Godfryd I Bretoński – Wikipedia, wolna encyklopedia
Książę Bretanii | |
Okres | od 27 czerwca 992 |
---|---|
Poprzednik | |
Następca | |
Dane biograficzne | |
Dynastia | |
Data urodzenia | |
Data śmierci | |
Ojciec | |
Matka | |
Żona | |
Dzieci |
Godfryd I (ur. 980, zm. 20 listopada 1008) – książę Bretanii od 992 r., najstarszy syn księcia Conana I Krzywego i Ermengardy, córki hrabiego Andegawenii Godfryda I Szarej Opończy. Jego osiągnięciem było zjednoczenie[1] Bretanii.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Jego żoną była Jadwiga (ok. 978 – 21 lutego 1034), córka księcia Normandii Ryszarda I Nieustraszonego i Emmy, córki Hugona Wielkiego, hrabiego Paryża. Godfryd i Jadwiga mieli razem trzech synów i córkę:
- Alan III (997 – 1 października 1040), książę Bretanii
- Odon (999 – 1079), hrabia Penthievre
- Evenus
- Emma, żona Ivesa, wicehrabiego de Cotentin
Zmarł w 1008 r. podczas pielgrzymki do Rzymu.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Maciej Salamon (red.), Wielka Historia Świata, t. 4. Kształtowanie średniowiecza, Kraków: Oficyna Wydawnicza FOGRA, 2005, s. 365, ISBN 83-85719-85-7 .