Elia Benedettini – Wikipedia, wolna encyklopedia

Elia Benedettini
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

22 czerwca 1995
Borgo Maggiore

Wzrost

189 cm

Pozycja

bramkarz

Informacje klubowe
Klub

SP Cailungo

Numer w klubie

1

Kariera juniorska
Lata Klub
2000–2005 San Marino Calcio
2005–2010 AC Cesena
2010–2013 → San Marino Calcio (wyp.)
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
2013–2014 AC Cesena 0 (0)
2013 → San Marino Calcio (wyp.) 1 (0)
2014–2016 US Pianese 46 (0)
2016–2020 Novara Calcio 11 (0)
2021–2022 Cesena FC 2 (0)
2022– SP Cailungo 14 (0)
W sumie: 74 (0)
Kariera reprezentacyjna[b]
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
2010  San Marino U-15
2011  San Marino U-17 2 (0)
2012  San Marino U-19 3 (0)
2013–2016  San Marino U-21 13 (0)
2015–  San Marino[a] 38 (0)
  1. ↑ Aktualne na: 23 stycznia 2023. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
  2. ↑ Aktualne na: 23 stycznia 2023.

Elia Benedettini (ur. 22 czerwca 1995 w Borgo Maggiore) – sanmaryński piłkarz występujący na pozycji bramkarza w SP Cailungo oraz w reprezentacji San Marino.

Kariera klubowa

[edytuj | edytuj kod]

Wychowanek szkółki piłkarskiej San Marino Calcio, w której rozpoczął treningi w wieku 5 lat[1][2]. Początkowo szkolił się do gry na pozycji środkowego obrońcy, jednak w wieku 7 lat został przekwalifikowany na bramkarza[3]. W latach 2005–2010 trenował w akademii włoskiej AC Cesena, po czym powrócił do macierzystego klubu na trzyletnie wypożyczenie[2][4]. W sezonie 2012/13 został włączony do składu pierwszego zespołu San Marino Calcio[5]. W kwietniu 2013 roku odbył testy w drużynie U-19 klubu US Sassuolo Calcio, jednak nie otrzymał oferty kontraktu[6][7]. 5 maja 2013 zadebiutował w Lega Pro, kiedy to wszedł na boisko w 3. minucie meczu z US Cremonese, zastępując ukaranego czerwoną kartką bramkarza Mattię Miganiego[1][5][8]. Po pojawieniu się na placu gry Benedettini został pokonany strzałem z rzutu karnego, sprokurowanego przez Miganiego, a spotkanie zakończyło się porażką 1:6[5][8]. W lipcu 2013 roku powrócił on do AC Cesena i został włączony w szeregi zespołu U-19[9]. W latach 2014–2016 grał w klubie US Pianese (Serie D), gdzie zaliczył 46 ligowych występów[10][11]. W 2015 roku padł ofiarą oszustwa, gdy osobnik podający się za agenta piłkarskiego wyłudził od niego i jego ojca 3500 euro w zamian za pomoc w podpisaniu kontraktu z UE Lleida oraz Carpi FC 1909[3].

Przed sezonem 2016/17 Benedettini podpisał trzyletnią umowę z Novara Calcio (Serie B)[9][12]. 24 grudnia 2016 zadebiutował w przegranym 1:4 wyjazdowym meczu przeciwko Virtusowi Entella[5]. Stał się tym samym piątym sanmaryńskim piłkarzem w historii, który zagrał na poziomie Serie B lub wyższym[3]. W sezonie 2017/18 spadł ze swoim zespołem do Serie C[13]. We wrześniu 2019 roku na zgrupowaniu reprezentacji San Marino doznał zerwania więzadła krzyżowego przedniego w prawym kolanie[14], co wymusiło jego roczną rekonwalescencję[15]. W październiku 2020 roku, po wyleczeniu kontuzji, odszedł z klubu[16]. W styczniu 2021 roku podpisał kontrakt z Cesena FC (Serie C)[17], gdzie pełni rolę zmiennika Michele Nardiego[18]. W sezonie 2021/22 zagrał w play-off o awans do Serie B, przegranym z SS Monopoli 1966 (2:1 i 0:3)[19].

W lipcu 2022 roku Benedettini przeniósł się do SP Cailungo[20]. 4 września 2022 zadebiutował w Campionato Sammarinese w przegranym 0:2 meczu z SP La Fiorita.

Kariera reprezentacyjna

[edytuj | edytuj kod]

W 2010 roku występował w reprezentacji San Marino U-15. W październiku 2011 roku rozegrał 2 mecze w turnieju kwalifikacyjnym do Mistrzostw Europy U-17, który odbył się w Macedonii. W 2012 roku, będąc kapitanem kadry San Marino U-19, zaliczył 3 spotkania w turnieju eliminacyjnym do Mistrzostw Europy 2013, rozegranym w Polsce. W latach 2013–2016 był podstawowym bramkarzem reprezentacji U-21, dla której rozegrał 13 spotkań w dwóch kampaniach eliminacji do Mistrzostw Europy, w których trzykrotnie zachował czyste konto. 6 września 2013 wystąpił w wygranym 1:0 spotkaniu z Walią U-21 w Serravalle, który to mecz uznawany jest za największy sukces sanmaryńskiej piłki nożnej młodzieżowej[3][21][22].

27 marca 2015 zadebiutował w seniorskiej reprezentacji San Marino w przegranym 0:6 wyjazdowym spotkaniu ze Słowenią w eliminacjach Mistrzostw Europy 2016[23]. 14 listopada 2020 wystąpił w zremisowanym 0:0 meczu z Gibraltarem, w którym San Marino zdobyło drugi w historii punkt w rozgrywkach Ligi Narodów UEFA[24].

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

Bratanek Pierluigiego Benedettiniego, kuzyn Simone Benedettiniego[3][10]. Jego ojciec Roberto (ur. 1964) jest byłym kierowcą rajdowym, należącym w latach 2008–2012 do zespołu fabrycznego Subaru[25]. Od 1997 roku jest on współwłaścicielem jednej z najstarszych i największych firm transportowych w San Marino – F.Lli Benedettini[25].

Sukcesy

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ a b I maturandi – Elia Benedettini. tuttocesenaweb.it. [dostęp 2023-01-22]. (wł.).
  2. ↑ a b Benedettini: “Domani tra Novara e Cesena sarà una battaglia!”. cesenamio.it. [dostęp 2023-01-22]. (wł.).
  3. ↑ a b c d e Il portiere più battuto del mondo è anche il portiere più felice Riserva al Novara in Serie C, Elia Benedettini è l'unico professionista che gioca nel San Marino. Storia di un calciatore predestinato a subire caterve di gol. ilfoglio.it. [dostęp 2023-01-22]. (wł.).
  4. ↑ Benedettini: “Sabato bisognerà tenere d’occhio Djurić”. cesenamio.it. [dostęp 2023-01-22]. (wł.).
  5. ↑ a b c d Elia Benedettini, portiere sammarinese all'esordio in B: quattro reti subite e tre ottime parate. altarimini.it. [dostęp 2023-01-22]. (wł.).
  6. ↑ Elia Benedettini a Sassuolo per un provino. sanmarinortv.sm. [dostęp 2023-01-22]. (wł.).
  7. ↑ San Marino, per il giovane Benedettini un provino al Sassuolo. tuttoc.com. [dostęp 2023-01-22]. (wł.).
  8. ↑ a b San Marino – Cremonese 1:6. sanmarinortv.sm. [dostęp 2023-01-22]. (wł.).
  9. ↑ a b Il Novara ingaggia il portiere Benedettini!. vanovarava.it. [dostęp 2023-01-22]. (wł.).
  10. ↑ a b Elia Benedettini, il “guardiano” di San Marino. toscananews.net. [dostęp 2023-01-22]. (wł.).
  11. ↑ Alla scoperta delle avversarie delle umbre di D. eccellenzacalcio.it. [dostęp 2023-01-22]. (wł.).
  12. ↑ Elia Benedettini è ufficialmente azurro. novaracalcio.com. [dostęp 2023-01-22]. (wł.).
  13. ↑ Clamoroso Novara retrocesso in serie C!. primanovara.it. [dostęp 2023-01-22]. (wł.).
  14. ↑ Grave infortunio per Elia Benedettini. tuttonovara.it. [dostęp 2023-01-22]. (wł.).
  15. ↑ Elia Benedettini: "Dopo oltre un anno tornare in campo è stato difficile". sanmarinortv.sm. [dostęp 2023-01-22]. (wł.).
  16. ↑ San Marino. Elia Benedettini ed il Novara Calcio si separano: ”Ho ancora troppo da dare”. giornalesm.com. [dostęp 2023-01-22]. (wł.).
  17. ↑ Ufficiale: Elia Benedettini al Cesena. sanmarinortv.sm. [dostęp 2023-01-22]. (wł.).
  18. ↑ Elia Benedettini: "Con Gibilterra non stavo bene, Varrella ha avuto tanto cuore a mandarmi in campo". sanmarinortv.sm. [dostęp 2023-01-23]. (wł.).
  19. ↑ Gli 8000 del Manuzzi non bastano. Il Monopoli passa il turno. sanmarinortv.sm. [dostęp 2023-01-23]. (wł.).
  20. ↑ Elia Benedettini arriva al Cailungo. sanmarinortv.sm. [dostęp 2023-01-23]. (wł.).
  21. ↑ San Marino U21: storica vittoria nel segno di Elia Benedettini. footballscout24.it. [dostęp 2023-01-22]. (wł.).
  22. ↑ Calcio, under 21: San Marino – Galles 1-0, prima storica vittoria. repubblica.it. [dostęp 2023-01-22]. (wł.).
  23. ↑ Elia Benedettini tiene a galla San Marino per un tempo, poi la Slovenia dilaga. corriereromagna.it. [dostęp 2023-01-22]. (wł.).
  24. ↑ Storico San Marino, con Gibilterra è ancora 0-0. sanmarinortv.sm. [dostęp 2023-01-22]. (wł.).
  25. ↑ a b Roberto Benedettini, l’uomo che ha visto la grande storia. sanmarinofixing.com. [dostęp 2023-01-22]. (wł.).
  26. ↑ Calcio Estate: Elia Benedettini è il Golden Boy 2015. sanmarinortv.sm. [dostęp 2023-01-22]. (wł.).

Uwagi

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ Statystyki nie obejmują nieuznawanego przez FIFA i FIGC meczu z Włochami, rozegranego 31 maja 2017

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Elia_Benedettini&oldid=72285883”