Gianfranco Reverberi – Wikipedia, wolna encyklopedia

Gianfranco Reverberi
Ilustracja
Gianfranco Reverberi
Data i miejsce urodzenia

12 listopada 1934
Genua

Data i miejsce śmierci

8 stycznia 2024
Genua

Gatunki

muzyka pop

Zawód

kompozytor, aranżer

Aktywność

od poł. lat 50.

Gianfranco Reverberi, Gian Franco Reverberi (ur. 12 listopada 1934 w Genui, zm. 8 stycznia 2024 tamże[1]) – włoski muzyk i kompozytor, brat Gian Piero Reverberiego, również kompozytora i aranżera.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Rozpoczął karierę jako muzyk. Z czasem zaczął specjalizować się w komponowaniu utworów i ich aranżowaniu. Pisał między innymi dla takich wykonawców jak Mina, Adriano Celentano, Giorgio Gaber (piosenka „Ciao ti dirò”) i Enzo Jannacci[2]. Jest jednym z pierwszych promotorów rock and rolla we Włoszech. 18 maja 1957 roku w Palazzo del Ghiaccio w Mediolanie odbył się pierwszy we Włoszech koncert rock and rollowy. Adriano Celentano, śpiewającemu wówczas piosenkę „Ciao ti dirò”, akompaniował zespół Rock Boys w składzie: Luigi Tencosaksofon, Enzo Jannacci i Giorgio Gaber – gitary, Gianfranco Reverberi – fortepian i Nando de Lucaperkusja[3]. Pod koniec lat 50. Reverberi był członkiem zespołu I Cavalieri, akompaniującemu Luigiemu Tenco[4].

Najbardziej znany jest ze ścieżek dźwiękowych, które napisał do spaghetti westernów, w tym do nakręconego w 1968 roku Preparati la bara! (znanemu też jako Viva Django; reżyseria: Ferdinando Baldi). Jedna z piosenek z tego filmu, „Last Man Standing”, którą Reverberi skomponował wraz z bratem Gian Piero, stała się w 2006 roku (po przeróbce i z angielskim tytułem „Crazy”) światowym hitem zespołu Gnarls Barkley[2].

W latach 1968–1974 prowadził orkiestrę na Festiwalu Piosenki Włoskiej w San Remo[2].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Morto Gian Franco Reverberi, musicista al fianco di Tenco, Celentano e Dalla. repubblica.it. [dostęp 2024-01-08]. (wł.).
  2. a b c And the conductor is: Gianfranco Reverberi. www.andtheconductoris.eu. [dostęp 2015-03-14]. (ang.).
  3. Enrico De Angelis, Enrico Deregibus, Sergio Secondiano Sacchi: l mio posto nel mondo. Luigi Tenco cantautore. Ricordi, appunti, frammenti. BUR, 2013. ISBN 978-88-586-4864-3. (wł.).
  4. Biografieonline.it: Luigi Tenco. biografieonline.it. [dostęp 2015-03-14]. (wł.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]