Droga wojewódzka nr 138 – Wikipedia, wolna encyklopedia

DW138
Początek drogi

Muszkowo[1]
52°33′44″N 14°57′41″E/52,562210 14,961280

Koniec drogi

Gubin[1] Granica państwa

Długość

85,41[2] km

Województwa

lubuskie

Zdjęcie
Droga w Jaromirowicach
Droga w Jaromirowicach
Przeprawa promowa przez Odrę w Połęcku

Droga wojewódzka nr 138 (DW138) – droga wojewódzka w województwie lubuskim o długości 85,41 km[2]. Łączy drogę wojewódzką 134 (i dzięki niej biegnącą w pobliżu drogę krajową nr 22) z Sulęcinem, Torzymiem i Gubinem. Jej przebieg kończy się na moście granicznym nad Nysą Łużycką, gdzie łączy się z ulicą Gubiner Straße w niemieckiej części Gubina – mieście Guben.

Miejscowości leżące przy trasie DW138

[edytuj | edytuj kod]

Historia numeracji

[edytuj | edytuj kod]

Na przestrzeni lat trasa posiadała różne oznaczenia i kategorie/klasyfikacje:

Numer Kategoria Przebieg Lata obowiązywania Źródło Uwagi
Przed 1945 rokiem droga znajdowała się poza terytorium Polski. Brak danych o numeracji i kategorii w latach 1945–1952.
? droga równoważna z drogą główną / droga główna Mauskow (Muszkowo)Zielenzig (Sulęcin)Malsow (Małuszów)Sternberg (Torzym)Döbbernitz (Debrznica)Pleiskehammer (Pliszka)Heidenau (Trzebiechów)Kurtschow (Korczyców)Massow (Maszewo)Pollenzig (Połęcko)Wallwitz (Wałowice)Guben (Gubin) lata 30. (?) – 1945

• kategoria na podstawie materiałów źródłowych – atlas z 1938 r. przedstawia drogę jako „równoważną z drogą główną” (niem. Straßen, den Hauptstraßen gleichwertig), mapa z 1941 r. jako „drogę główną” (niem. Hauptverbindungsstraße)
• nieznana numeracja

?

droga drugorzędna / droga lokalna („droga inna”): do 1985
droga krajowa: od 1 X 1985[3]

MuszkowoSulęcinTorzymDebrznicaKorczycówMaszewoWałowiceGubin 1952–1986

• kategoria w zależności od roku wydania materiałów źródłowych
• nieznana numeracja

135

droga krajowa: 1 X 1985–31 XII 1998
droga wojewódzka: od 1 I 1999

Muszkowo – Długoszyn 14 II 1986 – 2002/2003 nieznana dokładna data końcowa
137 Długoszyn – Sulęcin
138 Sulęcin – Torzym – Gubin od 14 II 1986 zobacz informacje dla ruchu ciężkiego

Dopuszczalny nacisk na oś

[edytuj | edytuj kod]

Od 13 marca 2021 roku na drodze dozwolony jest ruch pojazdów o nacisku pojedynczej osi napędowej do 11,5 tony[4], z wyjątkiem określonych odcinków[5] oznaczonych znakiem zakazu B-19.

Do 13 marca 2021 r.

[edytuj | edytuj kod]

We wcześniejszych latach po drodze mogły poruszać się pojazdy o nacisku na oś nie przekraczającym 8 ton[6].

  1. Wjazd na stację paliw od strony ulicy Repatriantów

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Zarządzenie nr 31 Generalnego Dyrektora Dróg Krajowych i Autostrad z dnia 15 grudnia 2021 r. w sprawie nadania numerów drogom wojewódzkim. [dostęp 2022-07-29].
  2. a b Wykaz dróg wojewódzkich w administracji Zarządu Dróg Wojewódzkich w Zielonej Górze [XLS] [online], 1 kwietnia 2022 [dostęp 2022-07-15] (pol.).
  3. Ustawa z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych. (Dz.U. z 1985 r. nr 14, poz. 60)
  4. Ustawa z dnia 18 grudnia 2020 r. o zmianie ustawy o drogach publicznych oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2021 r. poz. 54)
  5. Art. 41. 1. Po drogach publicznych dopuszcza się ruch pojazdów o dopuszczalnym nacisku pojedynczej osi napędo-
    wej do 11,5 t, z uwzględnieniem art. 41a ust. 1 oraz z wyjątkiem określonym w art. 41b ust. 1.

    2. Dopuszcza się wprowadzenie albo ustanowienie zakazu ruchu pojazdów o dopuszczalnym nacisku pojedynczej osi napędowej powyżej 10 t albo powyżej 8 t:

    1) po określonej drodze publicznej lub jej odcinku,
    2) w strefie obejmującej co najmniej dwie drogi publiczne lub ich odcinki
    – zwanego dalej „zakazem”.
    (...)

    4. Wprowadzenie albo ustanowienie zakazu jest dopuszczalne na drogach publicznych lub ich odcinkach, których parametry techniczne lub stan techniczny konstrukcji nawierzchni jezdni nie są dostosowane do ruchu pojazdów o dopuszczalnym nacisku pojedynczej osi napędowej powyżej 10 t albo powyżej 8 t (...)
    Obwieszczenie Marszałka Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 25 czerwca 2021 r. w sprawie ogłoszenia jednolitego tekstu ustawy o drogach publicznych (Dz.U. z 2022 r. poz. 1693)

  6. Art. 41. 1. Po drogach publicznych dopuszcza się ruch pojazdów o dopuszczalnym nacisku pojedynczej osi napędowej do 11,5 t, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3.

    2. Minister właściwy do spraw transportu ustala, w drodze rozporządzenia, wykaz:

    1) dróg krajowych oraz dróg wojewódzkich, po których mogą poruszać się pojazdy o dopuszczalnym nacisku pojedynczej osi do 10 t,
    2) dróg krajowych, po których mogą poruszać się pojazdy o dopuszczalnym nacisku pojedynczej osi do 8 t
    – mając na uwadze potrzebę ochrony dróg oraz zapewnienia ruchu tranzytowego.

    3. Drogi wojewódzkie inne niż drogi określone na podstawie ust. 2 pkt 1, drogi powiatowe oraz drogi gminne stanowią sieć dróg, po których mogą poruszać się pojazdy o dopuszczalnym nacisku pojedynczej osi do 8 t.
    Obwieszczenie Marszałka Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 3 marca 2020 r. w sprawie ogłoszenia jednolitego tekstu ustawy o drogach publicznych (Dz.U. z 2022 r. poz. 1693)

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]