Fabio Cannavaro – Wikipedia, wolna encyklopedia

Fabio Cannavaro
	; Fabio Cannavaro (2019)
Data i miejsce urodzenia	13 września 1973 ; Neapol
Wzrost	175 cm
Pozycja	środkowy obrońca (stoper)
	Informacje klubowe
Klub	Udinese (trener)
Kariera seniorska
Kariera reprezentacyjna
Kariera trenerska
Lata	Drużyna
2011–2013	Shabab Al-Ahli Dubaj (reprezentant klubu)
2011–2013	Shabab Al-Ahli Dubaj (doradca strategiczny)
2013–2014	Shabab Al-Ahli Dubaj (asystent trenera)
2014–2015	Guangzhou FC
2015–2016	Al-Nassr
2016–2017	Tianjin Tianhai
2017–2021	Guangzhou FC
2019	Chiny (tymczasowo)
2022–2023	Benevento Calcio
2024	Udinese
	↑ Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe. ;
Dorobek medalowy
	Mistrzostwa świata
	Mistrzostwa Europy
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Strona internetowa

Fabio Cannavaro (ur. 13 września 1973 w Neapolu) – włoski trener i piłkarz grający na pozycji obrońcy. Zdobywca Złotej Piłki dla najlepszego piłkarza roku 2006, drugi pod względem liczby występów w reprezentacji Włoch (więcej ma tylko bramkarz, Gianluigi Buffon). Jego młodszy brat – Paolo – także był piłkarzem.

Kariera

Klubowa

W Serie A zadebiutował 7 marca 1993 w drużynie SSC Napoli. Skuteczna gra w defensywie zaowocowała transferem do Parmy, gdzie spędził aż 7 sezonów i ugruntował swoją pozycję prawdziwej gwiazdy i jednego z najlepszych środkowych obrońców świata. W sierpniu 2002 przeniósł się do Mediolanu, do drużyny Interu^[1]^[2]. W sierpniu 2004 trafił do Juventusu^[3]^[4]. W lipcu 2006, po spadku Juventusu do Serie B w związku z aferą korupcyjną^[5] przeszedł na zasadzie transferu łączonego razem z Emersonem do Realu Madryt^[6]^[7]. Jego nowym numerem na koszulce było 5, którą zostawił kończący karierę Zinédine Zidane^[8]^[9]. Po zakończeniu sezonu 2008/2009 Cannavaro powrócił do Juventusu^[10], jednak grał w nim tylko jeden sezon. Na początku czerwca 2010 roku na mocy wolnego transferu Cannavaro dołączył do dubajskiego klubu Al-Ahli^[11]. W lipcu 2011 zakończył karierę zawodniczą ze względu na powtarzające się problemy zdrowotne^[12].

Reprezentacyjna

W reprezentacji Włoch środkowy obrońca zadebiutował w styczniu 1997 roku^[13]. Ma na swoim koncie udział w Mistrzostwach Świata (w 1998, 2002 i 2006 roku) oraz Mistrzostwach Europy (2000 i 2004). Jest wicemistrzem Europy z 2000 roku i mistrzem świata z 2006 roku. Został uznany najlepszym obrońcą Mundialu w Niemczech.

Na porannym treningu w bazie Włochów przed Euro 2008 – Badenie, Fabio doznał kontuzji naderwania więzadeł stawu skokowego. Na mistrzostwach zastąpił go Alessandro Gamberini, a Cannavaro pozostał z zespołem na czas mistrzostw. Jednocześnie zapowiedział, że nie zamierza kończyć międzynarodowej kariery w tak negatywny sposób i wyraził chęć gry dla reprezentacji Włoch aż do Mistrzostw Świata 2010^[14].
Po przegranej Włochów ze Słowacją (2:3) na MŚ 2010 Fabio Cannavaro, w wieku 36 lat ogłosił zakończenie kariery reprezentacyjnej.

Na mundialu w 2010 roku Włosi zakończyli turniej już na fazie grupowej, zajmując ostatnie miejsce w grupie. Po tym słabym występie zdecydował się zakończyć reprezentacyjną karierę.

Trenerska

W listopadzie 2014 został trenerem Guangzhou Evergrande^[15], jednakże w czerwcu 2015 opuścił ten klub^[16]. W październiku 2015 objął posadę szkoleniowca Al-Nassr^[17]^[18]^[19], jednakże w lutym 2016 został zwolniony^[20]^[21].

Sukcesy

W roku 2006 otrzymał nagrodę Złotej Piłki dla najlepszego piłkarza Europy w plebiscycie tygodnika France Football. 18 grudnia 2006 roku podczas gali w Zurychu Fabio Cannavaro został wybrany przez Międzynarodowy Związek Piłkarski FIFA piłkarzem 2006 roku. Włoski obrońca pokonał w tym plebiscycie między innymi Zinedine’a Zidane, Thierry’ego Henry i Ronaldinho.

Reprezentacja

Mistrzostwo Świata: 2006
Wicemistrzostwo Europy: 2000
Młodzieżowe Mistrzostwo Europy: 1994, 1996

Parma

Real Madryt

Mistrzostwo Hiszpanii: 2007, 2008
Superpuchar Hiszpanii: 2008

Indywidualnie

Piłkarz Roku FIFA: 2006
Złota Piłka: 2006
Najlepszy piłkarz świata magazynu World Soccer: 2006
Najlepszy włoski piłkarz: 2006
Najlepszy włoski obrońca: 2005, 2006

Przypisy

↑ L’Inter piazza il colpo preso Cannavaro. repubblica.it, 2002-08-07. [dostęp 2015-10-27]. (wł.).
↑ Cannavaro joins Inter. bbc.co.uk, 2002-08-08. [dostęp 2015-10-27]. (ang.).
↑ Cannavaro alla Juve, è fatta Jorgensen e Chiellini in viola. repubblica.it, 2004-08-31. [dostęp 2015-10-27]. (wł.).
↑ Juve get Cannavaro and Ibrahimovic. cnn.com, 2004-08-31. [dostęp 2015-10-27]. (ang.).
↑ Italian trio relegated to Serie B. bbc.co.uk, 2006-07-14. [dostęp 2015-10-27]. (ang.).
↑ Real sign Cannavaro and Emerson. bbc.co.uk, 2006-07-19. [dostęp 2015-10-27]. (ang.).
↑ El Real Madrid ficha a Cannavaro y Emerson. elpais.com, 2006-07-19. [dostęp 2015-10-27]. (hiszp.).
↑ Cannavaro lucirá el número 5 de Zidane en el Real Madrid. elpais.com, 2006-07-25. [dostęp 2015-10-27]. (hiszp.).
↑ Cannavaro conquista il Real Madrid: „Avere il 5 di Zidane non mi fa paura”. repubblica.it, 2006-07-25. [dostęp 2015-10-27]. (wł.).
↑ Italy captain rejoins Juventus. cnn.com, 2009-05-19. [dostęp 2015-10-27]. (ang.).
↑ Italy captain Cannavaro makes shock move to Dubai side Al Ahli. cnn.com, 2010-06-02. [dostęp 2015-10-27]. (ang.).
↑ Fabio Cannavaro kończy karierę.
↑ Fabio Cannavaro – Century of International Appearances. rsssf.com. [dostęp 2015-10-27]. (ang.).
↑ Cannavaro has Italy future.
↑ 图说巨星卡纳瓦罗与教练新人法比奥. sina.com.cn, 2014-11-05. [dostęp 2015-10-26]. (chiń.).
↑ Luis Felipe Scolari to replace Fabio Cannavaro at Guangzhou Evergrande. espnfc.com, 2015-06-04. [dostęp 2015-10-26]. (ang.).
↑ فابيو كانافارو مدرباً للنصر حتى نهاية الموسم. al-jazirahonline.com, 2015-10-26. [dostęp 2015-10-26]. (arab.).
↑ Maciej Kmita: Oficjalnie: Fabio Cannavaro trenerem Adriana Mierzejewskiego. sportowefakty.pl, 2015-10-26. [dostęp 2015-10-26]. (pol.).
↑ Fabio Cannavaro becomes new Al Nassr coach on short-term contract. espnfc.com, 2015-10-26. [dostęp 2015-10-26]. (ang.).
↑ Fabio Cannavaro: Italian defender sacked as Al Nassr manager. bbc.com, 2016-02-12. [dostęp 2016-02-12]. (ang.).
↑ Al Nassr pull plug on Cannavaro reign after four months. the-afc.com, 2016-02-12. [dostęp 2016-02-12]. (ang.).

Bibliografia

Fabio Cannavaro w bazie National Football Teams (ang.)

Linki zewnętrzne

Oficjalna strona (ang. • wł.)

[1] Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

[2] L’Inter piazza il colpo preso Cannavaro. repubblica.it, 2002-08-07. [dostęp 2015-10-27]. (wł.).

[3] Cannavaro joins Inter. bbc.co.uk, 2002-08-08. [dostęp 2015-10-27]. (ang.).

[4] Cannavaro alla Juve, è fatta Jorgensen e Chiellini in viola. repubblica.it, 2004-08-31. [dostęp 2015-10-27]. (wł.).

[5] Juve get Cannavaro and Ibrahimovic. cnn.com, 2004-08-31. [dostęp 2015-10-27]. (ang.).

[6] Italian trio relegated to Serie B. bbc.co.uk, 2006-07-14. [dostęp 2015-10-27]. (ang.).

[7] Real sign Cannavaro and Emerson. bbc.co.uk, 2006-07-19. [dostęp 2015-10-27]. (ang.).

[8] El Real Madrid ficha a Cannavaro y Emerson. elpais.com, 2006-07-19. [dostęp 2015-10-27]. (hiszp.).

[9] Cannavaro lucirá el número 5 de Zidane en el Real Madrid. elpais.com, 2006-07-25. [dostęp 2015-10-27]. (hiszp.).

[10] Cannavaro conquista il Real Madrid: „Avere il 5 di Zidane non mi fa paura”. repubblica.it, 2006-07-25. [dostęp 2015-10-27]. (wł.).

[11] Italy captain rejoins Juventus. cnn.com, 2009-05-19. [dostęp 2015-10-27]. (ang.).

[12] Italy captain Cannavaro makes shock move to Dubai side Al Ahli. cnn.com, 2010-06-02. [dostęp 2015-10-27]. (ang.).

[13] Fabio Cannavaro kończy karierę.

[14] Fabio Cannavaro – Century of International Appearances. rsssf.com. [dostęp 2015-10-27]. (ang.).

[15] Cannavaro has Italy future.

[16] 图说巨星卡纳瓦罗与教练新人法比奥. sina.com.cn, 2014-11-05. [dostęp 2015-10-26]. (chiń.).

[17] Luis Felipe Scolari to replace Fabio Cannavaro at Guangzhou Evergrande. espnfc.com, 2015-06-04. [dostęp 2015-10-26]. (ang.).

[18] فابيو كانافارو مدرباً للنصر حتى نهاية الموسم. al-jazirahonline.com, 2015-10-26. [dostęp 2015-10-26]. (arab.).

[19] Maciej Kmita: Oficjalnie: Fabio Cannavaro trenerem Adriana Mierzejewskiego. sportowefakty.pl, 2015-10-26. [dostęp 2015-10-26]. (pol.).

[20] Fabio Cannavaro becomes new Al Nassr coach on short-term contract. espnfc.com, 2015-10-26. [dostęp 2015-10-26]. (ang.).

[21] Fabio Cannavaro: Italian defender sacked as Al Nassr manager. bbc.com, 2016-02-12. [dostęp 2016-02-12]. (ang.).

[22] Al Nassr pull plug on Cannavaro reign after four months. the-afc.com, 2016-02-12. [dostęp 2016-02-12]. (ang.).

[t-23] tymczasowo

[t-24] tymczasowo

[a]

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]

[15]

[16]

[17]

[18]

[19]

[20]

[21]

[A]

[A]

1991–2000	1991: Lothar Matthäus 1992: Marco van Basten 1993: Roberto Baggio 1994: Romário 1995: George Weah 1996: Ronaldo 1997: Ronaldo 1998: Zinédine Zidane 1999: Rivaldo 2000: Zinédine Zidane
2001–2009	2001: Luís Figo 2002: Ronaldo 2003: Zinédine Zidane 2004: Ronaldinho 2005: Ronaldinho 2006: Fabio Cannavaro 2007: Kaká 2008: Cristiano Ronaldo 2009: Lionel Messi
2016–2020	2016: Cristiano Ronaldo 2017: Cristiano Ronaldo 2018: Luka Modrić 2019: Lionel Messi 2020: Robert Lewandowski
od 2021	2021: Robert Lewandowski 2022: Lionel Messi 2023: Lionel Messi

Bramkarze	Gianluigi Buffon Jens Lehmann Ricardo
Obrońcy	Roberto Ayala John Terry Lilian Thuram Philipp Lahm Fabio Cannavaro Gianluca Zambrotta Ricardo Carvalho
Pomocnicy	Zé Roberto Patrick Vieira Zinédine Zidane Michael Ballack Andrea Pirlo Gennaro Gattuso Luís Figo Maniche
Napastnicy	Hernán Crespo Thierry Henry Miroslav Klose Luca Toni Francesco Totti

Bramkarze	Fabien Barthez Francesco Toldo
Obrońcy	Laurent Blanc Lilian Thuram Marcel Desailly Fabio Cannavaro Paolo Maldini Alessandro Nesta Frank de Boer
Pomocnicy	Demetrio Albertini Patrick Vieira Pep Guardiola Rui Costa Edgar Davids Luís Figo Zinédine Zidane
Napastnicy	Thierry Henry Savo Milošević Raúl Patrick Kluivert Nuno Gomes Francesco Totti