Erwin Josef Ender – Wikipedia, wolna encyklopedia

Sukcesja apostolska
Data konsekracji	5 kwietnia 1990
Konsekrator	Jan Paweł II
Współkonsekratorzy	Giovanni Battista Re; Justin Francis Rigali
Konsekrowani biskupi
Rudolf Deng Majak	11 lutego 1996
Antonio Menegazzo	3 marca 1996
Vilhelms Lapelis	25 marca 2000
Jonas Kauneckas	5 sierpnia 2000
Współkonsekrowani biskupi
Daniel Adwok	19 lutego 1993
Karel Herbst	6 kwietnia 2002
Martin Krebs	16 listopada 2008
Jan Vokál	7 maja 2011

Erwin Josef Ender
	Arcybiskup tytularny Germania in Numidia
Kraj działania	Watykan
Data i miejsce urodzenia	7 września 1937 ; Kamienna
Data i miejsce śmierci	19 grudnia 2022 ; Rzym
	Nuncjusz apostolski w Niemczech
Okres sprawowania	2003–2007
	Nuncjusz apostolski w Czechach
Okres sprawowania	2001–2003
Wyznanie	katolicyzm
Kościół	rzymskokatolicki
Prezbiterat	10 października 1965
Nominacja biskupia	15 marca 1990
Sakra biskupia	5 kwietnia 1990
	Multimedia w Wikimedia Commons

Erwin Josef Ender (ur. 7 września 1937 w Kamiennej w powiecie kłodzkim, zm. 19 grudnia 2022 w Rzymie^[1]) – niemiecki duchowny rzymskokatolicki, arcybiskup tytularny, dyplomata watykański w latach 1990–2007.

Życiorys

Erwin Josef spędził dzieciństwo na ziemi kłodzkiej. Po wysiedleniu w 1945 zamieszkał z rodziną w Lüdinghausen, Nadrenia Północna-Westfalia. Po maturze rozpoczął studia filozofii i teologii katolickiej na Westfalskim Uniwersytecie Wilhelma w Münsterze, później na Papieskim Uniwersytecie Gregoriańskim w Rzymie, gdzie był alumnem Collegium Germanicum.

10 października 1965 otrzymał święcenia kapłańskie z rąk kardynała Juliusa Döpfnera i został inkardynowany do diecezji Münster. W 1972 rozpoczął przygotowanie do służby dyplomatycznej na Papieskiej Akademii Kościelnej.

15 marca 1990 został mianowany przez Jana Pawła II pro-nuncjuszem apostolskim w Sudanie oraz arcybiskupem tytularnym Germania in Numidia. Sakry biskupiej udzielił mu 5 kwietnia 1990 sam papież. Od 1992 był również delegatem Stolicy Apostolskiej w Somalii. Następnie 9 lipca 1997 został przedstawicielem Watykanu w krajach nadbałtyckich: na Litwie, Łotwie i w Estonii. Miesiąc później został również administratorem apostolskim Estonii. 19 maja 2001 został przeniesiony na urząd nuncjusza apostolskiego w Czechach. W latach 2003–2007 pełnił funkcję nuncjusza w Niemczech. 15 października 2007 zrezygnował z pełnionego urzędu, a jego następcą na tym stanowisku został arcybiskup Jean-Claude Périsset.

Erwin Josef Ender [online], catholic-hierarchy.org [dostęp 2013-06-30] (ang.).

Delegaci apostolscy	Edward O’Rourke (1920–1921) Antonio Zecchini (1922–1924)
Nuncjusze apostolscy na Litwie	Antonio Zecchini (1924–1925) Lorenzo Schioppa (1927-1928) Riccardo Bartoloni (1928-1933) Giovanni Battista Federico Vallega (1939) Luigi Centoz (1940-1941)
Nuncjusze apostolscy na Łotwie	Antonio Zecchini (1924–1935) Antonino Arata (1935–1948)
Nuncjusze apostolscy w Estonii	Antonio Zecchini (1924–1931) Eduard Profittlich (1931–1942)
Nuncjusze apostolscy na Litwie, Łotwie i w Estonii	Justo Mullor García (1991–1997) Erwin Josef Ender (1997–2001) Peter Zurbriggen (2001–2009) Luigi Bonazzi (2009–2013) Pedro López Quintana (2014–2019) Petar Rajič (2019–2024) Georg Gänswein (od 2024)

Nuncjusze apostolscy w Republice Weimarskiej i w III Rzeszy	Eugenio Pacelli (1920–1929) Cesare Orsenigo (1930–1945)
Nuncjusze apostolscy w Republice Federalnej Niemiec z siedzibą w Bonn	Aloisius Muench (1946–1959) Corrado Bafile (1960–1975) Guido del Mestri (1975–1984) Josip Uhač (1984–1989)
Nuncjusze apostolscy w Republice Federalnej Niemiec po zjednoczeniu	Josip Uhač (1989–1991) Lajos Kada (1991–1995) Giovanni Lajolo (1995–2003) Erwin Josef Ender (2003–2007) Jean-Claude Périsset (2007–2013) Nikola Eterović (od 2013)