Conan I – Wikipedia, wolna encyklopedia

Ten artykuł od 2018-05 wymaga zweryfikowania podanych informacji.

Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Conan I o przydomku Le Tort (Krzywy) (ur. 927, zm. 27 czerwca 992 pod Conquereuil), książę Bretanii i hrabia Rennes, syn hrabiego Rennes Judicaela Berengara, niektóre źródła podają jako jego pradziadka księcia Bretanii Erispoe.

Władzę w Bretanii objął po wieloletniej wojnie toczonej z książętami Hoelem I i Guerechem. Po śmierci tego ostatniego w 988 r. Conan został księciem Bretanii. Niedługo później wdał się w wojnę z hrabią Andegawenii Fulkiem III. 27 czerwca 992 r. zginął w przegranej bitwie pod Conquereuil. Jego następcą został jego syn, Godfryd.

Żoną Conana była Ermengarda (zm. po 992), córka hrabiego Andegawenii Godfryda I (siostra Fulka III) i Adeli, córki Roberta de Meaux. Miał z nią następujących potomków:

• Godfryd I (980 – 20 listopada 1008), książę Bretanii
• Judyta (982 – 28 czerwca 1017), żona Ryszarda II Dobrego, księcia Normandii
• Judicael (zm. 1037), hrabia Porhoet
• Hernod