Ranil Wickremesinghe – Wikipedia, wolna encyklopedia
Ranil Wickremesinghe (2023) | |
Data i miejsce urodzenia | 24 marca 1949 |
---|---|
Prezydent Sri Lanki | |
Okres | od 15 lipca 2022[1] |
Przynależność polityczna | |
Poprzednik | |
Następca | |
Premier Sri Lanki | |
Okres | od 12 maja 2022 |
Przynależność polityczna | |
Poprzednik | |
Następca | |
Premier Sri Lanki | |
Okres | od 16 grudnia 2018 |
Przynależność polityczna | |
Poprzednik | |
Następca | |
Premier Sri Lanki | |
Okres | od 9 stycznia 2015 |
Przynależność polityczna | |
Poprzednik | |
Następca | |
Premier Sri Lanki | |
Okres | od 9 grudnia 2001 |
Przynależność polityczna | |
Poprzednik | |
Następca | |
Premier Sri Lanki | |
Okres | od 7 maja 1993 |
Przynależność polityczna | |
Poprzednik | |
Następca |
Ranil Wickremesinghe (syng. රනිල් වික්රමසිංහ, tamil. ரணில் விக்ரமசிங்க, ur. 24 marca 1949 w Kolombo) – lankijski polityk, premier Sri Lanki w latach 1993–1994, 2001–2004, 2015–2018, 2018–2019 i w 2022[2][3]. Prezydent Sri Lanki od 2022 do 2024[4][5].
Od 1994 roku jest przewodniczącym Zjednoczonej Partii Narodowej (UNP)[6].
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Urodzony w wpływowej i zamożnej lankijskiej rodzinie Esmonda i Nalini Wickremesinghe. Ukończył prawo na Uniwersytecie Cejlońskim i uzyskał kwalifikacje do zawodu adwokata w Ceylon Law College w 1972 roku[7][6].
Wszedł do aktywnej polityki w połowie lat 70. angażując się w działalność Zjednoczonej Partii Narodowej (UNP). Po raz pierwszy został wybrany do parlamentu w wyborach krajowych w 1977, został wówczas mianowany wiceministrem spraw zagranicznych przez swojego wuja i prezydenta J. R. Jayewardene. Następnie pełnił funkcję ministra ds. młodzieży i zatrudnienia, stając się najmłodszym ministrem w rządzie Sri Lanki[8].
W 1989 roku prezydent Ranasinghe Premadasa mianował go ministrem przemysłu, nauki i technologii oraz przewodniczącym Izby Reprezentantów. W 1993 zastąpił D.B. Wijetungę na stanowisku premiera[9]. Po porażce wyborczej w 1994 został liderem opozycji w parlamencie. W 2001 roku Wickremesinghe poprowadził swoją partię z powrotem do władzy i został zaprzysiężony na premiera, pełniąc tę funkcję do 2004.
20 lipca 2022 roku został wybrany przez parlament Sri Lanki na prezydenta kraju, dzień później objął urząd[10]. W 2024 bez powodzenia kandydował w wyborach prezydenckich . Zajął w nich trzecie miejsce, uzyskując 17,27% głosów[11][12]. 23 września 2024 zakończył urzędowanie[13].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Do 21 lipca 2022 p.o. Prezydenta.
- ↑ Sri Lanka's new president appoints PM [online], 9news.com.au [dostęp 2015-01-10] (ang.).
- ↑ Ranil Wickremesinghe sworn in as Prime Minister [online], www.adaderana.lk, 18 grudnia 2018 [dostęp 2019-04-21] .
- ↑ od 15 lipca do 21 lipca 2022 jako pełniący obowiązki
- ↑ Prezydent Sri Lanki podał się do dymisji, rezygnacja przyjęta. Premier przejął jego obowiązki [online], TVN24 [dostęp 2022-07-15] (pol.).
- ↑ a b President [online], president.gov.lk [dostęp 2024-06-18] (ang.).
- ↑ https://www.parliament.lk/members-of-parliament/directory-of-members/viewMember/1244?lang=en
- ↑ Ranil Wickremasinghe is scheduled to take oaths as Prime Minister tomorrow | ITN News [online], web.archive.org, 6 stycznia 2016 [dostęp 2024-06-16] [zarchiwizowane z adresu 2016-01-06] .
- ↑ Ranil Wickremesinghe - Gentlemen Politician of 4 decades, alias mature leader of the people [online], web.archive.org, 20 lipca 2015 [dostęp 2024-06-16] [zarchiwizowane z adresu 2015-07-20] .
- ↑ Sri Lankan parliament elects six-time PM Wickremesinghe as new president [online], france24.com [dostęp 2022-07-25] (ang.).
- ↑ Live Sri Lanka Presidential Election Results 2024 [online], Election Commission of Sri Lanka [dostęp 2024-09-23] (ang.).
- ↑ Al Jazeera Staff , Marxist-leaning Dissanayake declared winner of Sri Lanka’s election [online], Al Jazeera [dostęp 2024-09-23] (ang.).
- ↑ Ranil Wickremesinghe bids an emotional farewell to Lanka presidency [online], www.hindustantimes.com, 23 września 2024 [dostęp 2024-09-23] (ang.).