Zespół dworski w Kamesznicy – Wikipedia, wolna encyklopedia

Zespół dworski w Kamesznicy
Zabytek: nr rej. A-657/95 z 1 stycznia 1995[1]
Ilustracja
Kancelaria z wieżą zegarową w 2004 roku
Państwo

 Polska

Województwo

 śląskie

Miejscowość

Kamesznica

Adres

ul. Dworkowa 48

Styl architektoniczny

klasycyzm[2][3]

Inwestor

Marceli Potocki[2]

Kondygnacje

1 (pałac)[3]

Ukończenie budowy

1833

Pierwszy właściciel

Marceli i Teresa Potoccy[2]

Kolejni właściciele

Karol Ludwik Habsburg[2]

Obecny właściciel

Lasy Państwowe

Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole znajduje się punkt z opisem „Zespół dworski w Kamesznicy”
Położenie na mapie województwa śląskiego
Mapa konturowa województwa śląskiego, na dole znajduje się punkt z opisem „Zespół dworski w Kamesznicy”
Położenie na mapie powiatu żywieckiego
Mapa konturowa powiatu żywieckiego, po lewej znajduje się punkt z opisem „Zespół dworski w Kamesznicy”
Położenie na mapie gminy Milówka
Mapa konturowa gminy Milówka, w centrum znajduje się punkt z opisem „Zespół dworski w Kamesznicy”
Ziemia49°34′19,0″N 19°03′31,5″E/49,571944 19,058750
Park w Kamesznicy
Zabytek: nr rej. KBS-11-51-kr-35 z 20 sierpnia 1935[1]
Państwo

 Polska

Województwo

 śląskie

Miejscowość

Kamesznica

Powierzchnia

około 7,5[2] ha

Zespół dworski w Kamesznicy – kompleks zabudowań z 1833 roku w Kamesznicy w powiecie żywieckim, na który składają się: dwór, kancelaria z wieżą zegarową, stajnia z wozownią (obecnie stodoła), lamus, suszarnia szyszek (obecnie dom mieszkalny), i park, wpisany do rejestru zabytków nieruchomych województwa śląskiego[1].

Na miejscu późniejszego zespołu dworskiego stały wcześniej zabudowania folwarczne Wielopolskich[2], wzniesione w 1720 roku[4]. Parterowy, murowany klasycystyczny dwór (pałac) kryty dachem czterospadowym został wybudowany w 1833 roku[5][3] jako letnia rezydencja dla hrabiów Marcelego i Teresy Potockich herbu Pilawa z Buczacza[2]. Poniżej dworku znajduje się tzw. kancelaria z wieżą zegarową na planie czworokąta, nakrytą baniastym dachem hełmowym z gontu[2]. Na zespół składa się także budynek suszarni szyszek, obecnie użytkowany jako dom mieszkalny[2]. W pobliżu znajduje się również kamienny krzyż z inskrypcją „1833” oraz herbem Pilawa. Kompleks otacza park o powierzchni około 7,5 ha, w którym rosną np. około 150-letni[5] żywotnik zachodni, mający status pomnika przyrody (obwód pnia 193 cm; poza żywotnikiem ochroną objęte były sosny wejmutki, które uległy zniszczeniu[6]), jesiony, lipy, modrzewie, czy jawory[2].

W 1846 roku dwór wraz z majątkiem Kamesznica został zakupiony od Teresy Potockiej przez Karola Ludwika Habsburga[4], który przeznaczył go na siedzibę arcyksiążęcego zarządu lasów[2]. Obecnie dwór wykorzystuje administracja Lasów Państwowych[2].

Z dawnego wyposażenia wnętrz zachował się neogotycki kominek z marmuru[2].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c Rejestr zabytków nieruchomych – województwo śląskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2024, s. 140 [dostęp 2017-11-04].
  2. a b c d e f g h i j k l m Barański 2007 ↓.
  3. a b c Faryna-Paszkiewicz, Omilanowska, Pasieczny 2001 ↓.
  4. a b Szablowski 1948 ↓.
  5. a b Gmina Milówka 2008 ↓, s. 18.
  6. Rejestr Pomników Przyrody w województwie śląskim. Regionalna Dyrekcja Ochrony Środowiska w Katowicach, 2014-06-16, s. Poz. 531.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Mirosław Barański: Beskid Śląski. Przewodnik. Pruszków: Oficyna Wydawnicza „Rewasz”, 2007, s. 406. ISBN 978-83-89188-71-7.
  • Hanna Faryna-Paszkiewicz, Małgorzata Omilanowska, Robert Pasieczny: Atlas zabytków architektury w Polsce. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2001, s. 521. ISBN 83-01-13478-X.
  • Plan Odnowy Miejscowości Kamesznica. STRADA Piotr Kurowski (Gmina Milówka), 2008-04.
  • Powiat żywiecki, województwo krakowskie. Jerzy Szablowski (oprac.). Warszawa: Wydawnictwo Państwowego Instytutu Historii Sztuki, 1948, s. 63, seria: Zabytki sztuki w Polsce nr 3.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]