Klaus Urbanczyk – Wikipedia, wolna encyklopedia

Klaus Urbanczyk
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

4 czerwca 1940
Halle

Wzrost

174 cm

Pozycja

obrońca

Kariera juniorska
Lata Klub
1948–1959 Turbine Halle
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1959–1972 Chemie Halle
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1961–1969  NRD 34 (0)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
1973–1975 Chemie Halle
1976–1982 1. FC Magdeburg
1982–1984 Chemie Halle
1992–1994 Hallescher FC
1994–1996 Lok Stendal
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
Dorobek medalowy
Igrzyska olimpijskie
brąz Tokio 1964 piłka nożna

Klaus Urbanczyk (ur. 4 czerwca 1940 w Halle) – piłkarz niemiecki grający na pozycji prawego obrońcy. W swojej karierze rozegrał 34 mecze w reprezentacji Niemieckiej Republiki Demokratycznej.

Kariera klubowa

[edytuj | edytuj kod]

Całą swoją karierę piłkarską Urbanczyk spędził w klubie Chemie Halle, który nosił również nazwę Turbine Halle. W 1959 roku awansował do kadry pierwszej drużyny Chemie i w sezonie 1959/1960 zadebiutował w niej w DDR-Oberlidze. W klubie z rodzinnego Halle grał do końca sezonu 1971/1972. Jego największym sukcesem za czasów gry w Chemie było zdobycie Pucharu Niemieckiej Republiki Demokratycznej w sezonie 1961/1962. W 1964 roku został wybrany Piłkarzem Roku.

Kariera reprezentacyjna

[edytuj | edytuj kod]

W reprezentacji Niemieckiej Republiki Demokratycznej Urbanczyk zadebiutował 10 grudnia 1961 roku w przegranym 0:2 towarzyskim spotkaniu z Marokiem. W 1964 roku zdobył brązowy medal na Igrzyskach Olimpijskich w Tokio. W swojej karierze grał w: eliminacjach do Euro 64, Euro 68 i MŚ 1970. Od 1961 do 1969 roku rozegrał w kadrze narodowej 34 mecze.

Kariera trenerska

[edytuj | edytuj kod]

Po zakończeniu kariery piłkarskiej Urbanczyk został trenerem. Prowadził takie kluby jak: Chemie Halle, 1. FC Magdeburg, Chemie Halle, Hallescher FC i Lok Stendal. W 1978 i 1979 roku zdobył z Magdeburgiem Pucharu Niemieckiej Republiki Demokratycznej.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]