Garajowa Przełęcz Niżnia – Wikipedia, wolna encyklopedia
Garajowa Przełęcz Niżnia pomiędzy Zadnią (po lewej) a Małą Garajową Kopą (po prawej) | |
Państwo | |
---|---|
Wysokość | ok. 1900 m n.p.m. |
Pasmo | |
Sąsiednie szczyty | |
Położenie na mapie Tatr | |
Położenie na mapie Karpat | |
49°12′04″N 19°59′25″E/49,201111 19,990278 |
Garajowa Przełęcz Niżnia (słow. Nižné Garajovo sedlo) – położona na wysokości około 1900 m n.p.m. (według innych źródeł 1928[1] lub ok. 1890 m[2]) przełęcz w grani Liptowskich Kop w słowackich Tatrach. Znajduje się w tej grani pomiędzy Zadnią Garajową Kopą (1948 m) a Małą Garajową Kopą (1929 m). Jest to szerokie i trawiaste siodło. Znajduje się w górnym odcinku Liptowskich Kop, gdzie zmieniają one kierunek z południkowego na niemal równoleżnikowy[1]. Stoki południowe spod przełęczy opadają do Dolinki Garajowej, północne do Zadniego Rycerowego w Dolinie Wierchcichej. Północnymi stokami zimą schodzą lawiny do Zadniego Rycerowego[3].
Rejon przełęczy był dawniej wypasany, od 1949 r. wraz z całymi Liptowskimi Kopami stanowi niedostępny dla turystów obszar ochrony ścisłej. Według polskich geografów jest zaliczany do Tatr Wysokich, według części słowackich – do Zachodnich[3].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Tatry Wysokie słowackie i polskie. Mapa turystyczna 1:25 000. Warszawa: Wyd. Kartograficzne Polkart Anna Siwicka, 2005/06. ISBN 83-87873-26-8.
- ↑ Jarosław Januszewski, Grzegorz Głazek, Witold Fedorowicz-Jackowski: Tatry i Podtatrze, atlas satelitarny 1:15 000. Warszawa: GEOSYSTEMS Polska Sp. z o.o., 2005, s. 119. ISBN 83-909352-2-8.
- ↑ a b Władysław Cywiński. Szpiglasowy Wierch. Przewodnik szczegółowy, tom 11, Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2005, ISBN 83-7104-034-2.