Giovanni Giacomo Panciroli – Wikipedia, wolna encyklopedia

Giovanni Giacomo Panciroli
Kardynał prezbiter
Ilustracja
Kraj działania

Państwo Kościelne

Data i miejsce urodzenia

1587
Rzym

Data i miejsce śmierci

3 września 1651
Rzym

Sekretarz stanu Stolicy Apostolskiej
Okres sprawowania

1644-1651

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Sakra biskupia

12 stycznia 1642

Kreacja kardynalska

13 lipca 1643
Urban VIII

Kościół tytularny

Santo Stefano al Monte Celio

Sukcesja apostolska
Data konsekracji

12 stycznia 1642

Konsekrator

Giulio Cesare Sacchetti

Współkonsekratorzy

Lelio Falconieri
Alessandro Castracani

Giovanni Giacomo Panciroli (ur. w 1587 w Rzymie, zm. 3 września 1651 tamże[1]) – włoski kardynał.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Był synem krawca[1]. Nauki pobierał w rodzinnym Rzymie, gdzie w 1605 uzyskał tytuł doktora utroque iure[1]. Rozpoczął pracę w Kurii Rzymskiej i wraz z przyszłym papieżem Innocentym X wizytował nuncjatury w Neapolu i Hiszpanii[1]. Od 1628 był referendarzem Najwyższego Trybunału Sygnatury Apostolskiej, a od 1632 audytorem Roty Rzymskiej[1]. 16 grudnia 1641 został tytularnym arcybiskupem Konstantynopola[2]. Sakrę biskupią przyjął 12 stycznia 1642[2]. 13 lipca 1643 został kreowany kardynałem prezbiterem i w następnym roku otrzymał diakonię Santo Stefano al Monte Celio[2]. Od września 1644 do śmierci pełnił rolę sekretarza stanu Stolicy Apostolskiej[1].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e f Panciroli, Giovanni Giacomo. The Cardinals of the Holy Roman Church. [dostęp 2013-09-08]. (ang.).
  2. a b c Giovanni Giacomo Cardinal Panciroli. catholic-hierarchy.org. [dostęp 2013-09-08]. (ang.).