Olaf I Głód – Wikipedia, wolna encyklopedia

Olaf I Głód
	król Danii
Okres	od 1086; do 18 sierpnia 1095
Poprzednik	Kanut IV Święty
Następca	Eryk I Zawsze Dobry
	Jarl Szlezwika
Okres	od 1058; do 18 sierpnia 1095
Następca	Kanut Lavard
	Dane biograficzne
Dynastia	Estrydsenidzi
Data śmierci	18 sierpnia 1095
Ojciec	Swen II Estrydsen
Żona	Ingegerda norweska
	Multimedia w Wikimedia Commons

Olaf I Głód, duń. Oluf 1. Hunger, (zm. 18 sierpnia 1095) – król Danii w latach 1086–1095. Nieślubny syn króla Danii Swena Estrydsena. Jego przydomek związany jest z faktem, że na czas jego rządów przypada kilkuletni okres nieurodzaju, skutkujący głodem w Danii.^{[potrzebny przypis]}

Poślubił norweską księżniczkę Ingegardę, córkę króla Norwegii Haralda III Surowego. Małżeństwo było bezpotomne, po śmierci Olafa wdowa po nim poślubiła króla Szwecji Filipa.

Bibliografia

Czapliński W., Górski K., Historia Dani, Wr. - W. - Kr. - Gd. 1965.
Dworzaczek W., Genealogia, Warszawa 1959.