Robert de Courtenay – Wikipedia, wolna encyklopedia

Robert de Courtenay
	Cesarz Łaciński; jako Robert I
Okres	od 1217; do 1228
Koronacja	25 marca 1221
Poprzednik	Piotr; (Piotr II de Courtenay)
Następca	Baldwin II; (Baldwin II de Courtenay)
	Dane biograficzne
Dynastia	Kapetyngowie
Data śmierci	1228
Ojciec	Piotr II de Courtenay
Matka	Jolanta Flandryjska
	Multimedia w Wikimedia Commons

Robert de Courtenay (zm. 1228, zapewne w styczniu) – władca Cesarstwa Łacińskiego jako Robert I, młodszy syn poprzedniego cesarza - Piotra, z możnego rodu de Courtenay (potomek króla Francji - Ludwika VI Grubego).

Życiorys

Jego matka - Jolanta Flandryjska (zm. 1219), była siostrą Baldwina I i Henryka Flandryjskich, którzy byli kolejno pierwszym i drugim władcą Łacińskiego Cesarstwa Konstantynopola.

Kiedy do Francji dotarły wieści o śmierci Piotra II, jego najstarszy syn - Filip, markiz Namur, odmówił przyjęcia korony i oddał ją młodszemu bratu - właśnie Robertowi. Najpierw regencję sprawowała jego matka, potem Conon de Béthune. Na cesarza Robert został ostatecznie koronowany 25 marca 1221, i od razu został otoczony przez wrogów. Po pomoc zwrócił się do papieża Honoriusza III i króla Francji - Filipa II Augusta, ale w międzyczasie jego ziemie wpadły w ręce despoty Epiru i cesarza Nicei (po bitwie pod Poimanenonem).

Jakaś mała armia została wysłana na pomoc z zachodniej Europy, ale wkrótce Robert został zmuszony do zawarcia w 1225 pokoju z Janem III Dukasem Vatatzesem, cesarzem Nicei, który to pokój potwierdził wszystkie dotychczasowe zdobycze Jana. Robert obiecał poślubić Eudoksję, córkę poprzedniego cesarza - Teodora I Laskarysa, kobietę z którą już raz był zaręczony. Jednak Robert złamał przyrzeczenie i w 1227 poślubił córkę francuskiego rycerza Baldwina z Neuville, który poległ w bitwie pod Adrianopolem. Dowiedziawszy się o tym, baronowie związali cesarza, jego żonie obcięli nos i wargi, a teściową utopili w morzu. Cesarz został zmuszony do przyglądania się egzekucjom, a następnie został uwolniony. Wydarzenia te zachwiały jego psychiką. Popłynął do Rzymu, gdzie papież Grzegorz IX ofiarował mu pieniądze i namówił do powrotu do Konstantynopola. W drodze Robert zatrzymał się u siostry Agnieszki w Morei, gdzie zachorował i zmarł.

Herby

Rodu de Courtenay

Cesarstwa Łacińskiego

Władcy Cesarstwa Łacińskiego	Baldwin I Flandryjski (1204–1205) Henryk Flandryjski (1205–1216) Piotr II de Courtenay (1217) Robert I de Courtenay (1217–1228) Baldwin II (1228–1261) Jan z Brienne (1231–1237)
Tytularni cesarze łacińscy	Baldwin II (1261–1273) Filip I de Courtenay (1273–1283) Katarzyna I de Courtenay (1283–1308) Karol de Valois (1302–1308) Katarzyna II de Valois (1308–1346) Filip I z Tarentu (1313–1332) Robert II z Tarentu (1346–1364) Filip II z Tarentu (1364–1373) Jakub de Baux (1373–1383)

Cesarstwo Łacińskie 1204–1261	Baldwin I Flandryjski (1204–1205) Henryk Flandryjski (1205–1216) Piotr de Courtenay (1217) Robert de Courtenay (1217–1228) Jolanta (1217–1219) Baldwin II (1228–1261) Jan z Brienne (1231–1237)
Cesarstwo Nicejskie 1204–1261	Teodor I Laskarys (1204–1221) Jan III Dukas Watatzes (1221–1254) Teodor II Laskarys (1254–1258) Jan IV Laskarys (1258–1261) Michał VIII Paleolog (1259–1282)
Cesarstwo Bizantyńskie 1261–1453	Michał VIII Paleolog (1259–1282) Andronik II Paleolog (1282–1328) Andronik III Paleolog (1328–1341) Jan V Paleolog (1341–1391) Jan VI Kantakuzen (1347–1354) Mateusz Kantakuzen (1353–1357) Andronik IV Paleolog (1376–1379) Jan VII Paleolog (1390) Manuel II Paleolog (1391–1425) Jan VIII Paleolog (1425–1448) Konstantyn XI Paleolog (1448–1453)
Cesarstwo Trapezuntu 1204–1461	Aleksy I Dawid I Andronik I Gidos Jan I Manuel I Andronik II Jerzy Jan II Teodora Jan II Aleksy II Andronik III Manuel I Bazyli Irena Paleolog Anna Anachutlu Michał Anna Anachutlu Jan III Michał Aleksy III Manuel III Aleksy IV Jan IV Dawid II
Królestwo Tesaloniki 1204–1224	Bonifacy z Montferratu (1204–1207) Demetriusz (1204–1224)
Cesarstwo Tesaloniki 1227–1246	Teodor Angelos Dukas Komnen (1227–1230) Manuel Angelos Dukas Komnen (1230–1237) Jan Angelos Dukas Komnen (1237–1244) Demetriusz Angelos (1244–1246)
Despotat Epiru 1205–1449	Michał I Angelos (1205–1215) Teodor Angelos (1215–1230) Michał II Angelos (1230–1271) Nicefor I Angelos (1271–1296) Tomasz I Angelos (1296–1318) Mikołaj Orsini (1318–1323) Jan II Orsini (1223–1335) Nicefor II Orsini (1335–1337, 1339–1340, 1356–1359) Symeon Sinisza (1359–1366) Gjin Bua Spata (1359–1399, w południowym Epirze) Tomasz II Preljubowicz (1366–1384) Maria Angelina (1384–1385) Esau Buondelmonti (1384–1408) Karol I Tocco (1399–1429) Karol II Tocco (1429–1449)
Tesalia 1271–1318	Jan I Angelos (1271–1289) Konstantyn Angelos (1289–1303) Jan II Angelos (1303–1318) Jan II Orsini (1332–1335) Nicefor II Orsini (1356–1359) Symeon Sinisza (1359–ok.1370) Jan Urosz (ok.1370–ok.1373)
Hrabstwo Kefalenii 1194–1479	Maio I Orsini (1194–1238) Maio II Orsini (1238–1264) Ryszard Orsini (1264–1304) Jan I Orsini (1304–1318) Mikołaj Orsini (1318–1323) Jan II Orsini (1323–1324) Leonardo I Tocco (1357–1376) Carlo I Tocco (1376–1429) Carlo II Tocco (1429–1448) Leonardo III Tocco (1448–1479)
Księstwo Aten 1204–1460	Otto de la Roche (1205–1225) Gwido I de la Roche (1225–1263) Jan I de la Roche (1263–1280) Wilhelm I de la Roche (1280–1287) Gwido II de la Roche (1287–1308) Walter V z Brienny (1308–1311) Joanna z Châtillon (1311) Roger Deslaur (1311–1312) Manfred Aragoński (1312–1317) Wilhelm II Aragoński (1317–1338) Jan II Aragoński (1338–1348) Fryderyk I (książę Aten) (1348–1355) Fryderyk III Sycylijski (1355–1377) Maria Sycylijska (1377–1388) Piotr IV Aragoński (1381–1387) Jan z Uturbia (1380–1388) Nerio I Acciaiuoli (1388–1394) Franciszka Acciaiuoli (1394–1395) Antoni I Acciaiuoli (1394–1435) Nerio II Acciaiuoli (1435–1439 i 1441–1451) Antoni II Acciaiuoli (1439–1441) Franciszek I Acciaiuoli (1451–1455) Klara Zorzi (1451–1455) Franciszek II Acciaiuoli (1455–1460)
Księstwo Achai 1205–1432	Wilhelm I z Champlitte (1205–1209) Gotfryd I Villehardouin (1209–1228) Gotfryd II Villehardouin (1228–1246) Wilhelm II Villehardouin (1246–1278) Karol I Andegaweński (1278–1285) Karol II Andegaweński (1285–1289) Izabela z Villehardouin (1289–1297 i 1301–1307) Florens z Hainaut (1289–1297) Filip Sabaudzki (1301–1307) Filip I z Tarentu (1307–1313) Matylda z Hainaut (1313–1318) Ludwik Burgundzki (1313–1316) Robert z Tarentu (1318–1322) Jan de Gravina (1322–1333) Robert z Tarentu (1333–1364) Filip II z Tarentu (1364–1373) Joanna (1373–1381) Jakub de Baux (1381–1383) Karol III (1383–1386) Piotr z St. Superan (1396–1402) Maria Zaccaria (1402–1404) Centurion II Zaccaria (1404–1432)
Despotat Morei 1308–1460	Michał Kantakuzen (1308–1316) Andronik Asen (1316–1322) Manuel Kantakuzen (1348–1380) Mateusz Kantakuzen (1380–1383) Demetriusz I Kantakuzen (1383) Teodor I Paleolog (1383–1407) Teodor II Paleolog (1407–1443) Konstantyn Paleolog (1428–1449) Demetriusz II Paleolog (1428–1460) Tomasz Paleolog (1449–1460)