Fryderyk Oldenburg – Wikipedia, wolna encyklopedia

Fryderyk Oldenburg

regent Danii
Okres	od 1772 do 1784
Dane biograficzne
Dynastia	Oldenburgowie
Data i miejsce urodzenia	11 października 1753 Kopenhaga
Data i miejsce śmierci	7 grudnia 1805 Kopenhaga
Ojciec	Fryderyk V Oldenburg
Matka	Juliana Maria brunszwicka
Żona	Zofia z Meklemburgii-Schwerinu
Dzieci	Juliana Maria, Chrystian VIII, Juliana Zofia, Luiza Charlotta, Fryderyk
Odznaczenia
Multimedia w Wikimedia Commons

Fryderyk Oldenburg (ur. 11 października 1753 w Kopenhadze – zm. 7 grudnia 1805 tamże) – książę Danii i Norwegii.

Syn króla Danii Fryderyka V i jego drugiej żony Juliany Marii Brunszwickiej. Jego dziadkami byli: król Danii Chrystian VI Oldenburg i Zofia Magdalena Hohenzollern oraz Ferdynand Albert II z Brunszwiku-Wolfenbüttel i Antoinette Amalie z Brunszwiku-Lüneburg.

21 października 1774 roku poślubił Zofię z Meklemburgii-Schwerin córkę księcia Ludwika z Meklemburgii-Schwerin i Charlotty Zofii z Saksonii-Koburga-Saalfeld. Dziećmi z tego związku były:

• Juliana Maria (1784)
• Chrystian (1786-1848) – król Norwegii do 1814 i król Danii
• Juliana Zofia (1788-1850) – żona landgrafa Wilhelma z Hesji-Philippsthal-Barchfeld
• Luiza Charlotta Oldenburg (1789-1864) – żona Wilhelma Hessen-Kassel matka królowej Danii Luizy Hessen-Kassel
• Fryderyk (1792-1863)

Od 1772 roku był regentem Danii, gdyż jego brat Chrystian VII nie mógł rządzić ze względu na swój stan zdrowia. Realną władzę jednak sprawowali królowa matka Juliana Maria oraz premier Ove Høegh-Guldberg. Regencja trwała do roku 1784, kiedy to syn Chrystiana VII - Fryderyk ukończył 16 lat.

Był odznaczony duńskimi orderami Wierności^[1], Matyldy, Chrystiana VII^[2], Danebroga i Słonia (oba nadane przy urodzeniu w 1753), także szwedzkim Serafinów.