Granatnik HK69 – Wikipedia, wolna encyklopedia
Państwo | |
---|---|
Producent | |
Rodzaj | |
Dane techniczne | |
Kaliber | 40 mm |
Nabój | |
Wymiary | |
Długość | 890 mm |
Długość lufy | 320 mm |
Masa | |
broni | 1,6 kg |
Inne | |
Prędkość pocz. pocisku | 73 m/s |
40 mm granatnik HK69 – niemiecki granatnik.
Granatnik został opracowany i produkowany w firmie Heckler & Koch. Dzięki uniwersalnej konstrukcji mógł być wykorzystywany samodzielnie (po dołączeniu kolby) lub jako granatnik podlufowy (razem z karabinem G3). Zastąpiony wyspecjalizowanymi granatnikami HK69A1 (samodzielny) i HK 79 (podlufowy).
Budowa
[edytuj | edytuj kod]Ze stopów aluminiowych wykonane są główne części i zespoły granatnika. W komorze zamkowej jest osadzona bruzdowana lufa. Posiada przymocowany do lufy chwyt z mechanizmem spustowym i bezpiecznikiem. Na wsporniku umieszczone są przyrządy celownicze, a wspornik może być zakładany z lewej lub prawej strony komory zamkowej. W górnej części komory zamkowej są uchwyty, które służą do mocowania granatnika do karabinu.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Andrzej Ciepliński, Ryszard Woźniak: Encyklopedia współczesnej broni palnej (od połowy XIX wieku). Warszawa: Wydawnictwo WiS, 1994, s. 86–87. ISBN 83-86028-01-7.