Fryderyk IV Oldenburg – Wikipedia, wolna encyklopedia

Fryderyk IV Oldenburg
	król Danii i Norwegii
Okres	od 25 sierpnia 1699; do 12 października 1730
Poprzednik	Chrystian V Oldenburg
Następca	Chrystian VI Oldenburg
	Dane biograficzne
Dynastia	Oldenburgowie
Data i miejsce urodzenia	11 października 1671 ; Kopenhaga
Data i miejsce śmierci	12 października 1730 ; Odense
Miejsce spoczynku	Katedra w Roskilde
Ojciec	Chrystian V Oldenburg
Matka	Karolina Amelia heska
Żona	Ludwika meklemburska (ur. 1667 - zm. 1721); Anna Zofia Reventlow (ur. 1693 - zm. 1743)
	Odznaczenia
	Multimedia w Wikimedia Commons

Ten artykuł od 2015-06 wymaga zweryfikowania podanych informacji.

Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Fryderyk IV, Frederik IV (ur. 11 października 1671 w Kopenhadze, zm. 12 października 1730) – król Danii i Norwegii od 1699, syn i następca Chrystiana V.

Życiorys

Fryderyk IV był jednym z najzdolniejszych władców duńskich. Potrafił zapewnić swemu krajowi dobrobyt i szacunek innych narodów, mimo przeciwności, jakie spotkały jego stolicę. (Kopenhaga bardzo ucierpiała w wyniku plagi dżumy).

W młodości planowano ożenić go z Teresą Kunegundą Sobieską i związać politykę Danii i Rzeczypospolitej (oraz Francji), lecz na drodze stanęło odmienne wyznanie królewny.

Sam osobiście nie zainteresowany żadną nauką, popierał jej rozwój i rozumiał jej znaczenie i potrzeby. Wspierał również rozwój sztuki. Za jego panowania Danię, będącą wówczas jeszcze na marginesie zainteresowań europejskich artystów, odwiedził ze swą operową trupą Reinhard Keiser, a w samej Danii tworzył znakomity kompozytor Dietrich Buxtehude. W 1706 Hendrik Krock (1677-1738) został jego nadwornym malarzem.

Fryderyk odznaczał się również odwagą osobistą i talentem wojskowym. Osobiście dowodził w bitwie pod Gadebusch w grudniu 1712 roku. Zwyciężył wówczas jego szwedzki nieprzyjaciel Karol XII, lecz było to w pewnym sensie pyrrusowe zwycięstwo.

Dzięki rozsądnemu postępowaniu, któremu można by zarzucić jedynie liczne miłostki króla i związane z tym skandale, Fryderyk znacznie umocnił i udoskonalił w kraju absolutyzm, który wprowadził w XVII wieku Fryderyk III Oldenburg.

5 grudnia 1695 poślubił Ludwikę meklemburską (1667–1721). Mieli wspólnie piątkę dzieci:

Chrystiana (1697–1698)
Chrystiana (1699–1746), późniejszego króla Danii Chrystiana VI
Fryderyka Karola (1701–1702)
Jerzego (ur. i zm. 1704)
Karolinę Amelię (1706–1782), która nigdy nie wyszła za mąż.

W 1712 Fryderyk IV popełnił bigamię biorąc za żonę Annę Zofię Reventlow (1693-1743). W 1721, tuż po śmierci królowej Ludwiki, para wzięła oficjalny ślub. Mieli trójkę dzieci: