Joanna de Penthievre – Wikipedia, wolna encyklopedia

Joanna de Penthievre
ilustracja
ilustracja herbu
Księżna Bretanii
razem z Karolem de Blois w opozycji do Jana IV i Jana V
Okres

od 30 kwietnia 1341
do 12 kwietnia 1365

Poprzednik

Jan III Dobry

Następca

Jan V Zdobywca

Dane biograficzne
Dynastia

Kapetyngowie

Data urodzenia

1319

Data śmierci

10 września 1384

Ojciec

Gwidon de Penthievre

Matka

Joanna d'Avaugour

Mąż

Karol de Blois

Dzieci

Maria
Jan I de Penthievre
Gwidon
Henryk
Małgorzata

Joanna (ur. 1319, zm. 10 września 1384), hrabina de Penthievre, księżna Bretanii, jedyne dziecko Gwidona, hrabiego de Penthievre, młodszego brata księcia Bretanii Jana III, i Joanny, córki Henryka IV, pana d'Avaugour.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

4 czerwca 1337 r. poślubiła w Paryżu Karola de Blois (1319 - 29 września 1364), syna Gwidona I, hrabiego Blois, i Małgorzaty, córki Karola I, hrabiego de Valois. Małżonkowie mieli razem trzech synów i dwie córki:

W 1341 r. zmarł książę Jan III. Nie pozostawił po sobie potomstwa wskutek czego doszło do wojny o sukcesję bretońską. Zbiegła się ona z początkiem wojny stuletniej między Anglią i Francją. Joanna i jej mąż zyskali poparcie króla Francji Filipa VI (wuja Karola de Blois), natomiast Anglicy poparli Jana de Montfort, młodszego brata przyrodniego ojca Joanny. Wojna trwała przez ponad 20 lat. W 1364 r. Karol zginął w bitwie pod Auray. Rok później Joanna, na mocy traktatu w Guérande, zrzekła się praw do Bretanii na rzecz Jana V, syna Montforta.

Od śmierci ojca w 1331 r. była suo iure hrabiną Penthievre.

Zmarła w 1384 r.