Demetriusz II Paleolog – Wikipedia, wolna encyklopedia
despota Morei | |
Okres | od 1449 |
---|---|
Poprzednik | |
Dane biograficzne | |
Dynastia | |
Data urodzenia | 1407 |
Data śmierci | 1470 |
Ojciec | |
Matka | |
Demetriusz II Paleolog (ur. 1407, zm. 1470) – despota Mistry i Morei od stycznia 1449 do lipca 1460 roku. Syn Manuela II Paleologa.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Był młodszym synem cesarza bizantyjskiego Manuela II Paleologa i jego żony Heleny Dragasz. Wraz z bratem Tomaszem był despotą Morei. Bracia podzielili się władzą tak, że Demetriusz władał południową częścią Peloponezu, a Tomasz północną. Zaliczał się do przeciwników unii kościołów i próbował zorganizować zamach przeciwko Janowi VIII. Plan się nie powiódł i Demetriusz pozostał na Peloponezie[1].
Po zdobyciu lub zajęciu przez Turków Morei, w 1460 r. przekazał im także Mistrę, po czym z łaski sułtana zamieszkał w Adrianopolu. Jego córka Helena oddana została do sułtańskiego haremu. Wstąpił do klasztoru, gdzie zmarł w niesławie, w wieku 63 lat[2].
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Małgorzata Dąbrowska, Demetriusz Paleolog [w:] Encyklopedia kultury bizantyńskiej, red. Oktawiusz Jurewicz, Warszawa 2002, s. 138.