Filip II z Tarentu – Wikipedia, wolna encyklopedia

Filip II z Tarentu
	książę Tarentu
Okres	od 1364; do 1374
	senior Królestwa Albanii
Okres	od 1364; do 1374
Poprzednik	Robert z Tarentu
Następca	Karlo Thopia
	książę Achai
Okres	od 1364; do 1373
	tytularny Cesarz Łaciński; jako Filip III
Okres	od 1364; do 1374
Poprzednik	Robert II; (Robert I z Tarentu)
Następca	Jakub de Baux
	Dane biograficzne
Dynastia	Andegawenowie
Data urodzenia	1329
Data i miejsce śmierci	25 listopada 1374 ; Tarent
Ojciec	Filip I z Tarentu
Matka	Katarzyna II de Valois
Żona	Maria Neapolitańska
Dzieci	Filip (1356); Karol (1358); Filip (1360); nn (1362); nn (1366)
Żona	Elżbieta Slawońska
Dzieci	Filip (1371)

Filip II z Tarentu (ur. 1329, zm. 25 listopada 1374) – tytularny cesarz łaciński jako Filip III, książę Tarentu i król Albanii (1364–1374), książę Achai (1364–1373).

Był najmłodszym synem cesarzowej Katarzyny II de Valois i jej męża – Filipa I z Tarentu. Jego dziadkami ze strony ojca byli król Karol II Andegaweński i Maria węgierska. Jego dziadkami ze strony matki byli hrabia Karol de Valois i jego druga żona cesarzowa Katarzyna I de Courtenay.

W kwietniu 1355 poślubił Marię Neapolitańską (1328–1366), córkę Karola, księcia Kalabrii, i Marii de Valois. Dzięki temu małżeństwu stał się szwagrem królowej Neapolu – Joanny I. W 1364 zmarł bezdzietnie najstarszy brat Filipa – Robert z Tarentu i Filip odziedziczył po nim tytuł tytularnego cesarza Konstantynopola, księcia Achai i Tarentu, króla Albanii. W 1366 zmarła żona Filipa, Maria.

20 października 1370 Filip ożenił się po raz drugi, z Elżbietą Slawońską (1352–1380), córką Stefana Węgierskiego, księcia Siedmiogrodu, Slawonii, Chorwacji i Dalmacji, i Małgorzaty Bawarskiej. W 1373 Filip zrzekł się swoich praw księstwa Achai na rzecz królowej Joanny I. Zmarł w Tarencie, 25 listopada 1374, bezdzietnie, bo wszystkie jego dzieci zmarły w dzieciństwie. Jego następcą został jego siostrzeniec – Jakub de Baux, książę Andrii, syn starszej siostry Filipa, Małgorzaty.

Potomstwo

Z pierwszego małżeństwa z Marią Neapolitańską miał pięcioro dzieci:

Filipa III (1356 – zmarłego młodo), księcia Tarentu,
Karola (1358),
Filipa (1360),
dziecko (1362),
dziecko (1366).

Z drugiego małżeństwa, z Elżbietą Slawońską, Filip miał syna:

Filipa (1371).

Władcy Cesarstwa Łacińskiego	Baldwin I Flandryjski (1204–1205) Henryk Flandryjski (1205–1216) Piotr II de Courtenay (1217) Robert I de Courtenay (1217–1228) Baldwin II (1228–1261) Jan z Brienne (1231–1237)
Tytularni cesarze łacińscy	Baldwin II (1261–1273) Filip I de Courtenay (1273–1283) Katarzyna I de Courtenay (1283–1308) Karol de Valois (1302–1308) Katarzyna II de Valois (1308–1346) Filip I z Tarentu (1313–1332) Robert II z Tarentu (1346–1364) Filip II z Tarentu (1364–1373) Jakub de Baux (1373–1383)

Cesarstwo Łacińskie 1204–1261	Baldwin I Flandryjski (1204–1205) Henryk Flandryjski (1205–1216) Piotr de Courtenay (1217) Robert de Courtenay (1217–1228) Jolanta (1217–1219) Baldwin II (1228–1261) Jan z Brienne (1231–1237)
Cesarstwo Nicejskie 1204–1261	Teodor I Laskarys (1204–1221) Jan III Dukas Watatzes (1221–1254) Teodor II Laskarys (1254–1258) Jan IV Laskarys (1258–1261) Michał VIII Paleolog (1259–1282)
Cesarstwo Bizantyńskie 1261–1453	Michał VIII Paleolog (1259–1282) Andronik II Paleolog (1282–1328) Andronik III Paleolog (1328–1341) Jan V Paleolog (1341–1391) Jan VI Kantakuzen (1347–1354) Mateusz Kantakuzen (1353–1357) Andronik IV Paleolog (1376–1379) Jan VII Paleolog (1390) Manuel II Paleolog (1391–1425) Jan VIII Paleolog (1425–1448) Konstantyn XI Paleolog (1448–1453)
Cesarstwo Trapezuntu 1204–1461	Aleksy I Dawid I Andronik I Gidos Jan I Manuel I Andronik II Jerzy Jan II Teodora Jan II Aleksy II Andronik III Manuel I Bazyli Irena Paleolog Anna Anachutlu Michał Anna Anachutlu Jan III Michał Aleksy III Manuel III Aleksy IV Jan IV Dawid II
Królestwo Tesaloniki 1204–1224	Bonifacy z Montferratu (1204–1207) Demetriusz (1204–1224)
Cesarstwo Tesaloniki 1227–1246	Teodor Angelos Dukas Komnen (1227–1230) Manuel Angelos Dukas Komnen (1230–1237) Jan Angelos Dukas Komnen (1237–1244) Demetriusz Angelos (1244–1246)
Despotat Epiru 1205–1449	Michał I Angelos (1205–1215) Teodor Angelos (1215–1230) Michał II Angelos (1230–1271) Nicefor I Angelos (1271–1296) Tomasz I Angelos (1296–1318) Mikołaj Orsini (1318–1323) Jan II Orsini (1223–1335) Nicefor II Orsini (1335–1337, 1339–1340, 1356–1359) Symeon Sinisza (1359–1366) Gjin Bua Spata (1359–1399, w południowym Epirze) Tomasz II Preljubowicz (1366–1384) Maria Angelina (1384–1385) Esau Buondelmonti (1384–1408) Karol I Tocco (1399–1429) Karol II Tocco (1429–1449)
Tesalia 1271–1318	Jan I Angelos (1271–1289) Konstantyn Angelos (1289–1303) Jan II Angelos (1303–1318) Jan II Orsini (1332–1335) Nicefor II Orsini (1356–1359) Symeon Sinisza (1359–ok.1370) Jan Urosz (ok.1370–ok.1373)
Hrabstwo Kefalenii 1194–1479	Maio I Orsini (1194–1238) Maio II Orsini (1238–1264) Ryszard Orsini (1264–1304) Jan I Orsini (1304–1318) Mikołaj Orsini (1318–1323) Jan II Orsini (1323–1324) Leonardo I Tocco (1357–1376) Carlo I Tocco (1376–1429) Carlo II Tocco (1429–1448) Leonardo III Tocco (1448–1479)
Księstwo Aten 1204–1460	Otto de la Roche (1205–1225) Gwido I de la Roche (1225–1263) Jan I de la Roche (1263–1280) Wilhelm I de la Roche (1280–1287) Gwido II de la Roche (1287–1308) Walter V z Brienny (1308–1311) Joanna z Châtillon (1311) Roger Deslaur (1311–1312) Manfred Aragoński (1312–1317) Wilhelm II Aragoński (1317–1338) Jan II Aragoński (1338–1348) Fryderyk I (książę Aten) (1348–1355) Fryderyk III Sycylijski (1355–1377) Maria Sycylijska (1377–1388) Piotr IV Aragoński (1381–1387) Jan z Uturbia (1380–1388) Nerio I Acciaiuoli (1388–1394) Franciszka Acciaiuoli (1394–1395) Antoni I Acciaiuoli (1394–1435) Nerio II Acciaiuoli (1435–1439 i 1441–1451) Antoni II Acciaiuoli (1439–1441) Franciszek I Acciaiuoli (1451–1455) Klara Zorzi (1451–1455) Franciszek II Acciaiuoli (1455–1460)
Księstwo Achai 1205–1432	Wilhelm I z Champlitte (1205–1209) Gotfryd I Villehardouin (1209–1228) Gotfryd II Villehardouin (1228–1246) Wilhelm II Villehardouin (1246–1278) Karol I Andegaweński (1278–1285) Karol II Andegaweński (1285–1289) Izabela z Villehardouin (1289–1297 i 1301–1307) Florens z Hainaut (1289–1297) Filip Sabaudzki (1301–1307) Filip I z Tarentu (1307–1313) Matylda z Hainaut (1313–1318) Ludwik Burgundzki (1313–1316) Robert z Tarentu (1318–1322) Jan de Gravina (1322–1333) Robert z Tarentu (1333–1364) Filip II z Tarentu (1364–1373) Joanna (1373–1381) Jakub de Baux (1381–1383) Karol III (1383–1386) Piotr z St. Superan (1396–1402) Maria Zaccaria (1402–1404) Centurion II Zaccaria (1404–1432)
Despotat Morei 1308–1460	Michał Kantakuzen (1308–1316) Andronik Asen (1316–1322) Manuel Kantakuzen (1348–1380) Mateusz Kantakuzen (1380–1383) Demetriusz I Kantakuzen (1383) Teodor I Paleolog (1383–1407) Teodor II Paleolog (1407–1443) Konstantyn Paleolog (1428–1449) Demetriusz II Paleolog (1428–1460) Tomasz Paleolog (1449–1460)


książę Tarentu
Okres	od 1364 do 1374
senior Królestwa Albanii
Okres	od 1364 do 1374
Poprzednik	Robert z Tarentu
Następca	Karlo Thopia
książę Achai
Okres	od 1364 do 1373
tytularny Cesarz Łaciński jako Filip III
Okres	od 1364 do 1374
Poprzednik	Robert II (Robert I z Tarentu)
Następca	Jakub de Baux
Dane biograficzne
Dynastia	Andegawenowie
Data urodzenia	1329
Data i miejsce śmierci	25 listopada 1374 Tarent

Ojciec	Filip I z Tarentu
Matka	Katarzyna II de Valois

Żona	Maria Neapolitańska
Dzieci	Filip (1356) Karol (1358) Filip (1360) nn (1362) nn (1366)

Żona	Elżbieta Slawońska
Dzieci	Filip (1371)