Dudley Shelton Senanayake – Wikipedia, wolna encyklopedia

Dudley Shelton Senanayake
Data urodzenia	19 czerwca 1911
Data śmierci	13 kwietnia 1973
	Premier Sri Lanki
Okres	od 26 marca 1952; do 12 października 1953
Okres	od 21 marca 1960; do 21 lipca 1960
Okres	od 25 marca 1965; do 29 maja 1970
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Cytaty w Wikicytatach

Dudley Shelton Senanayake (syng. ඩඩ්ලි ශෙල්ටන් සේනානායක, tamil. டட்லி சேனநாயக்கா, ur. 19 czerwca 1911, zm. 13 kwietnia 1973) – trzykrotny premier Sri Lanki. Najstarszy syn Molly Dunuwila i Dona Stephena Senanayake, pierwszego premiera kraju.

Życiorys

Kształcił się w prestiżowej szkole S. Thomas' College, Mount Lavinia potem w Corpus Christi College i Middle Temple. Po powrocie na Cejlon został członkiem Rady Państwa, w której jego ojciec był ministrem rolnictwa. Zastąpił go na tym stanowisku w 1946 i pełnił tę funkcję także po uzyskaniu przez kraj niepodległości. Kilka dni po nagłej śmierci swego ojca, został niespodziewanie mianowany na fotel premiera (26 marca 1952) przez gubernatora Cejlonu, Lorda Soulbury. W październiku 1953 Shelton Senanayake złożył dymisję z powodu kłopotów gospodarczych kraju i strajków - powszechnie znanych jako "Wydarzenia Hartal 1953".

W 1960 znów został premierem, ale już po czterech miesiącach zrezygnował z tej funkcji z powodu sporów koalicyjnych a jego partia UNP przeszła po wyborach do opozycji. Po wygraniu przez UNP przedterminowych wyborów w 1965 został premierem po raz trzeci. Tym razem rządził przez pięć lat. Dążył do pogodzenia zwaśnionych ze sobą nacjonalistów syngaleskich i tamilskich. Przeprowadził reformy wyciągające gospodarkę kraju z kryzysu. Tak zwana "zielona rewolucja" w rolnictwie przyniosła wielki sukces. Sama produkcja ryżu podwoiła się w ciągu zaledwie czterech lat. Kolejne wybory, w 1970 jednak przegrał na rzecz partii byłej premier Sirimavo Bandaranaike.

Pozostał aktywny w polityce aż do swojej śmierci w kwietniu 1973. Jego pogrzeb zgromadził nieprzebrane tłumy i do dziś wspomina się go jako prawdziwego demokratę i męża stanu^[1].

Przypisy

↑ Remembering Dudley Senanayake. ceylontoday.lk. [dostęp 2014-12-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-12-26)]. (ang.).

Bibliografia

Życiorys na infolanka.com (ang.)
Wspomnienie na lankalibrary.com (ang.)

[1] Remembering Dudley Senanayake. ceylontoday.lk. [dostęp 2014-12-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-12-26)]. (ang.).

[1]

Premierzy Dominium Cejlonu (1947–1972)	Don Stephen Senanayake (1947–1952) Dudley Shelton Senanayake (1952–1953) John Lionel Kotelawala (1953–1956) Solomon Bandaranaike (1956–1959) Wijeyananda Dahanayake (1959–1960) Dudley Shelton Senanayake (1960) Sirimavo Bandaranaike (1960–1965) Dudley Shelton Senanayake (1965–1970) Sirimavo Bandaranaike (1970–1972)
Premierzy Wolnej, Suwerennej i Niepodległej Republiki Sri Lanki (1972–1978)	Sirimavo Bandaranaike (1972–1977) Junius Richard Jayewardene (1977–1978)
Premierzy Demokratyczno-Socjalistycznej Republiki Sri Lanki (od 1978)	Ranasinghe Premadasa (1978–1989) Dingiri Banda Wijetunge (1989–1993) Ranil Wickremesinghe (1993–1994) Chandrika Kumaratunga (1994) Sirimavo Bandaranaike (1994–2000) Ratnasiri Wickremanayake (2000–2001) Ranil Wickremesinghe (2001–2004) Mahinda Rajapaksa (2004–2005) Ratnasiri Wickremanayake (2005–2010) D.M. Jayaratne (2010–2015) Ranil Wickremesinghe (2015–2018) Mahinda Rajapaksa (2018) Ranil Wickremesinghe (2018–2019) Mahinda Rajapaksa (2019–2022) Ranil Wickremesinghe (2022) Dinesh Gunawardena (2022–2024) Harini Amarasuriya (od 2024)