Erika Zuchold – Wikipedia, wolna encyklopedia

Erika Zuchold
Ilustracja
Erika Zuchold w 1968
Data i miejsce urodzenia

19 marca 1947
Lucka

Data i miejsce śmierci

22 sierpnia 2015
Asunción

Wzrost

158 cm

Dorobek medalowy
Reprezentacja  NRD
Igrzyska olimpijskie
srebro Meksyk 1968 gimnastyka
(skok)
srebro Monachium 1972 gimnastyka
(skok)
srebro Monachium 1972 gimnastyka
(poręcze)
srebro Monachium 1972 gimnastyka
(wielobój drużynowo)
brąz Meksyk 1968 gimnastyka
(wielobój drużynowo)
Mistrzostwa świata
złoto Lublana 1970 ćwiczenia na równoważni
złoto Lublana 1970 skok
srebro Dortmund 1966 skok
srebro Lublana 1970 wielobój ind.
srebro Lublana 1970 wielobój druż.
Mistrzostwa Europy
srebro Amsterdam 1967 skok
srebro Landskrona 1969 skok
brąz Landskrona 1969 wielobój
brąz Mińsk 1971 wielobój
brąz Mińsk 1971 ćwiczenia na równoważni
brąz Mińsk 1971 ćwiczenia wolne
brąz Mińsk 1971 skok
Odznaczenia
Złoty Order Zasługi dla Ojczyzny (NRD) Srebrny Order Zasługi dla Ojczyzny (NRD) Srebrny Order Zasługi dla Ojczyzny (NRD)

Erika Zuchold z domu Barth (ur. 19 marca 1947 w Lucka, zm. 22 sierpnia 2015 w Asunción[1]) – niemiecka gimnastyczka, wielokrotna medalistka olimpijska. W czasie swojej kariery sportowej reprezentowała Niemiecką Republikę Demokratyczną.

Kariera sportowa

[edytuj | edytuj kod]

Zdobyła srebrny medal w skoku przez konia (za Věrą Čáslavską z Czechosłowacji, a przed Natalją Kuczinską ze Związku Radzieckiego), a także zajęła 4. miejsca w wieloboju indywidualnym i drużynowym na mistrzostwach świata w 1966 w Dortmundzie[2]. Na mistrzostwach Europy w 1967 w Amsterdamie zdobyła srebrny medal w skoku przez konia (za Čáslavską, a przed swą koleżanką z reprezentacji NRD Karin Janz) oraz zajęła 5. miejsce w wieloboju indywidualnym i 6,. miejsce w ćwiczeniach na równoważni[3].

Zdobyła srebrny medal w skoku (za Čáslavską, a przed Zinaidą Woroniną z ZSRR) oraz brązowy medal w wieloboju drużynowym na igrzyskach olimpijskich w 1968 w Meksyku. W wieloboju indywidualnym zajęła 4. miejsce (razem z Łarisą Pietrik z ZSRR), w ćwiczeniach na poręczach 5. miejsce, w ćwiczeniach na równoważni 6. miejsce i w ćwiczeniach wolnych 8.–11. miejsce[1]. Na mistrzostwach Europy w 1969 w Landskronie zdobyła brązowy medal w wieloboju (za Janz i Olgą Karasiową z ZSRR, a ex aequo z Ludmiłą Turiszczewą z ZSRR) i srebrny medal w skoku (za Janz, a przed Karasiową) oraz zajęła 5. miejsca w ćwiczeniach na równoważni i ćwiczeniach wolnych[4].

Zwyciężyła w skoku przez konia i ćwiczeniach na równoważni, zdobyła srebrne medal w wieloboju indywidualnie i drużynowo oraz zajęła 6. miejsce w ćwiczeniach na poręczach na mistrzostwach świata w 1970 w Lublanie[5]. Została wybrana najlepszą sportsmenką NRD w tym roku[6]. Zdobyła cztery brązowe medale: w wieloboju, skoku, ćwiczeniach na równoważni i ćwiczeniach wolnych oraz zajęła 5. miejsce w ćwiczeniach na poręczach na mistrzostwach Europy w 1971 w Mińsku[7].

Na igrzyskach olimpijskich w 1972 w Monachium zdobyła srebrne medale w skoku (za Janz, a przed Turiszczewą), w ćwiczeniach na poręczach (za Janz, a razem z Olgą Korbut z ZSRR) i w wieloboju drużynowo. W wieloboju indywidualnie zajęła 4. miejsce, w ćwiczeniach na równoważni 6. miejsce i w ćwiczeniach wolnych 7. miejsce[1].

Zuchold zdobyła wiele medali mistrzostw NRD w gimnastyce. W wieloboju była mistrzynią w 1964, 1966 i 1968 oraz wicemistrzynią w 1965, 1967 i 1972. W skoku przez konia zwyciężała w latach 1965–1867 i 1972 i zajęła 2. miejsce w 1968. W ćwiczeniach na równoważni wygrywała w latach 1964 i 1966–1968, zdobywała srebrne medale w 1969 i 1972 oraz brązowy medal w 1965. W ćwiczeniach na poręczach była mistrzynią w 1972 oraz wicemistrzynią w latach 1964 i 1967–1969. W ćwiczeniach wolnych zwyciężyła w 1964, 1967 i 1968 i zajęła 2. miejsce w 1966[8].

Otrzymała Order Zasługi dla Ojczyzny: srebrny w 1968 i 1971 oraz złoty w 1972[6].

Późniejsze życie

[edytuj | edytuj kod]

Po zakończeniu kariery sportowej w 1972 imała się różnych zajęć. Ukończyła studia z zakresu edukacji plastycznej, a następnie studia malarskie. Była również instruktorką tańca[6].

Słoneczny Kamień – rzeźba Eriki Zuchold

Tworzyła obrazy abstrakcyjne i rzeźby.

W 2005 została uhonorowana miejscem w International Gymnastics Hall of Fame[9].

W 2014 zmarł jej mąż. W 2015 miała swą ostatnią wystawę w Leunie[10]. Następnie wyjechała do Paragwaju, gdzie przebywały jej matka i siostra i tam zmarła dwa miesiące później[6].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c Erika Zuchold [online], olympedia.org [dostęp 2022-03-20] (ang.).
  2. Championnats du Monde 1966 Dortmund [online], romgym.ro [dostęp 2022-03-20] (fr.).
  3. 1967 European Chamionships [online], europeangymnastics.com [dostęp 2022-03-20] (ang.).
  4. 1969 European Chamionships [online], europeangymnastics.com [dostęp 2022-03-20] (ang.).
  5. Championnats du Monde 1970 Ljubljana [online], romgym.ro [dostęp 2022-03-20] (fr.).
  6. a b c d Ingeburg Zeidler, Zuchold, Erika (geborene Barth) [online], Stadt Leipzig, 2018 [dostęp 2022-03-20] (niem.).
  7. 1971 European Chamionships [online], europeangymnastics.com [dostęp 2022-03-20] (ang.).
  8. Turnen – DDR – Meisterschaften Damen [online], Sportkomplett.de [dostęp 2022-03-20] (niem.).
  9. Hall of Fame Class 2005 Erika Zuchold Germany [online], ighof.com/ [dostęp 2022-03-20] (ang.).
  10. Uljana Wuttig-Vogler. Erika Zuchold im Kulturhaus Leuna: Ex-DDR-Turnerin präsentiert sich als Künstlerin. „Mitteldeutsche Zeitung”, 2015-02-03. (niem.).