Diana Rigg – Wikipedia, wolna encyklopedia

Diana Rigg

Diana Rigg (1973)
Imię i nazwisko	Enid Diana Elizabeth Rigg
Data i miejsce urodzenia	20 lipca 1938 Doncaster
Data i miejsce śmierci	10 września 2020 Londyn
Zawód	aktorka
Współmałżonek	Menachen Gueffen (1973–1976; rozwód) Archie Stirling (1982–1990; rozwód)
Lata aktywności	1957–2020
Odznaczenia
Multimedia w Wikimedia Commons

Diana Rigg, właśc. dame Enid Diana Elizabeth Rigg DBE (ur. 20 lipca 1938 w Doncasterze, zm. 10 września 2020 w Londynie) – brytyjska aktorka teatralna, filmowa i telewizyjna. Odtwórczyni roli Emmy Peel w serialu kryminalnym ABC Rewolwer i melonik (1965–1968). Wystąpiła jako hrabina Teresa di Vicenzo, żona Jamesa Bonda w filmie W tajnej służbie Jej Królewskiej Mości (1969) i lady Olennę Tyrell w serialu HBO Gra o tron (2013–2017).

Dwukrotna laureatka nagrody Bravo Otto (1968–1969) dla najlepszej gwiazdy telewizyjnej, przyznanej przez niemiecki dwutygodnik dla młodzieży „Bravo”^[1][2]. W 1988 otrzymała OBE, a 1994 przyznano jej tytuł szlachecki DBE.

Córka inżyniera kolejowego Louisa Rigga i Beryl Helliwell, wychowywała się ze starszym bratem Hugh (ur. 1934), oficerem Królewskich Sił Lotniczych. Dwa miesiące po jej narodzinach rodzina przeprowadziła się do Dżodhpur w północno-zachodnich Indiach^[3]. W wieku ośmiu lat uczęszczała do szkoły Fulneck Girl’s School w Fulneck w pobliżu Pudsey, w aglomeracji Leeds. Wiele lat swojego dzieciństwa spędziła w Bikaner w stanie Radżastan, na pustyni Thar, gdzie jej ojciec pracował jako kolejarz.

W latach 1959–1964 związana była z Royal Shakespeare Company^[4]. Na ekranie pojawiła się po raz pierwszy w komedii z dreszczykiem Brat człowieka z Karaibów (Our Man in the Caribbean, 1962), a następnie wystąpiła gościnnie w serialu kryminalnym Sentymentalny agent (The Sentimental Agent, 1963). Przełomem w jej karierze okazała się telewizyjna rola Emmy Peel w serialu Rewolwer i melonik (The Avengers, 1965-68), za którą była dwukrotnie nominowana do nagrody Emmy i, wraz odtwórcami głównych ról, otrzymała nagrodę Brytyjskej Akademii Filmowej (BAFTA).

Później grała postać hrabiny Tracy Di Vicenzo, córki korsykańskiego gangstera, Marca-Ange Dracon – poszukiwaczki przygód, która wraz z głównym bohaterem toczy starcie z organizacją WIDMO i wychodzi za mąż za Bonda (George Lazenby) w szóstym filmie z cyklu o przygodach Jamesa Bonda W tajnej służbie Jej Królewskiej Mości (On Her Majesty’s Secret Service, 1969). Za rolę Barbary Drummond w czarnej komedii Arthura Hillera Szpital (The Hospital, 1971) zdobyła nominację do nagrody Złotego Globu.

W 1971 zadebiutowała na Broadwayu w roli Heloizy w sztuce Abelard i Heloiza^[5], za którą była nominowana do nagrody Tony Award. W 1994 została uhonorowana Tony Award za tytułową rolę Medei w tragedii Eurypidesa Medea^[6].

Kreacja Helena Vesey w miniserialu BBC Matczyna miłość (Mother Love, 1990) przyniosła jej nagrodę Brytyjskej Akademii Filmowej (BAFTA), a za rolę pani Danvers w telewizyjnym dramacie PBS Rebeka (Rebecca, 1997) została uhonorowana nagrodą Emmy. Ma na swoim koncie dwie role biblijne: Marę, matkę Samsona, w filmie telewizyjnym TNT Samson i Dalila (Samson and Delilah, 1996) i Rebekę, żonę Izaaka, matkę Ezawa i Jakuba, w filmie telewizyjnym NBC/Hallmark U zarania (In the Beginning, 2000)^[7].

Wzięła udział w kostiumowych produkcjach telewizyjnych BBC: Amerykanin (The American, 1998) jako Madame de Bellegarde z Matthew Modine, Wiktoria i Albert (Victoria & Albert, 2001) jako baronowa Lehzen i Karol II: Władza i namiętność (Charles II: The Power & the Passion, 2003) jako Henryka Maria de France. Od 7 kwietnia 2013 do 30 lipca 2017 grała postać lady Olenne Tyrell w serialu HBO Gra o tron, za którą była czterokrotnie nominowana do nagrody Emmy (2013, 2014, 2015, 2018). Za rolę Panny Collins w horrorze psychologicznym Edgara Wrighta Ostatniej nocy w Soho (Last Night in Soho, 2021) zdobyła nominację do Nagrody Saturn w kategorii najlepsza aktorka drugoplanowa.

6 lipca 1973 zawarła związek małżeński z izraelskim malarzem Menachemem Gueffenem, z którym rozwiodła się 3 września 1976. 25 marca 1982 wyszła za mąż za Archibalda Hugh (Archiego) Stirlinga, producenta teatralnego i byłego oficera w Szkockiej Gwardii, który porzucił ją dla Joely Richardson. Mieli córkę Rachael Atlantę Stirling (ur. 30 maja 1977). 31 sierpnia 1990 doszło do rozwodu. Żyła w konkubinacie z projektantem Peterem Saville’em.

Zmarła 10 września 2020 w domu swojej córki w Londynie w wieku 82 lat na nowotwór złośliwy, którego zdiagnozowano u niej w marcu tego samego roku^[8].

• 2021: Ostatniej nocy w Soho (Last Night in Soho) jako pani Collins
• 2006: Malowany welon (The Painted Veil) jako matka przełożona
• 2005: Heidi jako babcia
• 1998: Sprawy ostateczne (Parting Shots) jako Lisa
• 1994: Dobry człowiek w Afryce (A Good Man in Africa) jako Chloe Fanshawe
• 1987: Królewna Śnieżka (Snow White) jako Zła Królowa
• 1982: Zło czai się wszędzie (Evil Under The Sun) jako Arlena Stuart Marshall
• 1981: Muppety na tropie (The Great Muppet Caper) jako lady Holiday
• 1977: Mała nocna muzyka (A Little Night Music) jako Charlotte Mittelheim
• 1973: Krwawy teatr (Theater of Blood) jako Edwina Lionheart
• 1971: Szpital (The Hospital) jako Barbara
• 1970: Juliusz Cezar (Julius Caesar) jako Portia
• 1969: W tajnej służbie Jej Królewskiej Mości (On Her Majesty’s Secret Service) jako Tracy Di Vicenzo
• 1969: Biuro zabójców (The Assassination Bureau) jako Miss Winter
• 1968: Sen nocy letniej (A Midsummer Night’s Dream) jako Helena

• 2001: Wiktoria i Albert (Victoria & Albert) jako baronowa Lehzen
• 2000: U zarania (In the Beginning) jako Dorosła Rebeka
• 1998: Amerykanin (The American) jako madame de Bellegarde
• 1997: Rebeka (Rebecca) jako pani Danvers
• 1996: Burzliwe życie Moll Flanders (The Fortunes and Misfortunes of Moll Flanders) jako pani Golightly
• 1996: Samson i Dalila (Samson and Delilah) jako Mara
• 1995: Zoja (Zoya) jako Evgenia
• 1995: Koszmar Helen Walker (The Haunting of Helen Walker) jako pani Grose
• 1994: Cel: Delilah (Running Delilah) jako Judith
• 1992: Pani Harris jedzie do Paryża jako madame Colbert
• 1987: Meandry miłości (A Hazard of Hearts) jako lady Harriet Vulcan
• 1983: Król Lear (King Lear) jako Regan
• 1982: Świadek oskarżenia (Witness for the Prosecution) jako Christine Vole

• 2020: Wszystkie stworzenia duże i małe jako pani Pumphrey (odcinki: A Tricki Case, Another Farnon?)
• 2013–2017: Gra o tron jako lady Olenna Tyrell
• 2013: Doktor Who jako Winifred Gillyflower (odcinek: Karmazynowa groza)
• 2003: Karol II – Władza i namiętność (Charles II: The Power & the Passion) jako królowa Henrietta Maria
• 1993: Droga do Avonlea (Road to Avonlea) jako lady Blackwell
• 1973–1974: Diana jako Diana Smythe
• 1965–1968: Rewolwer i melonik (The Avengers) jako Emma Peel

• Kinorama: Diana Rigg. „Film”. nr 4/1974 (52/II), s. 20, 27 stycznia 1974. Warszawa: RSW „Prasa-Książka- Ruch”. ISSN 0137-463X. 
• Rafał Wilkusz. Diana zwycięska. „Film”. nr 24/1991 (2188/XLVI), s. 15, 16 czerwca 1991. Warszawa: RSW „Prasa-Książka- Ruch”. ISSN 0137-463X. 

• Diana Rigg (1938–2020) w bazie IMDb (ang.)
• Diana Rigg w bazie Filmweb
• Diana Rigg w bazie Notable Names Database (ang.)
• Diana Rigg w bazie Discogs.com (ang.)