Girolamo Dandini (1509–1559) – Wikipedia, wolna encyklopedia
Kardynał prezbiter | |
Kraj działania | |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | 1509 |
Data i miejsce śmierci | 4 grudnia 1559 |
Biskup Imoli | |
Okres sprawowania | 1546-1552 |
Sekretarz stanu Stolicy Apostolskiej | |
Okres sprawowania | 1551-1555 |
Wyznanie | |
Kościół | |
Kreacja kardynalska | 20 listopada 1551 |
Kościół tytularny | S. Matteo in Merulana (4 grudnia 1551) |
Girolamo Dandini (ur. w 1509 w Cesenie, zm. 4 grudnia 1559 w Rzymie[1]) – włoski kardynał[2].
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Był synem Anselma Dandini i Giovanny Muratini[1]. Studiował na Uniwersytecie Bolońskim, gdzie uzyskał tytuł doktora utroque iure[1]. Z czasów Pawła III, pełnił funkcję protonotariusza apostolskiego[1]. 14 listopada 1544 został wybrany biskupem Caserty[2]. 17 maja 1546 mianowano go biskupem Imoli, z której to funkcji zrezygnował 11 maja 1552[2]. 20 listopada 1551 został kreowany kardynałem, a następnie otrzymał diakonię S. Matteo in Merulana[2]. W wyniku niekompetencji kardynała Innocenzo Ciocchi del Monte, Dandini, jako pierwszy w historii, został w 1552 powołany na urząd sekretarza stanu Stolicy Apostolskiej[1]. Uczestniczył w obydwu konklawe z 1555 roku[2]. W trakcie konklawe 1559 zachorował i 3 grudnia musiał je opuścić; zmarł dzień później[1].