Duma – Wikipedia, wolna encyklopedia
Duma – poczucie własnej godności i wartości; stan zadowolenia z siebie samego z powodu podejmowanych wysiłków czy uzyskanych korzyści[1]. Duma neurotyczna to termin stworzony przez Karen Horney na określenie stanu nerwicowego, w którym poczucie dumy jest nieadekwatnie wysokie w stosunku do rzeczywistych osiągnięć[1].
Duma narodowa
[edytuj | edytuj kod]Duma etniczna
[edytuj | edytuj kod]Black pride
[edytuj | edytuj kod]Black Pride jest sloganem używanym głównie w Stanach Zjednoczonych w celu zwrócenia uwagi na czarną tożsamość rasową. Slogan ten został wykorzystany przez Afroamerykanów pochodzenia subsaharyjskiego, aby wyrazić poczucie pewności siebie, szacunek do samego siebie, celebrowanie własnego dziedzictwa i dumę z osobistej wartości.
Duma LGBT+
[edytuj | edytuj kod]Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Arthur S. Reber: Słownik psychologii. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe „Scholar”, 2008, s. 166. ISBN 978-83-7383-119-3.