Domenico Corcione – Wikipedia, wolna encyklopedia

Domenico Corcione
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

20 kwietnia 1929
Turyn

Data i miejsce śmierci

3 stycznia 2020
Turyn

Minister obrony Włoch
Okres

od 17 stycznia 1995
do 17 maja 1996

Poprzednik

Cesare Previti

Następca

Beniamino Andreatta

Odznaczenia
Order Zasługi Republiki Włoskiej I Klasy (1951-2001) Order Zasługi Republiki Włoskiej II Klasy (1951-2001) Order Zasługi Republiki Włoskiej III Klasy (1951-2001)

Domenico Corcione (ur. 20 kwietnia 1929 w Turynie[1], zm. 3 stycznia 2020[2] tamże) – włoski wojskowy, generał, w latach 1990–1993 szef sztabu obrony Włoskich Sił Zbrojnych, od 1995 do 1996 minister obrony.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

W latach 1950–1952 studiował w akademii wojskowej Accademia militare di Modena. Kształcił się także w szkołach wojskowych w Turynie i Civitavecchii. Ukończył również inżynierię lądową na Politecnico di Milano. Od 1952 do czasu przejścia w 1993 w stan spoczynku był zawodowym wojskowym, doszedł do stopnia generalnego (generale di corpo d'armata). Służył początkowo w korpusie inżynierskim, zajmował się również działalnością dydaktyczną. Pełnił różne funkcje w kierownictwie Włoskich Sił Zbrojnych, w latach 1985–1987 dowodził jednym z regionów wojskowych. Później do 1989 kierował CASD, jednym z centrów kształcenia wojskowych we Włoszech. Od 1989 do 1990 był szefem sztabu wojsk lądowych (Esercito Italiano), następnie do 1993 pełnił funkcję szefa sztabu obrony Włoskich Sił Zbrojnych[1].

17 stycznia 1995 objął urząd ministra obrony w rządzie Lamberta Diniego. Sprawował go do 17 maja 1996[3]. Był pierwszym w okresie powojennym wojskowym pełniącym tę funkcję[1].

Odznaczony m.in. Orderem Zasługi Republiki Włoskiej klasy III (1981), II (1984) i I (1989)[4][5][6].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c Generale C.A. Domenico Corcione. difesa.it. [dostęp 2017-03-24]. (wł.).
  2. Generale ed ex Ministro della difesa, è morto Domenico Corcione. nuovaperiferia.it, 3 stycznia 2020. [dostęp 2020-01-04]. (wł.).
  3. Governo Dini. governo.it. [dostęp 2017-03-24]. (wł.).
  4. Commendatore Ordine al Merito della Repubblica Italiana. quirinale.it, 2 czerwca 1981. [dostęp 2017-02-19]. (wł.).
  5. Grande Ufficiale Ordine al Merito della Repubblica Italiana. quirinale.it, 27 grudnia 1984. [dostęp 2017-02-19]. (wł.).
  6. Cavaliere di Gran Croce Ordine al Merito della Repubblica Italiana. quirinale.it, 8 stycznia 1989. [dostęp 2017-02-19]. (wł.).