw osi

2032 mm

Masa własna

1247 kg

Liczba miejsc

4

Dane dodatkowe
Modele
bliźniacze

Willys CJ3A

Pokrewne

Willys MB

Konkurencja

GAZ-67
Delahaye VLR

Willys M38 – wojskowy samochód osobowo-terenowy konstrukcji amerykańskiej, z okresu po II wojnie światowej.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Podczas II wojny światowej podstawowym lekkim samochodem osobowo-terenowym armii amerykańskiej stał się Willys MB, znany popularnie jako "Jeep". Będąc bardzo udanym samochodem, pozostawał na wyposażeniu wojska także po wojnie, aczkolwiek znaczna ich część została sprzedana w ramach redukcji armii do stanu pokojowego. Produkcję wojskowego jeepa Willys MB zakończono w 1945 roku, zamiast tego rozwijano jego cywilną wersję CJ. Po zaangażowaniu się USA w wojnę koreańską w 1950 roku, wojsko amerykańskie odczuło jednak niedobór samochodów terenowych[1]. W odpowiedzi na tę potrzebę, firma Willys-Overland szybko opracowała nowy model MC, na bazie cywilnego modelu CJ3A[2]. Został on standaryzowany jako M38 truck, ¼ ton, 4x4 – ciężarówka ćwierćtonowa z napędem 4x4 (M38 było oznaczeniem wojskowym – model 38)[2].

Modyfikacje nie były daleko idące i obejmowały 24-voltową instalację elektryczną, umożliwiającą zastosowanie radiostacji, modyfikację tylnego zawieszenia i możliwość wyposażenia w zestaw do brodzenia w wodzie do 1,88 m głębokości[1]. Samochód ponadto otrzymał wojskowe oświetlenie: przysłonięte światła pozycyjne w miejsce przednich kierunkowskazów, przysłonięte światło drogowe na lewym błotniku oraz osłony z cienkich prętów na światłach drogowych. Podobnie, jak bazowy model CJ3A, nie odbiegał on w znacznym stopniu od wojennego Willysa MB – głównymi różnicami wizualnymi były: osłona chłodnicy z 7 pionowymi szczelinami zamiast 9 i z większymi reflektorami, mocowanymi od zewnątrz osłony, inna jednoczęściowa składana szyba przednia z otworami wentylacyjnymi w dolnej części, przeniesienie narzędzi saperskich (łopaty i siekiery) z lewej na prawą stronę nadwozia oraz umieszczenie po lewej stronie nadwozia wlewu paliwa. Ponadto, samochód miał większe koła 7,00x16[2]. Silnik pozostał modyfikacją jednostki napędowej Go-Devil stosowanej w wojennych jeepach, o mocy 60 KM.

Jeep M38 mógł przewozić ładunek użyteczny 544 kg po drodze lub 363 kg w terenie i ciągnąc przyczepę o masie 907 kg po drodze lub 680 kg w terenie[1]. Prędkość maksymalna wynosiła 88,5 km/h po drodze, zasięg 362 km, pokonywane wzniesienia 65%, pokonywane brody bez przygotowania 93,9 cm[1].

Wyprodukowano około 45.500 jeepów M38, między wrześniem 1950 a lipcem 1952[2]. Był on produkowany także na licencji w Kanadzie jako M38CDN[1] – kanadyjskie zakłady Forda (Ford of Canada) zbudowały 2135 samochodów między lutym a listopadem 1952[3]. Jego następcą był model M38A1, znacznie różniący się zewnętrznie i wyposażony w mocniejszy silnik.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e War Machine No.47...
  2. a b c d M-38 Truck 1/4 Ton 4x4
  3. M38CDN Information Page. 2mypc.net. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-09-20)]. [dostęp 3-3-2011]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • War Machine No.47: A fully illustrated guid to Modern Light Vehicles, Orbis Publishing, 1984, s.922-924
  • M-38 Truck 1/4 Ton 4x4 w serwisie olive-drab.con [dostęp 3-3-2011]