Paskweten z Vannes – Wikipedia, wolna encyklopedia

Ten artykuł od 2018-07 wymaga zweryfikowania podanych informacji.

Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Paskweten, Pascweten lub Paskwezhen (zm. 876) – hrabia Vannes i książę Bretanii, syn Ridoredha z Vannes, prominentny i bogaty arystokrata, zięć księcia Bretanii Salomona.

Po raz pierwszy pojawia się w źródłach w latach 50. IX w. jako dworzanin księcia Erispoe. Posiadał włości w południowo-wschodniej Bretanii. W sierpniu 867 r. w imieniu teścia negocjował warunki pokoju z królem Franków Zachodnich Karolem Łysym.

W 874 r. stanął na czele spisku, który doprowadził do zamordowania Salomona. Wkrótce jednak doszło do konfliktu z innym ze spiskowców, Gurvandem z Rennes, o władzę nad Bretanią. Przez kolejne dwa lata Bretania była pogrążona w wojnie domowej. Po śmierci obu pretendentów, którzy zmarli w 876 r., wojnę domową kontynuowali Alan I Wielki (brat Paskwetena) i Judicael z Rennes.