Dwór Pruszyńskich w Bielsku-Białej – Wikipedia, wolna encyklopedia
nr rej. 34/60 z 24.02.1960 oraz A-154/76 z 6.09.1976 | |
Państwo | |
---|---|
Miejscowość | |
Adres | ul. Siostry Małgorzaty Szewczyk, (Hałcnów) |
Typ budynku | |
Styl architektoniczny | |
Ukończenie budowy | XVIII w. |
Pierwszy właściciel | Pruszyńscy |
Kolejni właściciele | Czeczowie |
Obecny właściciel | s. serafitki |
Położenie na mapie Bielska-Białej | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa śląskiego | |
49°49′21″N 19°02′40″E/49,822500 19,044444 |
Dwór Pruszyńskich, dwór hałcnowski – klasycystyczny dwór w Hałcnowie, północno-wschodniej dzielnicy Bielska-Białej, a do 1977 r. samodzielnej wsi[1].
Wybudowany został pod koniec XVIII wieku przez ówczesnych właścicieli wsi, ród Pruszyńskich. Kolejnymi właścicielami dworu byli Czeczowie z Kóz, którzy w 1891 r. przekazali budynek zgromadzeniu sióstr serafitek. Po remoncie stał się pierwszym klasztorem tego zakonu w Galicji. Przy klasztorze założono sierociniec funkcjonujący do czasu II wojny światowej.
Dwór uległ poważnym zniszczeniom w trakcie ostrzału artyleryjskiego w 1945 r., po wojnie został odrestaurowany.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Zestawienia zabytków nieruchomych [online], web.archive.org, 23 września 2013 [dostęp 2022-04-05] [zarchiwizowane z adresu 2013-09-23] .