Dowództwo Połączonych Sił Sojuszniczych Europy Południowej AFSOUTH – Wikipedia, wolna encyklopedia

Dowództwo Połączonych Sił Sojuszniczych Europy Południowej
Allied Forces South Europe AFSOUTH
	Historia
Organizacja	NATO
Sformowanie	1952
Rozformowanie	15 marca 2004
	Tradycje
Kontynuacja	JFC HQ NAPLES
	Organizacja
Dyslokacja	Neapol
Podległość	ACE

Dowództwo Połączonych Sił Sojuszniczych Europy Południowej (ang. Allied Forces South Europe AFSOUTH) – nieistniejące już jedno z dowództw operacyjnych^[a] NATO.

Historia

W kwietniu 1951 generał Dwight Eisenhower podpisał rozkaz powołujący Naczelne Dowództwo Połączonych Sił Sojuszniczych NATO w Europie (ACE)^[2]. Obszar Europy podzielono na trzy teatry działań wojennych^[3]:

Konsekwencją rozkazu było powołanie Dowództwa Połączonych Sił Sojuszniczych Europy Południowej AFSOUTH. Nowo utworzone dowództwo przejęło kompetencje rozwiązanej Regionalnej Grupy Planowania Europy Południowej^[4].
W początkowym okresie pod dowództwo AFSOUTH podlegały dowództwa trzech komponentów: morskiego (NAVSOUTH), powietrznego (AIRSOUTH) i lądowego (LANDSOUTH). W lutym 1952 do NATO przystąpiły Grecja i Turcja. Spowodowało to utworzenie w składzie Południowego TDW kolejnego dowództwa – Dowództwa Połączonych Sił Lądowych Europy Południowo-Wschodniej COMLANDSOUTHEAST w Izmirze pod dowództwem amerykańskiego generała. Powodem wyznaczenia na dowódcę generała amerykańskiego był brak porozumienia pomiędzy Grecją i Turcją w kwestii wyznaczenia głównodowodzącego z tych państw^[5]. Pod amerykańskim dowództwem, wspomaganym przez podległe mu dowództwo w Salonikach, pozostawały komponenty siły zbrojnych Grecji i Turcji.

W 1999 Dowództwo Połączonych Sił Sojuszniczych Europy Południowej AFSOUTH przekształcone zostało w Regionalne Dowództwo RC SOUTH, stacjonujące nadal w Neapolu^[6].

15 marca 2004 rozwiązano Dowództwo Połączonych Sił Sojuszniczych Europy Południowej AFSOUTH i utworzono Allied Joint Force Command Headquarters Naples JFC HQ NAPLES. Nowo powstałe dowództwo weszło w skład Dowództwa Sił Sojuszniczych NATO ds. Operacji ACO^[7].

Struktura AFSOUTH

W 1989^[8]

Dowództwo Połączonych Sił Sojuszniczych Europy Południowej AFSOUTH^[b] – Neapol (Włochy)
- Dowództwo Połączonych Sił Lądowych Europy Południowej LANDSOUTH^[c] – Werona (Włochy)
- Dowództwo Połączonych Sił Lądowych Europy Południowo-Wschodniej LANDSOUTHEAST^[d] – Izmir (Turcja)
- Dowództwo Połączonych Sił Morskich Europy Południowej NAVSOUTH^[e] – Neapol
- Dowództwo Połączonych Sił Powietrznych Europy Południowej AIRSOUTH^[f] – Neapol
  - 5 Połączone Taktyczne Siły Powietrzne – Vicenza (Włochy)
  - 6 Połączone Taktyczne Siły Powietrzne – Izmir (Turcja)
  - (wzmocnienie) 16 Armia Lotnictwa Taktycznego USA – Aviano (Włochy)
- Dowództwo Morskich Sił Uderzeniowych i Wsparcia Europy Południowej STRIKFORSAUTH^[g] – Neapol

Struktura AFSOUTH w1989

Uwagi

↑ Pośrednie wyższe podporządkowane dowództwo (Major Subordinate Commands – MSCs). Dowódca MSCs był tytułowany jako Commander-in-Chief^[1].
↑ Dowódcą AFSOUTH był admirał amerykański, a sztab tworzyli oficerowie państw, które wydzielały siły do obrony Południowoeuropejskiego TDW^[9].
↑ Dowódcą LANDSOUTH był generał włoski^[9].
↑ Dowódcą LANDSOUTHEAST był turecki generał^[9].
↑ Dowódcą NAVSOUTH dowódcą był włoski wiceadmirał^[10].
↑ Dowódcą AIRSOUTH był amerykański generał^[10].
↑ Dowódcą STRIKFORSAUTH był amerykański admirał^[10].

Przypisy

↑ Zarychta 2013 ↓, s. 76.
↑ Zarychta 2013 ↓, s. 81.
↑ Zarychta 2013 ↓, s. 70.
↑ Zarychta 2013 ↓, s. 71.
↑ Zarychta 2013 ↓, s. 90.
↑ Zarychta 2013 ↓, s. 315.
↑ Zarychta 2013 ↓, s. 323.
↑ Zarychta 2013 ↓, s. 239.
↑ ^a ^b ^c Zarychta 2013 ↓, s. 237.
↑ ^a ^b ^c Zarychta 2013 ↓, s. 238.

Bibliografia

Stanisław Zarychta: Struktury militarne NATO 1949–2013. Warszawa: Bellona SA, 2013. ISBN 978-83-11-13021-0.

[2] Pośrednie wyższe podporządkowane dowództwo (Major Subordinate Commands – MSCs). Dowódca MSCs był tytułowany jako Commander-in-Chief^[1].

[11] Dowódcą AFSOUTH był admirał amerykański, a sztab tworzyli oficerowie państw, które wydzielały siły do obrony Południowoeuropejskiego TDW^[9].

[12] Dowódcą LANDSOUTH był generał włoski^[9].

[13] Dowódcą LANDSOUTHEAST był turecki generał^[9].

[15] Dowódcą NAVSOUTH dowódcą był włoski wiceadmirał^[10].

[16] Dowódcą AIRSOUTH był amerykański generał^[10].

[17] Dowódcą STRIKFORSAUTH był amerykański admirał^[10].

[CITEREFZarychta201376-1] Zarychta 2013 ↓, s. 76.

[CITEREFZarychta201381-3] Zarychta 2013 ↓, s. 81.

[CITEREFZarychta201370-4] Zarychta 2013 ↓, s. 70.

[CITEREFZarychta201371-5] Zarychta 2013 ↓, s. 71.

[CITEREFZarychta201390-6] Zarychta 2013 ↓, s. 90.

[CITEREFZarychta2013315-7] Zarychta 2013 ↓, s. 315.

[CITEREFZarychta2013323-8] Zarychta 2013 ↓, s. 323.

[CITEREFZarychta2013239-9] Zarychta 2013 ↓, s. 239.

[CITEREFZarychta2013237-10] Zarychta 2013 ↓, s. 237.

[CITEREFZarychta2013238-14] Zarychta 2013 ↓, s. 238.

[a]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[b]

[c]

[d]

[e]

[f]

[g]

[1]

[9]

[10]

Państwa członkowskie	Albania Belgia Bułgaria Czarnogóra Chorwacja Czechy Dania Estonia Finlandia Francja Grecja Hiszpania Holandia Islandia Kanada Litwa Luksemburg Łotwa Macedonia Północna Niemcy Norwegia Polska Portugalia Rumunia Słowacja Słowenia Stany Zjednoczone Szwecja Turcja Węgry Wielka Brytania Włochy
Kandydaci	Bośnia i Hercegowina
Struktura	Rada Północnoatlantycka Grupa Planowania Nuklearnego Sekretarz Generalny Sekretariat Międzynarodowy Zgromadzenie Parlamentarne Komitet Wojskowy Międzynarodowy Sztab Wojskowy Sojusznicze Dowództwo Operacji Sojusznicze Dowództwo ds. Transformacji Sojusznicze Dowództwo Sił Połączonych NATO w Brunssum