Generał major ziemiański – Wikipedia, wolna encyklopedia
Generał major ziemiański – ranga generalska w czasie insurekcji kościuszkowskiej.
Najwyższy Naczelnik Siły Zbrojnej Narodowej Tadeusz Kościuszko powołał generałów majorów ziemiańskich w województwach i ziemiach Korony, a w Wielkim Księstwie Litewskim również w powiatach.
Do ich zadań należało organizowanie formacji nieregularnych, improwizowanych lokalnych sił zbrojnych (milicji i pospolitego ruszenia) oraz dowodzenie nimi.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Stanisław Herbst, Z dziejów wojskowych powstania kościuszkowskiego 1794 roku, Warszawa: „Książka i Wiedza”, 1983, ISBN 83-05-11028-1, OCLC 830219152 .